دوره 14، شماره 6 - ( شهریور 1399 )
جلد 14 شماره 6 صفحات 78-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه میکروبیولوژی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- گروه زیستشناسی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ،zrezayatmand12@yahoo.com
2- گروه زیستشناسی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ،
چکیده: (2633 مشاهده)
زمینه و هدف: گیاهان دارویی از بزرگترین ثروتهای کشاورزی هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ضد باکتریایی میوه اپونتیا ایندیکا (Opuntia indica) و شناسایی ترکیبات آن بود.
روش بررسی: عصارهگیری به روش خیساندن در اتانول و متانول و اثر ضد باکتریایی با انتشار چاهک و میکرودایلوشن با تعیین کمترین غلظت مهارکننده (MIC: Minimum Inhibitory Concentration) و کمترین غلظت کشنده (MBC: Minimum Bactericidal Concentration) بررسی شد. ترکیبات عصارهها با کروماتوگرافی گازی با طیفسنجی جرمی ارزیابی شد. میانگینها با آزمون آنووا در سطح معنیداری کمتر از 5 درصد مقایسه شد.
یافتهها: غلظت 1000 میلیگرم بر میلیلیتر هر دو عصاره رشد استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلای و همین غلظت عصاره متانولی رشد سودوموناس ائروژینوزا را مهار کرد. میزان کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره متانولی علیه استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا 125 و علیه اشرشیاکلای 250 میلیگرم بر میلیلیتر بود. غلظتهای 250 و 500 میلیگرم بر میلیلیتر عصاره اتانولی استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلای را مهار کرد، اما روی سودوموناس آئروژینوزا مؤثر نبود. میزان کمترین غلظت کشنده عصاره متانولی علیه استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا 250 و علیه اشرشیاکلای 500 میلیگرم بر میلیلیتر بود. همچنین کمترین غلظت کشنده عصاره اتانولی علیه اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس 500 میلیگرم بر میلیلیتر بود، اما روی سودوموناس آئروژینوزا مؤثر نبود. بوتینوئیک اسید، دیهیدروکسی پیران، ترکیبات استری و پنتادکانتریول در عصاره اتانولی و استیک اسید، فوران کربوکسی آلدئید، فوران دیاون، اریتروفورانوز، فورفورال، اکسیران، تیران و ترکیبات پیرازین در عصاره متانولی شناسایی شدند.
نتیجهگیری: عصاره متانولی میوه کاکتوس اپونتیا ایندیکا و مواد مؤثر فعال آن برای کنترل عفونتهای انسانی پس از انجام آزمایشهای درونتنی پیشنهاد میشوند.
روش بررسی: عصارهگیری به روش خیساندن در اتانول و متانول و اثر ضد باکتریایی با انتشار چاهک و میکرودایلوشن با تعیین کمترین غلظت مهارکننده (MIC: Minimum Inhibitory Concentration) و کمترین غلظت کشنده (MBC: Minimum Bactericidal Concentration) بررسی شد. ترکیبات عصارهها با کروماتوگرافی گازی با طیفسنجی جرمی ارزیابی شد. میانگینها با آزمون آنووا در سطح معنیداری کمتر از 5 درصد مقایسه شد.
یافتهها: غلظت 1000 میلیگرم بر میلیلیتر هر دو عصاره رشد استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلای و همین غلظت عصاره متانولی رشد سودوموناس ائروژینوزا را مهار کرد. میزان کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره متانولی علیه استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا 125 و علیه اشرشیاکلای 250 میلیگرم بر میلیلیتر بود. غلظتهای 250 و 500 میلیگرم بر میلیلیتر عصاره اتانولی استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلای را مهار کرد، اما روی سودوموناس آئروژینوزا مؤثر نبود. میزان کمترین غلظت کشنده عصاره متانولی علیه استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا 250 و علیه اشرشیاکلای 500 میلیگرم بر میلیلیتر بود. همچنین کمترین غلظت کشنده عصاره اتانولی علیه اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس 500 میلیگرم بر میلیلیتر بود، اما روی سودوموناس آئروژینوزا مؤثر نبود. بوتینوئیک اسید، دیهیدروکسی پیران، ترکیبات استری و پنتادکانتریول در عصاره اتانولی و استیک اسید، فوران کربوکسی آلدئید، فوران دیاون، اریتروفورانوز، فورفورال، اکسیران، تیران و ترکیبات پیرازین در عصاره متانولی شناسایی شدند.
نتیجهگیری: عصاره متانولی میوه کاکتوس اپونتیا ایندیکا و مواد مؤثر فعال آن برای کنترل عفونتهای انسانی پس از انجام آزمایشهای درونتنی پیشنهاد میشوند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
طب سنتی
دریافت: 1399/1/26 | پذیرش: 1399/6/2 | انتشار: 1399/6/10
دریافت: 1399/1/26 | پذیرش: 1399/6/2 | انتشار: 1399/6/10
فهرست منابع
1. Cassone M, Giordano A. Resistance genes traveling the microbial internet: down the drain, up the food chain? Expert Rev Anti Infect Ther 2009;7(6):637-9. PMID: 19681690 [DOI:10.1586/eri.09.50]
2. Altemimi A, Lakhssassi N, Baharlouei A, Watson D, Lightfoot D. Phytochemicals: extraction, isolation, and identification of bioactive compounds from plant extracts. Plants 2017;6(4):42-65. PMID: 28937585 [DOI:10.3390/plants6040042]
3. El-Mostafa K, Kharrassi YE, Badreddin A, Andreoletti P, Vamecq J, Kebbaj MS, et al. Nopal Cactus (Opuntia ficus-indica) as a source of bioactive compounds for nutrition, health and disease. Molecules 2014;19(9):14879-901. PMID: 25232708 [DOI:10.3390/molecules190914879]
4. Feugang JM, Konarski P, Zou D, Stintzing FC, Zou C. Nutritional and medicinal use of Cactus pear (Opuntia spp.) cladodes and fruits. Front Biosci 2006;11(1):2574-89. PMID: 16720335 [DOI:10.2741/1992]
5. Liu W, Fu YJ, Zu YG, Tong MH, Wu N, Liu XL, et al. Supercritical carbon dioxide extraction of seed oil from Opuntia dillenii Haw. and its antioxidant activity. Food Chem 2009;114(1):334-9. Link [DOI:10.1016/j.foodchem.2008.09.049]
6. Zito P, Sajeva M, Bruno M, Rosselli S, Maggio A, Senatore F. Essential oils composition of two Sicilian cultivars of Opuntia ficus-indica (L.) Mill. (Cactaceae) fruits (prickly pear). Nat Prod Res 2013;27(14):1305-31. PMID: 23167758 [DOI:10.1080/14786419.2012.734823]
7. Fernández-López JA, Almela L. Application of high-performance liquid chromatography to the characterization of the betalain pigments in prickly pear fruits. J Chromatogr A 2001;913(1-2):415-20. PMID: 11355839 [DOI:10.1016/S0021-9673(00)01224-3]
8. Piga A. Cactus pear: a fruit of nutraceutical and functional importance. J Prof Assoc Cactus Dev 2004;6:9-22. Link
9. Shivabasavaiah ST. Reversible antifertility effect of Opuntia elatior Mill. fruit extract. Int J Reprod Contracept Obstetr Gynecol 2015;4(2):392-7. Link [DOI:10.5455/2320-1770.ijrcog20150421]
10. Bohlooli Khiavi R. A review on antimicrobial activity in laboratory. J Med Lab Diagn 2017;9(35):43-53. Link
11. Hayek SA, Ibrahim SA. Antimicrobial activity of Xoconostle pears (Opuntia matudae) against Escherichia coli O157: H7 in laboratory medium. Int J Microbiol 2012;2012:368472. PMID: 22934117 [DOI:10.1155/2012/368472]
12. Yasmeen R, Hashmi AS, Anjum AA, Saeed S, Muhammad K. Antibacterial activity of indigenous herbal extracts against urease producing bacteria. J Anim Plant Sci 2012;22(2):416-9. Link
13. Balouiri M, Sadiki M, Ibnsouda SK. Methods for in vitro evaluating antimicrobial activity: a review. J Pharm Anal 2016;6(2):71-9. PMID: 29403965 [DOI:10.1016/j.jpha.2015.11.005]
14. Sánchez E, García S, Heredia N. Extracts of edible and medicinal plants damage membranes of Vibrio cholerae. Appl Environ Microbiol 2010;76(20):6888-94. PMID: 20802077 [DOI:10.1128/AEM.03052-09]
15. Shrestha SD, Malla S, Adhikari BR, Shakya G, Basnyat SR, Sharma S. Antibiotic susceptibility patterns of Vibrio cholerae isolates. J Nepal Med Assoc 2010;49(179):232-6. PMID: 22049830 [DOI:10.31729/jnma.95]
16. Djeussi DE, Noumedem JA, Seukep JA, Fankam AG, Voukeng IK, Tankeo SB, et al. Antibacterial activities of selected edible plants extracts against multidrug-resistant Gram-negative bacteria. BMC Complement Altern Med 2013;13(1):164-72. PMID: 23837916 [DOI:10.1186/1472-6882-13-164]
17. Brooks GF, Butel JS, Morse SA. Jawets Melnick and Adelbergs medical microbiology. New York: McGraw-Hill Companies; 2013. P. 245-9. Link
18. Beale JM, Block JH. Wilson and Gisvold's textbook of organic medicinal and pharmaceutical chemistry. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2004. P. 180-239. Link
19. Lillard B. Practical druggist and pharmaceutical review of reviews. California: Lillard & Company; 1904. P. 128-40. Link
20. Öztürk SE, Akgül Y, Anil H. Synthesis and antibacterial activity of egonol derivatives. Bioorg Med Chem 2008;16(8):4431-7. PMID: 18321718 [DOI:10.1016/j.bmc.2008.02.057]
21. Abraham K, Gürtler R, Berg K, Heinemeyer G, Lampen A, Appel KE. Toxicology and risk assessment of 5-Hydroxymethylfurfural in food. Mol Nutr Food Res 2011;55(5):667-78. PMID: 21462333 [DOI:10.1002/mnfr.201000564]
22. Nafea EA, Moselhy WA, Fawzy A. Does the HMF value affect the antibacterial activity of the bee honey? Egypt Acad J Biol Sci 2011;4:13-9. Link [DOI:10.21608/eajbsa.2011.15168]
23. Musa AM, Ibrahim MA, Aliyu AB, Abdullahi MS, Tajuddeen N, Ibrahim H, et al. Chemical composition and antimicrobial activity of hexane leaf extract of Anisopus mannii (Asclepiadaceae). J Intercult Ethnopharmacol 2015;4(2):129-33. PMID: 26401399 [DOI:10.5455/jice.20150106124652]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |