زمینه و هدف: شناسایی سالمندان در معرض سقوط در محیط های بالینی توسط ابزار های پیش بینی کننده خطرسقوط بسیار حیاتی است. یکی از این ابزارهایی که کاربرد بین المللی یافته است، ابزار پیش بینی احتمال سقوط سالمندان در بیمارستان به نام جانزهاپکینز می باشد. هدف از این مطالعه بررسی مقدماتی روایی و پایایی درونی نسخه فارسی ابزار خطرسقوط جانزهاپکینز بود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی و از نوع اعتبارسنجی از پروتکل استاندارد سازمان جهانی بهداشت از روش ترجمه – بازترجمه برای ترجمه ابزار استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی ابزار نیز توسط ده تن از اساتید جهت کاربرد در محیط بالینی مورد تایید قرارگرفت. دریک مطالعه پایلوت با معیار ورود سن بالای شصت سال و زمان بستری کمتر از هشت ساعت و برخورداری از وضعیت ذهنی مناسب براساس فرم معاینه مختصر ذهنی سالمندان،70 نفر از سالمندان بستری در بیمارستان امام حسین شاهرود مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSSنسخه شماره16 مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. پایایی درونی ابزار با روش ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید.

یافته ها: این ابزار از نظراساتید سالمندی، دارای روایی مناسبی برای کاربرد در محیط های بالینی بود.ضریب آلفای کرونباخ گویه های ابزار به تفکیک محاسبه شد.گویه ها همبستگی مناسب و مثبت با یکدیگر داشتند. ضریب آلفای کرونباخ نسخه فارسی ابزار 733/0 محاسبه گردید.

نتیجه گیری : نتیجه این مطالعه نشان داد که ابزار ارزیابی خطر سقوط جانزهاپکینز از روایی و پایایی اولیه مناسبی برای استفاده در مطالعات پژوهشی وجامعه سالمند ایرانی برخوردار است.