دوره 15، شماره 8 - ( آبان 1400 )                   جلد 15 شماره 8 صفحات 573-564 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jafari M, Houshmandi Z, Mahmoodi G. Effects of Oleuropein on Depression Caused by Chronic Stress in Mice. Qom Univ Med Sci J 2021; 15 (8) :564-573
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3104-fa.html
جعفری مائده، هوشمندی زهرا، محمودی گلاویژ. بررسی اثرات اولئوروپین بر افسردگی ناشی از استرس مزمن در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1400; 15 (8) :564-573

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3104-fa.html


1- گروه زیست شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
2- گروه زیست شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران. ، zhoushmandi@yahoo.com
3- گروه زیست شناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
متن کامل [PDF 4136 kb]   (434 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (1308 مشاهده)
متن کامل:   (579 مشاهده)
مقدمه
اختلال افسردگی ماژور، یک اختلال روانی رایج است که بر سلامت و کیفیت زندگی بیماران تأثیر می‌گذارد و با مشکلات روانی، اجتماعی، جسمی و همچنین تمایل به خودکشی در ارتباط است [1]. افسردگی یک الگوی بیولوژیکی پیچیده دارد که شامل عوامل ژنتیکی و اپی‌ژنتیکی است و علاوه بر آن، عوامل تنش‌زای محیطی مختلف در آن دخالت دارند [2].
مشاهده شده است که افزایش ترشح گلوکوکورتیکوئیدها به دنبال مواجهه با استرس فیزیکی یا روانی سبب تسریع تولید گلوکز از طریق فرایندهای گلوکونئوژنز، گلیکوژنز و لیپولیز [3]می‌شود. نه تنها افزایش نرخ متابولیسم سلولی سبب افزایش تولید رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال اکسیژن می‌شود [4]، بلکه گلوکوکورتیکوئیدها نیز نقش مستقیم یا غیرمستقیمی در افزایش رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو دارند که در‌نهایت می‌تواند سبب آسیب و مرگ سلول‌های عصبی شود [2].
علاوه بر این، گزارش شده است که افزایش سطوح سرمی گلوکوکورتیکوئیدها به دنبال استرس سبب افزایش سطوح گلوتامات در برخی نواحی مغز از قبیل ﮐﻮرﺗﮑﺲ، ﺗﺎﻻﻣﻮس، اﺳﺘﺮاﺗﻮم، آﻣﯿﮕﺪاﻻ و ﻫﯿﭙﻮﮐامپ می‌شود [3]. ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ زیﺎد ﻧﻮروﺗﺮاﻧﺴﻤﯿﺘر ﮔﻠﻮﺗﺎﻣﺎت در برخی نواحی لیمبیک و کورتیکال مغز با رفتارهای شبه اﺿﻄﺮابی و افسردگی همراه است [4] و درمان توسط آنتاگونیست‌های گلوتامینرژیک اثرات ضداضطرابی و افسردگی در موش‌های در معرض استرس مزمن نشان می‌دهد [6 ،5].
امروزه محققان به دنبال یافتن ترکیبات دارویی با چندین مکانیسم هستند تا بتوانند با اثرگذاری بر مکانیسم‌های مختلف دخیل در آسیب و مرگ سلول‌های عصبی از پیشرفت و توسعه اختلالات خلقی ممانعت کنند [7]. یافته‌های محققان نشان داده است که ترکیبات طبیعی با فعالیت ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی، اهمیت بالایی در ممانعت از مرگ نورون‌ها و اختلال عملکرد سیستم عصبی مرکزی نشان می‌دهند. [8 ،7].
آزمایشات بالینی نشان داده که رژیم غذایی مدیترانه‌ای با بروز کم افسردگی و سطح بالای فاکتور نوروتروفیک مشتق‌شده از مغز ارتباط دارد. یکی از روغن‌هایی که به طور گسترده در رژیم غذایی مدیترانه‌ای استفاده می‌شود، روغن زیتون است که مهم‌ترین عامل در بهبود علائم افسردگی است [9].
اولئوروپین فعال‌ترین ماده فعال فنلی در روغن زیتون در نظر گرفته می‌شود. اولئوروپین دارای فعالیت‌های فارماکولوژیکی متنوعی است، از‌جمله فعالیت‌های ضد‌التهابی‌، ضد‌آترواسکلروتیک، ضد‌سرطان، ضد‌ویروس و ضد‌میکروبی [10].
اولئوروپین دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی قوی و وابسته به دُز است [12]، این ماده توانایی پاک کردن اکسید نیتریک، کاهش سطح ROS و RNS و کاهش سطح پراکسیداسیون لیپیدها را در مدل‌های مختلف ایسکمی دارد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی اولئوروپین را می‌توان از نظر توانایی آن در شلاته کردن یون‌های فلزی، مهار آنزیم‌های التهابی، مانند لیپواکسیژنازها و کاهش واسطه‌های التهابی، مانند فاکتور نکروز تومور-α‌، فاکتور هسته‌ای-kB و اینترلوکین (IL-1β) و اینترلوکین 6 توضیح داد [11].
اخیراً نقش استرس اکسیداتیو در پاتوزنز بیماری‌های نورودژنراتیو و عصبی روانی همانند اسکیزوفرنی و اختلال افسردگی و اضطراب نشان داده شده است. مصرف بالای اکسیژن، حضور مقادیر بالای اسیدهای چرب غیراشباع و سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی نسبتاً ضعیف، مغز را نسبت به استرس اکسیداتیو بسیار حساس ساخته است. آسیب اکسیداتیو نوکلوئیک اسیدها، پروتئین‌ها و لیپیدهای غشای سلول‌های عصبی سبب کاهش نفوذپذیری غشای سلولی، غیرفعال شدن رسپتورها، آنزیم‌ها و کانال‌های یونی و آسیب سلول‌های عصبی می‌شود [12].
بنابراین به دلیل نقش آنتی‌اکسیدانی اولئوروپین [15] و با توجه به اینکه تا کنون اثرات ضد افسردگی اولئوروپین در مدل استرس مزمن بررسی نشده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات حفاظتی اولئوروپین بر افسردگی ناشی از استرس مزمن طراحی شد.
روش بررسی
حیوانات آزمایشگاهی و گروه‌بندی
تعداد چهل موش سوری نر در محدوده سنی 8-6 هفته و محدوده وزنی 30-25 گرم از انستیتو پاستور تهران، ایران تهیه و در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و در شرایط دوازده ساعت تاریکی و دوازده ساعت روشنایی با دسترسی آزاد به آب و غذای یکسان نگهداری شدند. به منظور القای استرس از روش استاندارد بی‌حرکتی و همچنین مواجه با شوک الکتریکی استفاده شد.
موش‌ها روزانه به مدت دو ساعت در دستگاه Restrainer که از نظر حرکتی، آب و غذا محدودیت ایجاد می‌کند، قرار گرفتند. بعد از آن به موش‌ها شوک الکتریکی با قدرت نیم میلی‌آمپر به مدت دو دقیقه (هر دفعه یک ثانیه با ده ثانیه استراحت بین هرکدام) داده شد. جهت ایجاد استرس مزمن این روند روزانه به مدت دو هفته تکرار شد. تجویز دارو یک ساعت قبل از القای استرس صورت گرفت. در‌نهایت دو ساعت بعد از آخرین القای استرس، آزمون‌های رفتاری صورت گرفت. موش‌ها در پنج گروه هشت‌تایی شامل گروه کنترل (دریافت‌کننده حلال دارو) و گروه‌های دریافت‌کننده اولئوروپین در دُزهای 5/7، پانزده و سی میلی‌گرم بر کیلوگرم و دیازپام قرار گرفتند [13].
آزمون شنای اجباری
این آزمون، یکی از معتبرترین و رایج‌ترین آزمون‌های حیوانی برای بررسی افسردگی است [17]. بر اساس نظریه درماندگی آموخته‌شده مارتین سلیگمن در صورتی که حیوان در معرض استرس مداوم قرار گیرد و راه گریزی از آن نداشته باشد، رفته رفته امید به گریز از این شرایط را از دست داده و تحرک و فعالیت خود را متوقف می کند و درمانده و بی‌حرکت می‌شود.
برای اندازه‌گیری زمان بی‌حرکتی، مجموعه زمان‌هایی که جانور بی‌حرکت می‌ماند را طی یک محدوده زمانی مشخص ثبت می‌کنند. افزایش زمان بی‌حرکتی را معادل افسردگی و کاهش آن را به مثابه اثربخشی درمان ضدافسردگی در نظر می‌گیرند.
