دوره 12، شماره 4 - ( تیر 1397 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 22-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوین عالمشاه* 
1، سویار ساری2 ، رضا میرفخرایی3
1، سویار ساری2 ، رضا میرفخرایی3
1- گروه علوم سلولی مولکولی، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- ۱گروه علوم سلولی مولکولی، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3- گروه ژنتیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- ۱گروه علوم سلولی مولکولی، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3- گروه ژنتیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (5178 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری مالتیپل‌اسکلروزیس (MS)، شایع‌ترین بیماری خودایمنی سیستم عصبی مرکزی در سنین جوانی است. فاکتورهایی همچون عوامل محیطی و زمینه ژنتیکی در ابتلا به بیماری مالتیپل‌اسکلروزیس دخیل هستند. از آنجا که miRNAها در سلول‌های عصبی و گلیال نقش مهمی در سطوح تنظیمی پس از رونویسی دارند؛ بنابراین تغییر در عملکرد آنها به‌واسطه پلی‌مورفیسم‌ها و درنهایت، تغییر بیان آنها در سیستم عصبی می‌تواند زمینه را برای بیماری‌های تحلیل‌برنده اعصاب، ازجمله مالتیپل‌اسکلروزیس فراهم کند. در مطالعه حاضر نقش پلی‌مورفیسم miR146ars2910164 در ایجاد بیماری مالتیپل‌اسکلروزیس در بیماران استان همدان بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی، 150 بیمار مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس و 150 فرد سالم به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. تعیین ژنوتیپ با روش Tetra ARMS PCR انجام گرفت. در دو گروه مورد بررسی جهت تعیین وجود تعادل یا عدم آن با قانون تعادل هاردی - واینبرگ، همچنین وجود ارتباط بین پلی‌مورفیسم مورد مطالعه و وقوع بیماری MS، از آزمون مربع کای استفاده شد.
یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در توزیع ژنوتیپ در دو حالت توارث غالب و مغلوب در بیماران مبتلا به MS در مقایسه با افراد سالم مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد (برخلاف مطالعات پیشین)، ارتباطی بین پلی‌مورفیسم miR146a rs2910164 و بیماری MS وجود ندارد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی، 150 بیمار مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس و 150 فرد سالم به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. تعیین ژنوتیپ با روش Tetra ARMS PCR انجام گرفت. در دو گروه مورد بررسی جهت تعیین وجود تعادل یا عدم آن با قانون تعادل هاردی - واینبرگ، همچنین وجود ارتباط بین پلی‌مورفیسم مورد مطالعه و وقوع بیماری MS، از آزمون مربع کای استفاده شد.
یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در توزیع ژنوتیپ در دو حالت توارث غالب و مغلوب در بیماران مبتلا به MS در مقایسه با افراد سالم مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد (برخلاف مطالعات پیشین)، ارتباطی بین پلی‌مورفیسم miR146a rs2910164 و بیماری MS وجود ندارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1396/3/4 | پذیرش: 1396/5/7 | انتشار: 1397/3/25
دریافت: 1396/3/4 | پذیرش: 1396/5/7 | انتشار: 1397/3/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |