دوره 13، شماره 7 - ( مهر 1398 )
جلد 13 شماره 7 صفحات 41-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kheradmand N, Soleimani Mehranjani M, Mahmoodi M. The Effect of Pentoxiphylin on Histological Changes of Testis and Spermatogenesis Indexes in Mouse Treated With Dexamethasone. Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (7) :29-41
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2451-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2451-fa.html
خردمند نسرین، سلیمانی مهرنجانی ملک، محمودی منیره. تأثیر پنتوکسی‌فیلین بر تغییرات بافت بیضه و شاخص‌های اسپرماتوژنز در موش‌های تیمارشده با دگزامتازون
. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (7) :29-41
نسرین خردمند1 
، ملک سلیمانی مهرنجانی1 ، منیره محمودی* 2
، ملک سلیمانی مهرنجانی1 ، منیره محمودی* 2
1- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اراک
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اراک ،m-mahmoodi@araku.ac.ir
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اراک ،
چکیده: (4372 مشاهده)
زمینه و هدف: دگزامتازون، یکی از داروهای متداول است که در آلرژی‌های شدید در انسان استفاده می‌شود و می‌تواند با تولید استرس اکسیداتیو سبب نقص در سیستم تولیدمثلی گردد. در این مطالعه تأثیر پنتوکسی‌فیلین به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی بر تغییرات بافت بیضه و شاخص‌های اسپرماتوژنز در موش تیمارشده با دگزامتازون بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر بالغ نژاد
NMRI (Naval Medical Research Institute) با میانگین وزنی 2±35 گرم به‌صورت تصادفی در چهار گروه (6n= به‌ازای هرگروه) شامل: گروه کنترل، دگزامتازون (7 میلی‌گرم برکیلوگرم در روز)، دگزامتازون+پنتوکسی‌فیلین و پنتوکسی‌فیلین (200میلی‌گرم برکیلوگرم در روز) تقسیم شدند. پس از 7 روز تیمار به‌صورت تزریق درون صفاقی، موش‌ها تشریح و بیضه‌های راست آن‌ها به‌منظور ارزیابی‌های استریولوژیک و تخمین شاخص‌های اسپرماتوژنز خارج گردید. سپس سطح تستوسترون سرم خون اندازه‌گیری شد. داد‌ه‌ها با کمک واریانس یک‌طرفه و تست توکی در سطح معنی‌داری، 05/0p< آنالیز شدند.
یافته‌ها: میانگین حجم کل بیضه، حجم لوله‌های منی‌ساز، تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت، اسپرماتید گرد و دراز (001/0p<)، سلول‌های لیدیگ 01/0(p<، همچنین شاخص‌های اسپرماتوژنز، سطح تستوسترون سرم خون (001/0p<) و وزن بدن (01/0p<) در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی‌داری یافت. همچنین افزایش معنی‌داری در حجم بافت بینابینی، در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (001/0p<). پارامترهای فوق در گروه دریافت‌کننده تیمار پنتوکسی‌فیلین با دگزامتازون به‌طور همزمان در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (05/0p>).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تیمار همزمان پنتوکسی‌فیلین و دگزامتازون می‌تواند مانع از اثرات مضر دگزامتازون بر بیضه و شاخص‌های اسپرماتوژنز گردد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر بالغ نژاد
NMRI (Naval Medical Research Institute) با میانگین وزنی 2±35 گرم به‌صورت تصادفی در چهار گروه (6n= به‌ازای هرگروه) شامل: گروه کنترل، دگزامتازون (7 میلی‌گرم برکیلوگرم در روز)، دگزامتازون+پنتوکسی‌فیلین و پنتوکسی‌فیلین (200میلی‌گرم برکیلوگرم در روز) تقسیم شدند. پس از 7 روز تیمار به‌صورت تزریق درون صفاقی، موش‌ها تشریح و بیضه‌های راست آن‌ها به‌منظور ارزیابی‌های استریولوژیک و تخمین شاخص‌های اسپرماتوژنز خارج گردید. سپس سطح تستوسترون سرم خون اندازه‌گیری شد. داد‌ه‌ها با کمک واریانس یک‌طرفه و تست توکی در سطح معنی‌داری، 05/0p< آنالیز شدند.
یافته‌ها: میانگین حجم کل بیضه، حجم لوله‌های منی‌ساز، تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت، اسپرماتید گرد و دراز (001/0p<)، سلول‌های لیدیگ 01/0(p<، همچنین شاخص‌های اسپرماتوژنز، سطح تستوسترون سرم خون (001/0p<) و وزن بدن (01/0p<) در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی‌داری یافت. همچنین افزایش معنی‌داری در حجم بافت بینابینی، در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (001/0p<). پارامترهای فوق در گروه دریافت‌کننده تیمار پنتوکسی‌فیلین با دگزامتازون به‌طور همزمان در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (05/0p>).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تیمار همزمان پنتوکسی‌فیلین و دگزامتازون می‌تواند مانع از اثرات مضر دگزامتازون بر بیضه و شاخص‌های اسپرماتوژنز گردد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
بافت شناسی و جنین شناسی
دریافت: 1398/1/17 | پذیرش: 1398/5/12 | انتشار: 1398/6/24
دریافت: 1398/1/17 | پذیرش: 1398/5/12 | انتشار: 1398/6/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