روش آزمایش به این صورت است که ظرف شیشه‌ای به طول 25 و عرض دوازده با ارتفاع پانزده سانتی‌متر از آب 25 درجه پر و حیوان از ارتفاع بیست سانتی‌متری و به ملایمت درون آب قرار داده می‌شود، به طور قراردادی قطع حرکات دست و پای موش به عنوان بی‌حرکت شدن محسوب می‌شود. تمام نمونه‌ها به وسیله یک فرد زمان­‌گیری می‌شود. کل آزمایش شنای اجباری هفت دقیقه است. در دو دقیقه نخست که برای تطابق حیوان با شرایط موجود در نظر گرفته شده است، زمان بی‌حرکتی ثبت نمی‌شود، بلکه زمان بی‌حرکتی برای پنج دقیقه بعدی اندازه‌گیری می‌شود [14].
آزﻣﻮن ﻣﻌﻠﻖ ﻣﺎﻧﺪن دم
در ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از آزﻣﻮن ﻣﻌﻠﻖ ﻣﺎﻧﺪن دم اﺳﺘﻔﺎده شد. ﺑﺪیﻦ ﻣﻨﻈﻮر از ﭘﺎیﻪ‌ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع هفتاد ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ استفاده‌ شده و ﺑﯿﻦ دوپایه ﻓﻠﺰی یﮏ ریﺴﻤﺎن پنجاه سانتی‌متری در اﻣﺘﺪاد ﻃﻮﻟﯽ ﮐﺸﯿﺪه شد. دم موش‌ها ﺗﻮﺳﻂ یﮏ ﺑﻨﺪ بسته‌شده و ﺣﯿﻮان از دم آویﺨﺘﻪ شد. ﺳﭙﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ یﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺷﺪیﺪ ﻣﻮش آﻏﺎز شد.
زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﯿﻮان ﮐﺎﻣﻼً بی‌حرکت، ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل و ﺑﺪون عکس‌العمل ﺑﻮد، به ‌عنوان مدت ‌زمان بی‌حرکتی در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ شد. کل زﻣﺎن ﻣﻌﻠﻖ ﺑﻮدن دم پنج دقیقه بود که دو دقیقه اول جهت تطابق حیوان با محیط در نظر گرفته‌ شد و در پنج دقیقه بعد مدت ‌زمان بی‌حرکتی توسط کرنومتر و بر حسب ثانیه محاسبه شد [15].
اندازه‌گیری بیان ژن TNF-α, mGluR1
استخراج RNA توسط کیت تهیه‌شده از شرکت آکوزل کره جنوبی انجام شد. با اندازه‌گیری غلظت RNAهای استخراج‌شده، در هر نمونه، حجمی از آن که معادل هزار نانوگرم RNA است برای سنتز cDNA برداشته شد. سپس سنتز cDNA توسط کیت شرکت SCIENTIFIC Thermo انجام شد (تصویر شماره 1).
واکنش ریل تایم پی‌سی‌آر در حجم نهایی ده میکرولیتر در دستگاه کوربت سیصد انجام شد. ژن رفرنس بتا اکتین انتخاب شد. توالی پرایمرهای به‌کاررفته در آزمایش و برنامه داده‌شده به دستگاه در جدول شماره 1 آمده است. پس از انجام ریل تایم پی‌سی‌آر، CT مخصوص هر ژن از دستگاه استخراج و آنالیزهای بیان ژن‌ها به روش -ΔΔCT 2 انجام شد.
تجزیه و تحلیل داده‌ها: داده‌های مطالعه از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شد. آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه و به دنبال آن آزمون تعقیبی توکی جهت آنالیز داده‌ها استفاده شد. داده‌ها به صورت میانگین±انحراف معیار بیان شد و مقادیر 05/P<0 از نظر آماری معنا‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
در موش‌های تحت استرس مزمن، دُز پانزده میلی‌گرم در موش‌های تحت استرس مزمن دُز پانزده و سی میلی‌گرم اولئوروپین سبب کاهش معنا‌دار بی‌حرکتی در آزمون شنای اجباری شد (0047/0=‌P و 0053/0=‌P) (تصویر شماره 2). ارتباط معناداری بین سایر گروه‌ها با همدیگر وجود نداشت.
اولئوروپین سبب کاهش معنا‌دار بی‌حرکتی در آزمون معلق ماندن از دم شد (023/0=P) (تصویر شماره 3). ارتباط معناداری بین سایر گروه‌ها با یکدیگر وجود نداشت.
با توجه به نتایج این مطالعه در موش‌های تحت استرس مزمن دُز سی میلی‌گرم بر کیلوگرم اولئوروپین بیان IL-6 را کاهش داد (012/0=P) (جدول شماره 2). ارتباط معناداری بین سایر گروه‌ها با همدیگر وجود نداشت.
نتایج نشان داد در موش‌های تحت استرس مزمن دُز 5/7 و سی میلی‌گرم بر کیلوگرم اولئوروپین بیان mGluR1 را کاهش داد (020/0‌=P و 033/0=‌P) (جدول شماره 4). ارتباط معناداری بین سایر گروه‌ها با همدیگر وجود نداشت.
بحث
طبق تحقیقاتی که در ایران انجام گرفته، حدود هفت میلیون نفر از مردم از افسردگی رنج می‌برند و حدود 15-25 درصد جمعیت کشور افسردگی را در حد خفیف تا شدید تجربه می‌کنند. به علاوه افسردگی موجب افزایش خطر خودکشی می‌شود. میزان خطر خودکشی در افسردگی بیش از سایر اختلالات اضطرابی است [14]؛ بنابراین در مطالعه حاضر به بررسی نقش اولئوروپین بر رفتارهای شبه افسردگی در موش‌های تحت استرس مزمن پرداخته شد.
نتایج به­دست‌آمده نشان داد که در موش‌های تحت استرس مزمن دُز پانزده میلی‌گرم اولئوروپین سبب کاهش معنا‌دار بی‌حرکتی در آزمون معلق ماندن از دم، دُزهای پانزده و سی میلی‌گرم اولئوروپین سبب کاهش معنا‌دار بی‌حرکتی در آزمون شنای اجباری شد.
 به طور کلی نتایج بررسی حاضر حاکی از اثربخشی مناسب اولئوروپین بر رفتارهای شبه افسردگی در موش‌های تحت استرس مزمن است و دُز سی میلی‌گرم آن اثربخشی بهتری نشان داده است. هم‌راستا با نتایج ما در یک بررسی درمان و پیش‌درمان موش‌های رزرپینه توسط اولئوروپین (ده میلی‌گرم بر کیلوگرم) سبب کاهش معنا‌داری بی‌حرکتی آزمون‌های شنای اجباری و معلق ماندن از دم شد [16].
در بخش دیگری از این تحقیق مشاهده شد که اولئوروپین باعث کاهش بیان ژن اینترلوکین 6 و ژن گیرنده متابوتروپیک نوع 1 گلوتامات شد. مسیر سیگنالینگ گلوتاماترژیک نقش مهمی در انعطاف‌پذیری سیناپسی، عملکرد حافظه و واسطه اضطراب و افسردگی دارد. شواهد حاصل از مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض استرس یا تجویز گلوکوکورتیکوئیدها به سرعت باعث آزاد شدن گلوتامات در مناطق مغزی مانند هیپوکامپ، آمیگدال و قشر پیشانی می‌شود.
همچنین گزارش شد که تغییرات غیرطبیعی قبل از تولد در گلوکوکورتیکوئیدهای در گردش خون، ناشی از استرس مادر یا تجویز گلوکوکورتیکوئیدهای برون‌زا، بیان mGluR1 را در سلول پورکینژ (PC) افزایش می‌دهد و رشد دندریتیک PC را کاهش می‌دهد [17]؛ بنابراین به نظر می‌رسد که اثرات حفاظتی اولئوروپین در برابر افسردگی ناشی از استرس حاد در مطالعه ما به دلیل مدولاسیون Glutamatergic Signaling Pathway باشد.
محققان اخیراً بیان کرده‌اند که فرایندهای التهابی به دنبال عفونت‌، آسیب و استرس روانی نیز در پاتوفیزیولوژی رفتارهای مرتبط با افسردگی و اضطراب در مدل‌های جانوری و همچنین انسان نقش دارند [18]. مطالعات صورت‌گرفته در مدل‌های حیوانی نشان داده که قرار گرفتن در معرض استرس مزمن غیرقابل پیش‌بینی با افزایش معنادار سطوح مارکرهای التهابی همانند فاکتور نکروز توموری آلفا‌(TNF-α) ،‌IL-1β، فعال شدن فاکتور هسته‌ کاپا (NF-KB) و افزایش بیان mRNA نیتریک اکسید سنتتاز در هیپوکامپ همراه است.
NF-KB توسط IL-1β و سایر سیتوکین‌های التهابی در سلول‌های ایمنی محیطی و همچنین نورون‌ها فعال شده و سبب فعال‌سازی آنزیم‌های پیش‌التهابی همانند نیتریک اکسید سنتتاز، سیکلوکسی‌ژناز و سایر سیتوکین‌های التهابی می‌شود. این تغییرات در تعامل با یکدیگر سبب کاهش نوروژنز و تغییرات محور نوروآندوکراین شده و زمینه را برای بروز رفتارهای شبه افسردگی و اضطراب فراهم می‌کنند [19]. در تأیید این مطلب مشاهده شده است که تزریق IL-6، IL-1β، TNF-α و لیپوپلی‌ساکارید به موش‌های صحرایی سبب افزایش سطوح گلوکوکورتیکوئیدها و بروز رفتارهای مرتبط با افسردگی و اضطراب می‌شود [21 ،‌20].
شیوع بالاتر افسردگی در افراد مبتلا به هپاتیت C یا سرطان که تحت ایمنی درمانی با IL-2 و TNF-γ قرار می‌گیرند نیز تأیید‌کننده نقش التهاب نورونی در بروز اختلالات سایکولوژیک است [22]. در مطالعات بالینی گزارش شده که افراد افسرده دارای سطوح بالاتری از فاکتورهای التهابی همانند IL-6 و TNF-α در مقایسه با افراد سالم هستند [23] و داروهای ضدالتهابی همانند دگزامتازون قادرند علائم افسردگی را در بیماران مبتلا به افسردگی ماژور بهبود بخشند [24].
در مطالعه حاضر اولئوروپین در هر سه دُز کاهش معنا‌داری در بیان ژن IL-6 در موش‌های تحت استرس حاد ایجاد کرد. در موش‌های تحت استرس مزمن نیز اولئوروپین در دُز سی میلی‌گرم سبب کاهش بیان ژن IL-6 شد. در موش‌های دیابتی نیز مشاهده شد که دریافت روزانه عصاره برگ زیتون سبب کاهش بیان ژن‌های IL-1β ،‌‌IL-6 و TNF-α در سلول‌های چربی می‌شود [25].
به دنبال استرس مزمن و تماس مداوم با گلوکوکورتیکوئیدها مسیرهای سیگنالینگ متعدد دیگری نیز در بروز علائم افسردگی و سایر اختلالات سایکولوژیک تحت تأثیر قرار می‌گیرند، از‌جمله مولکول‌های هدف می‌توان به فاکتور نسخه‌برداری هسته‌ای به نام Peroxisome Proliferator-Activated Receptors (PPARs) و رسپتورهای شبه تول Toll-like Receptors (TLRs) اشاره کرد. PPARY یک فاکتور نسخه‌برداری وابسته به لیگاند است که در اثر فعال شدن بیان ژن‌های هدف مرتبط با متابولیسم قند و چربی، فرایندهای التهابی و تمایز سلولی را تنظیم می‌کند. آگونیست‌‌های PPARY نقش ضدالتهابی و اثربخشی در اختلالات متابولیک (مانند دیابت نوع 2) دارند. با فعال شدن PPARY بیان فاکتورهای التهابی مانند TNFα و اینترلوکین‌ها کاهش می‌یابد [26].
TLRs نقش مهمی در فعال‌کردن سیستم ایمنی ذاتی و پاسخ‌های التهابی محیطی و مرکزی دارند که این عملکرد را از طریق شناسایی درون‌زا و یا پاتوژن‌های بیرونی انجام می‌دهند. از بین این گیرنده‌ها یکی از مهم‌ترین آن‌ها TLR4 است و ثابت شده که فعال‌شدن این گیرنده در بروز بیماری‌های التهابی سیستم ایمنی مرکزی مانند آلزایمر، پارکینسون، دردهای نوروپاتیک و اخیراً افسردگی نقش دارد [27].
این گیرنده در مغز بیشتر روی میکروگلیاها بیان می‌شود. در اثر فعالیت این گیرنده فاکتورهای نسخه‌برداری متعددی فعال می‌شوند که از‌جمله مهم‌ترین آن‌ها Nuclear Factor Kappa-Light-Chain-Enhancer of Activated B Cells (NF-κB) است که در‌نهایت موجب افزایش سیتوکین‌های التهابی مانند IL-1β ،‌IL-6 ،‌TNFα و‌COX2 می‌شود [28]. در بیماران مبتلا به فشار خون بالا به مشاهده شده که تیمار توسط اولئوروپین سبب افزایش بیان PPARα ،‌PPARγ و PPARδ و کاهش COX1 در گلبول‌های سفید خون می‌شود که رابطه معنا‌دار با کاهش اکسیداسیون LDL دارد [29].
در موش‌های تحت تیمار توسط LPS نیز اولئوروپین سبب کاهش iNOS و COX-2 و سیتوکین‌های التهابی همانند IL-1β و NF-κa از طریق مهار مسیر سیگنالینگ‌‌ TLR و MAPK شد [25]. به نظر می‌رسد اثرات حفاظتی اولئوروپین از طریق تأثیر بر بیان TLR4 و PPARY باشد و پیشنهاد می‌شود در مطالعات بعدی ارزیابی شود.
نتیجه‌گیری
در بررسی حاضر تجویز دُزهای مختلف اولئوروپین به موش‌های تحت استرس مزمن سبب کاهش رفتارهای شبه افسردگی شد. کاهش بیان ژن mGluR1 و IL-6 نیز در موش‌های تحت استرس مزمن دریافت‌کننده اولئوروپین مشاهده شد؛ بنابراین به نظر می‌رسد اثرات ضدافسردگی و اضطراب اولئوروپین به دلیل کاهش التهاب مغزی و مودولاسیون مسیرسیگنالینگ گلوتامینرژیک باشد.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه مورد تایید کمیته اخلاق دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج قرار گرفته است (کد اخلاق: IR.IAU.SDJ.REC.1399.057).
حامی مالی
این تحقیق هیچ گونه کمک مالی از سازمان‌های تأمین مالی در بخش‌های عمومی ، تجاری یا غیرانتفاعی دریافت نکرد.
مشارکت نویسندگان
 تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش‌های پژوهش حاضر مشارکت داشته‌اند.
تعارض منافع
هیچ‌گونه تضاد منافعی بین نویسندگان در این کار پژوهشی وجود ندارد.

 
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی
دریافت: 1400/1/22 | پذیرش: 1400/7/20 | انتشار: 1400/7/10

فهرست منابع
1. Dos Santos RG, Osório FL, Crippa JAS, Riba J, Zuardi AW, Hallak JE. Antidepressive, anxiolytic, and antiaddictive effects of ayahuasca, psilocybin and lysergic acid diethylamide (LSD): A systematic review of clinical trials published in the last 25 years. Ther Adv Psychopharmacol. 2016; 6(3):193-213. [DOI:10.1177/2045125316638008] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1177/2045125316638008]
2. Zhao Y, Ma R, Shen J, Su H, Xing D, Du L. A mouse model of depression induced by repeated corticosterone injections. Eur J Pharmacol. 2008; 581(1-2):113-20. [DOI:10.1016/j.ejphar.2007.12.005] [PMID] [DOI:10.1016/j.ejphar.2007.12.005]
3. Teague CR, Dhabhar FS, Barton RH, Beckwith-Hall B, Powell J, Cobain M, et al. Metabonomic studies on the physiological effects of acute and chronic psychological stress in Sprague-Dawley rats. J Proteome Res. 2007; 6(6):2080-93. [DOI:10.1021/pr060412s] [PMID] [DOI:10.1021/pr060412s]
4. Ghanbarzadeh M, Heyat F. [Cellular and molecular mechanisms of the production of free radicals during exersise and their function on skeletal muscles (Persian)]. J Adv Biomed Sci. 2017; 7(1):1-11. http://jabs.fums.ac.ir/article-1-1025-en.html
5. Spiers JG, Chen HJC, Sernia C, Lavidis NA. Activation of the hypothalamic-pituitary-adrenal stress axis induces cellular oxidative stress. Front Neurosci. 2015; 8:456. [DOI:10.3389/fnins.2014.00456] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3389/fnins.2014.00456]
6. Lowy MT, Gault L, Yamamoto BK. Rapid communication: Adrenalectomy attenuates stress‐induced elevations in extracellular glutamate concentrations in the hippocampus. J Neurochem. 1993; 61(5):1957-60. [DOI:10.1111/j.1471-4159.1993.tb09839.x] [PMID] [DOI:10.1111/j.1471-4159.1993.tb09839.x]
7. Amani M, Samadi H, Doosti MH, Azarfarin M, Bakhtiari A, Majidi-Zolbanin N, et al. Neonatal NMDA receptor blockade alters anxiety-and depression-related behaviors in a sex-dependent manner in mice. Neuropharmacology. 2013; 73:87-97. [DOI:10.1016/j.neuropharm.2013.04.056] [PMID] [DOI:10.1016/j.neuropharm.2013.04.056]
8. Li N, Liu RJ, Dwyer JM, Banasr M, Lee B, Son H, et al. Glutamate N-methyl-D-aspartate receptor antagonists rapidly reverse behavioral and synaptic deficits caused by chronic stress exposure. Biol Psychiatry. 2011; 69(8):754-61. [DOI:10.1016/j.biopsych.2010.12.015] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.biopsych.2010.12.015]
9. Kawabata K, Kawai Y, Terao J. Suppressive effect of quercetin on acute stress-induced hypothalamic-pituitary-adrenal axis response in Wistar rats. J Nutr Biochem. 2009; 21(5):374-80. [DOI:10.1016/j.jnutbio.2009.01.008] [PMID] [DOI:10.1016/j.jnutbio.2009.01.008]
10. Sánchez-Villegas A, Martínez-González MA, Estruch R, Salas-Salvadó J, Corella D, Covas MI, et al. Mediterranean dietary pattern and depression: The PREDIMED randomized trial. BMC Med. 2013; 11:208. [DOI:10.1186/1741-7015-11-208] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1186/1741-7015-11-208]
11. Barbaro B, Toietta G, Maggio R, Arciello M, Tarocchi M, Galli A, et al. Effects of the olive-derived polyphenol oleuropein on human health. Int J Mol Sci. 2014; 15(10):18508-24. [DOI:10.3390/ijms151018508] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3390/ijms151018508]
12. Kashefimehr Sh, Nasirzadeh MR. [Oleuropein cardioprotection effect against oxidative stress in streptozotocin-induced diabetic male rats (Persian)]. J Shahid Sadoughi Univ Med Sci. 2019; 27(3):1372-80. [DOI:10.18502/ssu.v27i3.1190] [DOI:10.18502/ssu.v27i3.1190]
13. de la Puerta R, Gutierrez VR, Hoult JRS. Inhibition of leukocyte 5-lipoxygenase by phenolics from virgin olive oil. Biochem Pharmacol. 1999; 57(4):445-9. [DOI:10.1016/S0006-2952(98)00320-7] [DOI:10.1016/S0006-2952(98)00320-7]
14. Black CN, Bot M, Scheffer PG, Cuijpers P, Penninx BW. Is depression associated with increased oxidative stress? A systematic review and meta-analysis. Psychoneuroendocrinology. 2015; 51:164-75. [DOI:10.1016/j.psyneuen.2014.09.025] [PMID] [DOI:10.1016/j.psyneuen.2014.09.025]
15. Karabag-Coban F, Hazman O, Bozkurt MF, Ince S. Antioxidant status and anti-inflammatory effects of oleuropein in streptozotocin-induced diabetic nephropathy in rats. Eur J Med Plants. 2017; 18(2):1-10. https://journalejmp.com/index.php/EJMP/article/view/14494 [DOI:10.9734/EJMP/2017/31953]
16. Salehi A, Rabiei Z, Setorki M. Effect of gallic acid on chronic restraint stress-induced anxiety and memory loss in male BALB/c mice. Iran J Basic Med Sci. 2018; 21(12):1232-7. [DOI:10.22038/ijbms.2018.31230.7523] [PMID] [PMCID]
17. Zavvari F, Karimzadeh F. [A methodological review of development and assessment of behavioral models of depression in rats (Persian)]. Shefaye Khatam. 2015; 3(4):151-60. [DOI:10.18869/acadpub.shefa.3.4.151] [DOI:10.18869/acadpub.shefa.3.4.151]
18. Rabiei Z, Gholami M, Rafieian-Kopaei M. Antidepressant effects of Mentha pulegium in mice. Bangladesh J Pharmacol. 2016; 11(3):711-5. [DOI:10.3329/bjp.v11i3.27318] [DOI:10.3329/bjp.v11i3.27318]
19. Veeraiah P, Noronha JM, Maitra S, Bagga P, Khandelwal N, Chakravarty S, et al. Dysfunctional glutamatergic and γ-aminobutyric acidergic activities in prefrontal cortex of mice in social defeat model of depression. Biol Psychiatry. 2014; 76(3):231-8. [DOI:10.1016/j.biopsych.2013.09.024] [PMID] [DOI:10.1016/j.biopsych.2013.09.024]
20. Miller AH, Maletic V, Raison CL. Inflammation and its discontents: The role of cytokines in the pathophysiology of major depression. Biol Psychiatry. 2009; 65(9):732-41. [DOI:10.1016/j.biopsych.2008.11.029] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.biopsych.2008.11.029]
21. Liu B, Xu C, Wu X, Liu F, Du Y, Sun J, et al. Icariin exerts an antidepressant effect in an unpredictable chronic mild stress model of depression in rats and is associated with the regulation of hippocampal neuroinflammation. Neuroscience. 2015; 294:193-205. [DOI:10.1016/j.neuroscience.2015.02.053] [PMID] [DOI:10.1016/j.neuroscience.2015.02.053]
22. Song C, Li X, Leonard BE, Horrobin DF. Effects of dietary n-3 or n-6 fatty acids on interleukin-1β-induced anxiety, stress, and inflammatory responses in rats. J Lipid Res. 2003; 44(10):1984-91. [DOI:10.1194/jlr.M300217-JLR200] [PMID] [DOI:10.1194/jlr.M300217-JLR200]
23. Maes M, Capuron L, Ravaud A, Gualde N, Bosmans E, Egyed B, et al. Lowered serum dipeptidyl peptidase IV activity is associated with depressive symptoms and cytokine production in cancer patients receiving interleukin-2-based immunotherapy. Neuropsychopharmacology. 2001; 24(2):130-40. [DOI:10.1016/S0893-133X(00)00168-8] [DOI:10.1016/S0893-133X(00)00168-8]
24. Rawdin B, Mellon S, Dhabhar F, Epel E, Puterman E, Su Y, et al. Dysregulated relationship of inflammation and oxidative stress in major depression. Brain Behav Immun. 2013; 31:143-52. [DOI:10.1016/j.bbi.2012.11.011] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.bbi.2012.11.011]
25. Köhler O, Benros ME, Nordentoft M, Farkouh ME, Iyengar RL, Mors O, et al. Effect of anti-inflammatory treatment on depression, depressive symptoms, and adverse effects: A systematic review and meta-analysis of randomized clinical trials. JAMA Psychiatry. 2014; 71(12):1381-91. [DOI:10.1001/jamapsychiatry.2014.1611] [PMID] [DOI:10.1001/jamapsychiatry.2014.1611]
26. Ryu SJ, Choi HS, Yoon KY, Lee OH, Kim KJ, Lee BY. Oleuropein suppresses LPS-induced inflammatory responses in RAW 264.7 cell and zebrafish. J Agric Food Chem. 2015; 63(7):2098-105. [DOI:10.1021/jf505894b] [PMID] [DOI:10.1021/jf505894b]
27. Chinetti G, Fruchart JC, Staels B. Peroxisome Proliferator-Activated Receptors (PPARs): Nuclear receptors at the crossroads between lipid metabolism and inflammation. Inflamm Res. 2000; 49(10):497-505. [DOI:10.1007/s000110050622] [PMID] [DOI:10.1007/s000110050622]
28. Marsh BJ, Stenzel-Poore MP. Toll-like receptors: Novel pharmacological targets for the treatment of neurological diseases. Curr Opin Pharmacol. 2008; 8(1):8-13. [DOI:10.1016/j.coph.2007.09.009] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.coph.2007.09.009]
29. Liu J, Buisman-Pijlman F, Hutchinson MR. Toll-like receptor 4: Innate immune regulator of neuroimmune and neuroendocrine interactions in stress and major depressive disorder. Frontir Neurosci. 2014; 8:309. [DOI:10.3389/fnins.2014.00309] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3389/fnins.2014.00309]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb