دوره 16، شماره 4 - ( تیر 1401 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 341-330 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.QOM.REC.1399.023
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delshad A, Salimi F, Heydariyeh N, Ababzadeh S. Effect of Endurance Exercise on Lipid Peroxidation Level and Total Antioxidant Capacity of Testicular Tissue in Adult Male Rats With Cadmium-induced Infertility. Qom Univ Med Sci J 2022; 16 (4) :330-341
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3426-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3426-fa.html
دلشاد امیر، سلیمی فرشته، حیدریه نسرین، آب آبزاده شیما. اثر تمرینات استقامتی بر سطوح پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت تام آنتیاکسیدانی بافت بیضه در ناباروری القاشده توسط کادمیوم در موشهای صحرایی نر بالغ. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1401; 16 (4) :330-341
امیر دلشاد1 
، فرشته سلیمی* 2، نسرین حیدریه3 ، شیما آب آبزاده4
، فرشته سلیمی* 2، نسرین حیدریه3 ، شیما آب آبزاده4
1- گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران.
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیتبدنی، مؤسسه آموزش عالی طلوع مهر قم، قم، ایران. ،Fereshte.salimi13@gmail.com
3- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
4- گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی قم، قم، ایران.
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیتبدنی، مؤسسه آموزش عالی طلوع مهر قم، قم، ایران. ،
3- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
4- گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی قم، قم، ایران.
واژههای کلیدی: کادمیوم، ، ورزش هوازی، اکسیدانیها، پراکسیداسیون لیپید، موشها، ویستار
متن کامل [PDF 4527 kb]
(318 دریافت)
| چکیده (HTML) (1362 مشاهده)
متن کامل: (319 مشاهده)
مقدمه
ناباروری بهعنوان یکسال رابطه جنسی منظم و محافظتنشده بدون بارداری تعریف میشود [1] که تقریباً 15 درصد از زوجها را در جهان تحتتأثیر قرار میدهد. این مسئله در مردان و زنان رو به افزایش است. بیش از نیمی از 186 میلیون بیمار نابارور در جهان علل مردانه دارند [1، 2]. ناباروری مردان به عواملی چون سیگار، مشروبات الکلی، آفتکشها، قرار گرفتن در معرض گرما و مواد شیمیایی و فلزات سنگین، استرس، عدم ورزش و همچنین انتخاب سبک زندگی نسبت داده شده است [2].
کادمیوم یک آلاینده محیطی است که در خاک، آب و غذا یافت میشود و میتواند باعث افزایش استرس اکسیداتیو و آسیب در تولیدمثل شود [3]. قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین، بهویژه کادمیوم یک عامل مهم در اختلال تولیدمثل است [4]. سازوکارهای متعددی برای علت سمیت سلولی کادمیوم عنوان شده، اما مطالعات مختلف نشان دادهاند علت اصلی آسیب ناشی از کادمیوم، استرس اکسیداتیو در سلولهاست. کادمیوم باعث تحریک تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن در سلولها میشود که نتیجه این امر، پراکسیداسیون لیپیدها و آسیب به دیانای است و ازطرفدیگر، با تغییر سیستم آنتیاکسیدانی سلول موجب مرگ سلولی میشود [5].
استرس اکسیداتیوها باعث تغییرات دژنراتیو بافت بیضه میشود که بهشدت به سمیت حاد کادمیوم وابسته است. مطالعات حیوانی نشان میدهد کادمیوم باعث کاهش وزن بیضه، میزان تستوسترون تولیدی و تغییرات مورفولوژی اسپرم میشود که از دلایل اصلی ناباروری در مردان است [6]. اثر سیتوتوکسیک کادمیوم میتواند ازطریق تغییرات ایمونولوژیکی موجب آپوپتوز، نکروز و حساسیت خود ایمنی در بافت بیضه شود [4].
کادمیوم باعث پراکسیداسیون لیپیدی و تغییرات ساختاری در غشای پلاسمایی اسپرم می شود [7]. از طرفی، آنتیاکسیدانها، استرس اکسیداتیو را در مایع منی کاهش میدهند [8]. استرس اکسیداتیو میتواند دفاع آنتیاکسیدانی بدن را کاهش و میزان تولید رادیکالهای آزاد را افزایش دهد [9]. اگرچه نتایج برخی تحقیقات اثر منفی گونههای اکسیژن واکنشپذیر را گزارش کرده است، اما مطالعات اخیر نشان میدهد گونههای اکسیژن واکنشپذیر ناشی از ورزش میتواند چندین آنتیاکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی را در سیستم بیولوژیکی تنظیم کند [10].
ورزش منظم بهعنوان یک آنتیاکسیدان باعث کاهش خطر ابتلا به بیماریهای دیابت نوع دوم، سرطان و زوال عقل و همچنین بهبود عملکرد ارگانهای بدن میشود. بااینحال، باتوجهبه بسیاری از مزایای سلامت ثابتشده ورزش، بعید بهنظر میرسد که تولید رادیکالهای آزاد ازطریق ورزش بر عملکرد در درازمدت تأثیر منفی داشته باشد [11]. باتوجهبه وضعیت آنتیاکسیدانی در زمان افزایش تولید گونههای اکسیژن واکنشپذیر در بدن، مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی بهعنوان نشانگرهای اصلی استرس اکسیداتیو برای اندازهگیری به شمار میآیند [12]. فعالیت هوازی از عوامل مؤثر درمان غیردارویی برای تنظیم مثبت ژنی و فعالیت آنتیاکسیدانی آنزیمها در بافتهای مختلف و اختلالات متابولیکی درنظر گرفته میشود [13].
احمدی و همکاران با بررسی اثر تمرین هوازی و مقاومتی بر وضعیت آنتیاکسیدانها نشان دادند تمرین هوازی موجب کاهش معنادار سطح مالوندیآلدئید و افزایش معنادار ظرفیت آنتیاکسیدانی شد [14]. ساتیلمیس و همکاران با بررسی اثر تمرینات هوازی بر عوامل اکسیدانی، آنتیاکسیدان نتیجه گرفتند ورزش هوازی استرس اکسیداتیو را تنظیم میکند و وضعیت آنتیاکسیدانی را در پسران چاق بهبود میبخشد [15]. کوئین و همکاران، تأثیر تمرینات هوازی و سطوح مختلف ذرات ریزماده (PM2.5) در موشهای نژاد ویستار را بررسی کردند. نتایج نشان داد تمرینات تناوبی هوازی در جلوگیری از استرس اکسیداتیو و التهاب مؤثر بوده، عملکرد ریوی را بهبود میبخشد و مانع پیشرفت ضایعه میشود [16].
یوسفپور و همکاران نتیجه گرفتند تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح مالوندیآلدئید بافتی، فعالیت و ظرفیت آنتیاکسیدانی پلاسما تأثیر معناداری ندارد [17]. درمجموع، نتایج مطالعات نشان داد صرفنظر از شدت، حجم، نوع تمرین و جمعیت مطالعهشده، شاخصهای آنتیاکسیدانی تمایل به افزایش و شاخصهای پراکسیدانی تمایل به کاهش بعد از تمرینات ورزشی هوازی دارند. ازاینرو، میتوان نتیجه گرفت فعالیت بدنی اثر آنتیاکسیدانی را القا و برای کاهش یا متعادل کردن حالت پراکسیداسیونی ورزش هوازی مؤثر است [18]. ازاینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی بر سطوح مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی بافت بیضه در ناباروری القاشده توسط کادمیوم در موشهای صحرایی نر بالغ بود.
روش بررسی
حیوانات و گروههای آزمایشی
پژوهش حاضر از نوع تجربی و کاربردی بود. کار با حیوانات طبق دستورالعملهای سازمان بینالمللی مطالعه درد است. تعداد 32 سر موش صحرایی نر، نژاد ویستار بالغ و سالم با دامنه وزنی 30±250 گرم و سن 12 هفته استفاده شد که از انستیتو پاستور تهران تهیه شده بود.
موشها در حیوانخانه دانشگاه علومپزشکی آزاد با میانگین دمای 2±22 درجه سانتیگراد و رطوبت 4±55 درصد و چرخه روشنایی به تاریکی 12:12 ساعت در قفسهای مخصوص حیوانات آزمایشگاهی از جنس پلیکربنات نگهداری شدند که به آب و غذای ویژه موش دسترسی داشتند. غذای موشها از شرکت خوراک دام پارس تهیه شد.
پس از 2 هفته آشنایی با محیط آزمایشگاه (در طول مرحله آشناسازی با شرایط آزمایشگاهی و نوار گردان، حیوانات 5 روز در هفته بهمدت 5 تا 10 دقیقه و با سرعت 5 تا 10 متر در دقیقه روی نوار گردان راه رفتند و با نوار گردان و چگونگی دویدن بر آن آشنا شدند). موشها بهصورت تصادفی ساده به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1. گروه دستنخورده (اینتکت) (I) که هیچگونه فعالیت ورزشی روی آنها انجام نشد و فقط در شرایط آزمایشگاهی آب و غذا دریافت میکردند، 2. گروه آزمایش(E)، این گروه فقط در برنامه تمرینی نوار گردان شـرکت کردند، 3. گروه کلرید+کادمیوم(C)، گروهی که فقط کادمیوم دریافت کردند و 4. گروه آزمایش+کادمیوم(EC) ، شامل تمرین و سمیت کادمیوم تقسیم شدند.
القای کلرید+کادمیوم جهت ناباروری
موشها روزانه کلرید+کادمیوم را در دُز 3 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن (رقیقشده با آب مقطر) را بهصورت گاواژ دریافت کردند. [19].
پروتکل تمرینی
تمرینات هوازی، ۵ جلسـه در هفته و بهمدت 5 هفته روی نوار گردان ویژه جوندگان انجام شد. شدت و حجم تمرین توسط زمان فعالیت بهتدریج افـزایش یافت. پروتکل تمرینی که در جدول شماره 1 قابل رؤیت است، شامل دویدن موشها روی تردمیل با سرعت 27 متر دقیقه که با زمان 16 دقیقه شروع شد و روزانه 1 دقیقه به زمان تمرین اضافه شد و به 30 دقیقه در هر جلسه رسید [20، 21]. برای اینکه سازگاریهای بهدســتآمده به حالت یکنواخت باقی بماند، شدت تمرین در هفته چهارم و پنجم ثابت نگه داشته شد.
بافتبرداری و اندازهگیری مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی
پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین موشها توسط دیایتل اتر بیهوش [5] و با ایجاد یک برش در ناحیه خلفی شکم محوطه بطنی، بیضهها و اپیدیدیمها خارج شد. برای ارزیابی فعالیت مالوندیآلدئید، ابتدا ۱۰ میلیگرم از نمونه بافتی با ۳۰۰ میکرولیتر Lysis Buffer و ۳ میکرولیتر BHT هموژن کرده، برای حذف مواد نامحلول، بهمدت ۳ دقیقه در 13000 دور سانتریفیوژ انجام شد و از مایع روی بهعنوان نمونه استفاده شد. ۲۰۰ میکرولیتر از نمونه آمادهشده (هموژن) با ۸۰۰ میکرولیتر محلول کار (طبق دستور کیت) مخلوط و درون بنماری با دمای ۹۵ درجه سانتیگراد ۴۵ دقیقه قرار داده شد. سپس نمونهها ۱۰ دقیقه درون ظرف حاوی آب یخ قرار گرفتند.
نمونهها با 3000 دور در دقیقه بهمدت ۱۵ دقیقه سانتریفیوژ شدند و مایع رویی توسط دستگاه الایزا ریدر در طول موج ۵۵۰ نانومتر قرائت شد. برای ارزیابی ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، ابتدا 100 میلیگرم از نمونه بافتی را با 1000 میکرولیتر از Lysing Buffer مخلوط و بهمدت 4 دقیقه هموژن شد و در 10000 دور بهمدت ۱۰ دقیقه سانتریفیوژ یخچالدار انجام شد و در ادامه سوپرنیتان جدا و بهعنوان نمونه استفاده شد و در انتها، نمونهها در طول موج 530 نانومتر در دستگاه میکروپلیت ریدر (الایزا ریدر) قرائت شدند. کیت سنجش ظرفیت تام آنتیاکسیدانی و کیت سنجش پراکسیداسیون لیپید از شرکت نوند سلامت ساخت کشور ایران تهیه شد.
برای تجزیهوتحلیل دادهها از میانگین و انحرافمعیار استفاده شد. ابتدا نرمال بودن توزیع دادهها و همسان بودن واریانسها بهترتیب با استفاده از آزمونهای شاپیرو ولیک و لون ارزیابی شدند (05/0≤P) سپس از آزمون تحلیل آماری آنووا یکطرفه برای مقایسه تغییرات بینگروهی و به دنبال آن برای مقایسه جهت تعیین محل دقیق این تفاوت از آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار استفاده شده است ( 05/0≥P). همه بررســیهای آماری با اســتفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲4 انجام شد.
یافتهها
ویژگیهای آنتروپومتریک موشهای بررسیشده در این مطالعه در جدول شماره 2 نشان داده شده است.
نتایج تحلیل آماری طبق جدول شماره 3 نشان میدهد که در متغیر ظرفیت تام آنتیاکسیدانی بین 4 گروه تحقیقی، تفاوت معناداری وجود دارد (032/0=P) و نتایج آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار نشان داد این تفاوت بین گروه کادمیوم با گروه اینتکت
(012/0=P) و گروه آزمایش (036/0=P) وجود دارد.
همچنین در متغیر مالوندیآلدئید بین 4 گروه تحقیقی تفاوت معناداری وجود دارد (045/0=P) و نتایج آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار نشان داد که این تفاوت بیشتر بین گروه اینتکت با گروه آزمایش+کادمیوم (03/0=P) و کادمیوم با گروه آزمایش+کادمیوم (02/0=P) دیده میشود.
بحث
در مطالعه حاضر، تأثیر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی بافت بیضه در ناباروری القاشده توسط کادمیوم در موشهای صحرایی نر بالغ، بررسی شد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد بین 4 گروه تحقیقی در متغیر ظرفیت تام اکسیدانی تفاوت معناداری وجود داشت (032/0=P) که این تفاوت بیشتر بین گروه کادمیوم با گروه اینتکت و گروه آزمایش دیده شد.
باتوجهبه نتایج پژوهش بهدستآمده ورزش استقامتی باعث افزایش ظرفیت تام اکسیدانی شده که در گروه کادمیوم این اثرگذاری کاهش داشت و همچنین در گروه آزمایش+کادمیوم ظرفیت تام اکسیدانی خنثی شده است. پس میتوان بیان کرد ورزش اثر کادمیوم را متعادل کرده، اما موجب تغییر در میزان اثرگذاری معنادار در افزایش ظرفیت تام اکسیدانی در این گروه نشده است که حاکی از اثر متقابل خنثیکننده ورزش بر سمیت کادمیوم یا بالعکس روی هم شده است. یکی از راهبردهایی که معمولاً برای ارزیابی تعادل رادیکال آزاد آنتیاکسیدان در سیستمهای شیمیایی و بیولوژیکی استفاده میشود، تعیین ظرفیت تام اکسیدانی است [22].
ورزش منظم باعث سازگاری در ظرفیت آنتیاکسیدانی و محافظت از سلولها در برابر اثرات منفی استرس اکسیداتیوها میشود و از آسیب سلولی جلوگیری میکند [23]. کادمیوم یک آلاینده خطرناک است که میتواند در اندامهای مختلف ازطریق آب، غذا و هوا انباشته شود و باعث آسیب باروری مردان شود که با ناباروری مردان و کیفیت پایین مایع منی مرتبط است [3]. سیستم آنتیاکسیدانی در بیضه، متعاقباً آپوپتوز را کاهش میدهد و اختلالات تولیدمثلی مردانه ناشی از کادمیوم را محافظت میکند [3].
توفاس و همکاران نشان دادند تمرین ورزشی در بیماران شریان کرونری بر وضعیت ردوکس در این بیماران تأثیر معناداری دارد و بین عوامل اکسیدانی و آنتیاکسیدانی تعادل ایجاد میکند [24]. عمادی و همکاران نتیجه گرفتند تمرینات اینتروال کمحجم باعث بهبود دفاع آنتیاکسیدانی و توان هوازی زنان نجاتیافته از سرطان پستان شده است [25] در همین راستا، باقری نجفآباد و همکاران با مقایسه 30 دختر ورزشکار هندبالیست و غیرورزشکار نشان دادند ظرفیت آنتیاکسیدانی تام در دختران ورزشکار نسبت به دختران غیرورزشکار افزایش مییابد [26].
باتوجهبه نتایج بهدستآمده از مطالعات انجامشده میتوان به این نتیجه رسید که ورزش منظم باعث سازگاری در ظرفیت آنتیاکسیدانی و محافظت از سلولها در برابر اثرات مضر استرس اکسیداتیو میشود. سطوح رادیکالهای آزاد در بافت بیولوژیکی بعد از تمرین حاد و مزمن افزایش مییابد که با تخریب بافت همراه است. ازطرفی، محققان گزارش کردند که تمرین منظم موجب سازگاری در ظرفیت آنتیاکسیدانی میشود و سلولها را در مقابل تأثیرات مضر استرس اکسایدها محافظت میکند و درنتیجه از تخریب سلول و بافت، پیشگیری بهعمل میآورد [23].
فعالیت ورزشی در شدتهای مختلف موجب سازگاری و افزایش ظرفیت دفاعی آنتیاکسیدانی می شود و متعاقب آن نقش پیشگیری و درمانی در بیماریهای عمده مرتبط با استرس اکسیداتیو دارد [27]. نتایج تحقیق دِ سوسا و همکاران نشان داد که صرفنظر از شدت، حجم، نوع تمرین و جمعیت مطالعهشده، شاخصهای آنتیاکسیدانی به افزایش و شاخصهای پراکسیدانی تمایل به کاهش بعد از تمرینات ورزشی هوازی تمایل دارند.
ازاینرو، میتوان نتیجه گرفت که فعالیت بدنی اثر آنتیاکسیدانی را القا و برای کاهش یا متعادل کردن حالت پراکسیداسیونی ورزش هوازی مؤثر است [18].
از دیگر نتایج این تحقیق میتوان گفت که بین 4 گروه تحقیقی در متغیر مالوندیآلدئید تفاوت معناداری وجود دارد که این تفاوت بیشتر بین گروه اینتکت و گروه کادمیوم و گروه آزمایش+کادمیوم دیده میشود. نتایج حاصل از مطالعات انسانی و حیوانی نشان میدهد که افزایش سیستمیک فعالیت متابولیک موجب تغییرات قابلتوجهی در بیومولکولهای بدن و سیستمهای اکسیداتیو میشود [28].
آسیب اکسیداتیو ناشی از ورزش در بافتها به غشای سلولی آسیب میرساند و باعث تورم سلولی، کاهش جریان غشای سلولی، حفظ گرادیان یونی، التهاب بافت، آسیب دیانای و تغییرات پروتئین میشود. گزارش شده است که افزایش سطح مالوندیآلدئید متابولیسم، یکپارچگی و عملکرد سلولهای عضلانی را مختل میکند و همچنین تمرینات هوازی منظم ممکن است سیستم اکسیداتیو را بهبود بخشد و استرس اکسیداتیو را کاهش دهد [29].
طی پراکسیداسیون لیپیدی، لیپیـدها شکسته شده و محصولاتی حاوی کربونیـل پایـدار مانند مالوندیآلدئید، 4ـهیدروکسـی، 2ـآلکنال از اسیدهای چرب امگاـ6 تولید میشـوند. از ایـن دسته اسیدهای چرب میتوان به دوکـوزا هگزانوئیـک اسـید اشاره کرد که از مهمترین اسـیدهای چـرب غیراشباع اسپرم است و در تنظـیم سـیالیت آن نقش اساسـی دارد و از طرفــی مهمتــرین سوبســترای پراکسیداســیون لیپیدی است. این در حالی است که مالوندیآلدئید جهشزا و 4ـ هیدروکسیـ2ـ آلکنال، توکسی ژنیک است. تولیـد ایـن محصولات علاوهبـر سـمیت سـلولی، خطـرات دیگـری مانند شکست دیانای اسپرم به همراه دارند.
بنابراین پراکسیداسیون لیپیدی نهتنها بهطور مستقیم سبب آسیب غشـا و عملکـرد آن میشود، بلکه بهطور غیرمستقیم روی دیانای و سـلامت آن نیز تأثیر مـیگـذارد [30] کادمیوم ازطریق کاهش فعالیت آنتیاکسیدانی سوپر اکسید دیسموتاز گلوتاتیون ردوکتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و افزایش پراکسیداسیون لیپید، کربوکسیلاسیون پروتئین موجب القای استرس اکسیداتیو شده و از این طریق سبب تغییر در بافت بیضه میشود [31]. گونههای فعال اکسیژن به PUFAها حمله میکنند و درنهایت، موجب پراکسیداسیون لیپیدی و تشکیل مالوندیآلدئید میشود [27].
بهنظر میرسد مالوندیآلدئید میتواند از اسید آراشیدونیک، اسید α-لینولنیک و اسید لینولئیک تشکیل شود، علاوه بر PUFAهای نیتراتشده، نیتراسیون اسید آراشیدونیک نیز گزارش شده است [30] سطح مالوندیآلدئید نیز ارتباط مثبتی با ناهنجاریهای آکروزوم دارد. ازسویدیگر، بهخوبی نشان داده شده است که قرار گرفتن در معرض آلایندههای هوا میتواند باعث افزایش سیستمیک در استرس اکسیداتیو شود [28].
نتایج لی و همکاران نشان داد با افزایش شدت تمرین، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در موشهای مبتلا به استئوآرتریت زانو بهتدریج کاهش یافت. درحالیکه سطوح مالوندیآلدئید و نیتریک اکساید بهتدریج افزایش یافت [32] که با مطالعه حاضر همخوان است. همچنین افرونده و همکاران نتیجه گرفتند 6 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سیستم آنتیاکسیدانی بافت قلب موشهای دیابتی تأثیر مطلوبی دارد. بهنظر میرسد تمرین با شدت متوسط تا حدودی باعث بهبود وضعیت اکسیداتیو میشود [33].
نتایج کانتر و همکاران نشان میدهد ورزش با شدت کم با کاهش استرس اکسیداتیو و آپوپتوز و حفظ یکپارچگی میوکارد همراه است و اثر محافظتی درمانی در دیابت دارد [34]. عبدالهی و همکاران نشان دادند 4 هفته تمرین هوازی به همراه اکتاپامین موجب کاهش معنادار غلظت مالوندیآلدئید در موشهای چاق میشود [35] که با نتایج پژوهش حاضر مخالف است. این نتایج متفاوت ممکن است بهدلیل تفاوت در شدت و حجم تمرین، نوع تغذیه و شرایط آزمودنیها باشد.
امروزه شرکت در برنامههای ورزشـی مـنظم ضـرورتی انکارناپـذیر بــرای پیشـگیری از بــروز بیماریهــا و بهبـود کیفیت زندگی به شـمار مـیرود.
نتیجهگیری
نتایج این پژوهش نشان داد قرار گرفتن در معرض کادمیوم، استرس اکسایدها را افزایش میدهد و این امر موجب ناباروری القاشده میشود و همچنین ورزش هوازی و کادمیوم موجب افزایش مالوندیآلدئید شده است. کلرید+کادمیوم موجب افزایش پراکسیداسیون لپید و همچنین کاهش قدرت آنتیاکسیدانی در بافت بیضه موشها میشود.
نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی میتواند باعث متعادلسازی آثار مخرب کادمیوم شود. همچنین میتوان نتیجه گرفت که انجام ورزش منظم با شدت متوسط بر هومئوستازی هورمونهای بدن و افزایش توان باروری تأثیر مثبتی میگذارد و این امر میتواند شاخصهای آنتیاکسیدانی درونزا را افزایش دهد و میتوان اثربخشی را در بافت بیضه موشها مشاهده کرد. آنتیاکسیدانها بدن را در مقابل تولیدات استرس اکسیداتیو مقاومتر میسازند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله برگرفته از پایاننامه کارشناسی ارشد گرایش فیزیولوژی ورزشی است که در دانشگاه آزاد اسلامی قم اجرا شد. همه اصول اخلاقی تأییدشده توسط کمیته اخلاق دانشگاه قم با شماره کد IR.QOM.REC.1399.023 انجام شد.
حامی مالی
این پژوهش هیچگونه کمک مالی از سازمانیهای دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در آمادهسازی این مقاله مشارکت داشتند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از همکاری پرسنل آزمایشگاه دانشگاههای علومپزشکی و آزاد اسلامی قم که ما را در انجام این پژوهش یاری رساندند و نیز از دکتر حمید امینی که بهعنوان راهنمای دوم در پایاننامه حضور داشتند، تشکر و قدردانی میشود.
ناباروری بهعنوان یکسال رابطه جنسی منظم و محافظتنشده بدون بارداری تعریف میشود [1] که تقریباً 15 درصد از زوجها را در جهان تحتتأثیر قرار میدهد. این مسئله در مردان و زنان رو به افزایش است. بیش از نیمی از 186 میلیون بیمار نابارور در جهان علل مردانه دارند [1، 2]. ناباروری مردان به عواملی چون سیگار، مشروبات الکلی، آفتکشها، قرار گرفتن در معرض گرما و مواد شیمیایی و فلزات سنگین، استرس، عدم ورزش و همچنین انتخاب سبک زندگی نسبت داده شده است [2].
کادمیوم یک آلاینده محیطی است که در خاک، آب و غذا یافت میشود و میتواند باعث افزایش استرس اکسیداتیو و آسیب در تولیدمثل شود [3]. قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین، بهویژه کادمیوم یک عامل مهم در اختلال تولیدمثل است [4]. سازوکارهای متعددی برای علت سمیت سلولی کادمیوم عنوان شده، اما مطالعات مختلف نشان دادهاند علت اصلی آسیب ناشی از کادمیوم، استرس اکسیداتیو در سلولهاست. کادمیوم باعث تحریک تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن در سلولها میشود که نتیجه این امر، پراکسیداسیون لیپیدها و آسیب به دیانای است و ازطرفدیگر، با تغییر سیستم آنتیاکسیدانی سلول موجب مرگ سلولی میشود [5].
استرس اکسیداتیوها باعث تغییرات دژنراتیو بافت بیضه میشود که بهشدت به سمیت حاد کادمیوم وابسته است. مطالعات حیوانی نشان میدهد کادمیوم باعث کاهش وزن بیضه، میزان تستوسترون تولیدی و تغییرات مورفولوژی اسپرم میشود که از دلایل اصلی ناباروری در مردان است [6]. اثر سیتوتوکسیک کادمیوم میتواند ازطریق تغییرات ایمونولوژیکی موجب آپوپتوز، نکروز و حساسیت خود ایمنی در بافت بیضه شود [4].
کادمیوم باعث پراکسیداسیون لیپیدی و تغییرات ساختاری در غشای پلاسمایی اسپرم می شود [7]. از طرفی، آنتیاکسیدانها، استرس اکسیداتیو را در مایع منی کاهش میدهند [8]. استرس اکسیداتیو میتواند دفاع آنتیاکسیدانی بدن را کاهش و میزان تولید رادیکالهای آزاد را افزایش دهد [9]. اگرچه نتایج برخی تحقیقات اثر منفی گونههای اکسیژن واکنشپذیر را گزارش کرده است، اما مطالعات اخیر نشان میدهد گونههای اکسیژن واکنشپذیر ناشی از ورزش میتواند چندین آنتیاکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی را در سیستم بیولوژیکی تنظیم کند [10].
ورزش منظم بهعنوان یک آنتیاکسیدان باعث کاهش خطر ابتلا به بیماریهای دیابت نوع دوم، سرطان و زوال عقل و همچنین بهبود عملکرد ارگانهای بدن میشود. بااینحال، باتوجهبه بسیاری از مزایای سلامت ثابتشده ورزش، بعید بهنظر میرسد که تولید رادیکالهای آزاد ازطریق ورزش بر عملکرد در درازمدت تأثیر منفی داشته باشد [11]. باتوجهبه وضعیت آنتیاکسیدانی در زمان افزایش تولید گونههای اکسیژن واکنشپذیر در بدن، مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی بهعنوان نشانگرهای اصلی استرس اکسیداتیو برای اندازهگیری به شمار میآیند [12]. فعالیت هوازی از عوامل مؤثر درمان غیردارویی برای تنظیم مثبت ژنی و فعالیت آنتیاکسیدانی آنزیمها در بافتهای مختلف و اختلالات متابولیکی درنظر گرفته میشود [13].
احمدی و همکاران با بررسی اثر تمرین هوازی و مقاومتی بر وضعیت آنتیاکسیدانها نشان دادند تمرین هوازی موجب کاهش معنادار سطح مالوندیآلدئید و افزایش معنادار ظرفیت آنتیاکسیدانی شد [14]. ساتیلمیس و همکاران با بررسی اثر تمرینات هوازی بر عوامل اکسیدانی، آنتیاکسیدان نتیجه گرفتند ورزش هوازی استرس اکسیداتیو را تنظیم میکند و وضعیت آنتیاکسیدانی را در پسران چاق بهبود میبخشد [15]. کوئین و همکاران، تأثیر تمرینات هوازی و سطوح مختلف ذرات ریزماده (PM2.5) در موشهای نژاد ویستار را بررسی کردند. نتایج نشان داد تمرینات تناوبی هوازی در جلوگیری از استرس اکسیداتیو و التهاب مؤثر بوده، عملکرد ریوی را بهبود میبخشد و مانع پیشرفت ضایعه میشود [16].
یوسفپور و همکاران نتیجه گرفتند تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح مالوندیآلدئید بافتی، فعالیت و ظرفیت آنتیاکسیدانی پلاسما تأثیر معناداری ندارد [17]. درمجموع، نتایج مطالعات نشان داد صرفنظر از شدت، حجم، نوع تمرین و جمعیت مطالعهشده، شاخصهای آنتیاکسیدانی تمایل به افزایش و شاخصهای پراکسیدانی تمایل به کاهش بعد از تمرینات ورزشی هوازی دارند. ازاینرو، میتوان نتیجه گرفت فعالیت بدنی اثر آنتیاکسیدانی را القا و برای کاهش یا متعادل کردن حالت پراکسیداسیونی ورزش هوازی مؤثر است [18]. ازاینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی بر سطوح مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی بافت بیضه در ناباروری القاشده توسط کادمیوم در موشهای صحرایی نر بالغ بود.
روش بررسی
حیوانات و گروههای آزمایشی
پژوهش حاضر از نوع تجربی و کاربردی بود. کار با حیوانات طبق دستورالعملهای سازمان بینالمللی مطالعه درد است. تعداد 32 سر موش صحرایی نر، نژاد ویستار بالغ و سالم با دامنه وزنی 30±250 گرم و سن 12 هفته استفاده شد که از انستیتو پاستور تهران تهیه شده بود.
موشها در حیوانخانه دانشگاه علومپزشکی آزاد با میانگین دمای 2±22 درجه سانتیگراد و رطوبت 4±55 درصد و چرخه روشنایی به تاریکی 12:12 ساعت در قفسهای مخصوص حیوانات آزمایشگاهی از جنس پلیکربنات نگهداری شدند که به آب و غذای ویژه موش دسترسی داشتند. غذای موشها از شرکت خوراک دام پارس تهیه شد.
پس از 2 هفته آشنایی با محیط آزمایشگاه (در طول مرحله آشناسازی با شرایط آزمایشگاهی و نوار گردان، حیوانات 5 روز در هفته بهمدت 5 تا 10 دقیقه و با سرعت 5 تا 10 متر در دقیقه روی نوار گردان راه رفتند و با نوار گردان و چگونگی دویدن بر آن آشنا شدند). موشها بهصورت تصادفی ساده به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1. گروه دستنخورده (اینتکت) (I) که هیچگونه فعالیت ورزشی روی آنها انجام نشد و فقط در شرایط آزمایشگاهی آب و غذا دریافت میکردند، 2. گروه آزمایش(E)، این گروه فقط در برنامه تمرینی نوار گردان شـرکت کردند، 3. گروه کلرید+کادمیوم(C)، گروهی که فقط کادمیوم دریافت کردند و 4. گروه آزمایش+کادمیوم(EC) ، شامل تمرین و سمیت کادمیوم تقسیم شدند.
القای کلرید+کادمیوم جهت ناباروری
موشها روزانه کلرید+کادمیوم را در دُز 3 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن (رقیقشده با آب مقطر) را بهصورت گاواژ دریافت کردند. [19].
پروتکل تمرینی
تمرینات هوازی، ۵ جلسـه در هفته و بهمدت 5 هفته روی نوار گردان ویژه جوندگان انجام شد. شدت و حجم تمرین توسط زمان فعالیت بهتدریج افـزایش یافت. پروتکل تمرینی که در جدول شماره 1 قابل رؤیت است، شامل دویدن موشها روی تردمیل با سرعت 27 متر دقیقه که با زمان 16 دقیقه شروع شد و روزانه 1 دقیقه به زمان تمرین اضافه شد و به 30 دقیقه در هر جلسه رسید [20، 21]. برای اینکه سازگاریهای بهدســتآمده به حالت یکنواخت باقی بماند، شدت تمرین در هفته چهارم و پنجم ثابت نگه داشته شد.
بافتبرداری و اندازهگیری مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی
پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین موشها توسط دیایتل اتر بیهوش [5] و با ایجاد یک برش در ناحیه خلفی شکم محوطه بطنی، بیضهها و اپیدیدیمها خارج شد. برای ارزیابی فعالیت مالوندیآلدئید، ابتدا ۱۰ میلیگرم از نمونه بافتی با ۳۰۰ میکرولیتر Lysis Buffer و ۳ میکرولیتر BHT هموژن کرده، برای حذف مواد نامحلول، بهمدت ۳ دقیقه در 13000 دور سانتریفیوژ انجام شد و از مایع روی بهعنوان نمونه استفاده شد. ۲۰۰ میکرولیتر از نمونه آمادهشده (هموژن) با ۸۰۰ میکرولیتر محلول کار (طبق دستور کیت) مخلوط و درون بنماری با دمای ۹۵ درجه سانتیگراد ۴۵ دقیقه قرار داده شد. سپس نمونهها ۱۰ دقیقه درون ظرف حاوی آب یخ قرار گرفتند.
نمونهها با 3000 دور در دقیقه بهمدت ۱۵ دقیقه سانتریفیوژ شدند و مایع رویی توسط دستگاه الایزا ریدر در طول موج ۵۵۰ نانومتر قرائت شد. برای ارزیابی ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، ابتدا 100 میلیگرم از نمونه بافتی را با 1000 میکرولیتر از Lysing Buffer مخلوط و بهمدت 4 دقیقه هموژن شد و در 10000 دور بهمدت ۱۰ دقیقه سانتریفیوژ یخچالدار انجام شد و در ادامه سوپرنیتان جدا و بهعنوان نمونه استفاده شد و در انتها، نمونهها در طول موج 530 نانومتر در دستگاه میکروپلیت ریدر (الایزا ریدر) قرائت شدند. کیت سنجش ظرفیت تام آنتیاکسیدانی و کیت سنجش پراکسیداسیون لیپید از شرکت نوند سلامت ساخت کشور ایران تهیه شد.
برای تجزیهوتحلیل دادهها از میانگین و انحرافمعیار استفاده شد. ابتدا نرمال بودن توزیع دادهها و همسان بودن واریانسها بهترتیب با استفاده از آزمونهای شاپیرو ولیک و لون ارزیابی شدند (05/0≤P) سپس از آزمون تحلیل آماری آنووا یکطرفه برای مقایسه تغییرات بینگروهی و به دنبال آن برای مقایسه جهت تعیین محل دقیق این تفاوت از آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار استفاده شده است ( 05/0≥P). همه بررســیهای آماری با اســتفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲4 انجام شد.
یافتهها
ویژگیهای آنتروپومتریک موشهای بررسیشده در این مطالعه در جدول شماره 2 نشان داده شده است.
نتایج تحلیل آماری طبق جدول شماره 3 نشان میدهد که در متغیر ظرفیت تام آنتیاکسیدانی بین 4 گروه تحقیقی، تفاوت معناداری وجود دارد (032/0=P) و نتایج آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار نشان داد این تفاوت بین گروه کادمیوم با گروه اینتکت
(012/0=P) و گروه آزمایش (036/0=P) وجود دارد.
همچنین در متغیر مالوندیآلدئید بین 4 گروه تحقیقی تفاوت معناداری وجود دارد (045/0=P) و نتایج آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار نشان داد که این تفاوت بیشتر بین گروه اینتکت با گروه آزمایش+کادمیوم (03/0=P) و کادمیوم با گروه آزمایش+کادمیوم (02/0=P) دیده میشود.
بحث
در مطالعه حاضر، تأثیر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح مالوندیآلدئید و ظرفیت تام اکسیدانی بافت بیضه در ناباروری القاشده توسط کادمیوم در موشهای صحرایی نر بالغ، بررسی شد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد بین 4 گروه تحقیقی در متغیر ظرفیت تام اکسیدانی تفاوت معناداری وجود داشت (032/0=P) که این تفاوت بیشتر بین گروه کادمیوم با گروه اینتکت و گروه آزمایش دیده شد.
باتوجهبه نتایج پژوهش بهدستآمده ورزش استقامتی باعث افزایش ظرفیت تام اکسیدانی شده که در گروه کادمیوم این اثرگذاری کاهش داشت و همچنین در گروه آزمایش+کادمیوم ظرفیت تام اکسیدانی خنثی شده است. پس میتوان بیان کرد ورزش اثر کادمیوم را متعادل کرده، اما موجب تغییر در میزان اثرگذاری معنادار در افزایش ظرفیت تام اکسیدانی در این گروه نشده است که حاکی از اثر متقابل خنثیکننده ورزش بر سمیت کادمیوم یا بالعکس روی هم شده است. یکی از راهبردهایی که معمولاً برای ارزیابی تعادل رادیکال آزاد آنتیاکسیدان در سیستمهای شیمیایی و بیولوژیکی استفاده میشود، تعیین ظرفیت تام اکسیدانی است [22].
ورزش منظم باعث سازگاری در ظرفیت آنتیاکسیدانی و محافظت از سلولها در برابر اثرات منفی استرس اکسیداتیوها میشود و از آسیب سلولی جلوگیری میکند [23]. کادمیوم یک آلاینده خطرناک است که میتواند در اندامهای مختلف ازطریق آب، غذا و هوا انباشته شود و باعث آسیب باروری مردان شود که با ناباروری مردان و کیفیت پایین مایع منی مرتبط است [3]. سیستم آنتیاکسیدانی در بیضه، متعاقباً آپوپتوز را کاهش میدهد و اختلالات تولیدمثلی مردانه ناشی از کادمیوم را محافظت میکند [3].
توفاس و همکاران نشان دادند تمرین ورزشی در بیماران شریان کرونری بر وضعیت ردوکس در این بیماران تأثیر معناداری دارد و بین عوامل اکسیدانی و آنتیاکسیدانی تعادل ایجاد میکند [24]. عمادی و همکاران نتیجه گرفتند تمرینات اینتروال کمحجم باعث بهبود دفاع آنتیاکسیدانی و توان هوازی زنان نجاتیافته از سرطان پستان شده است [25] در همین راستا، باقری نجفآباد و همکاران با مقایسه 30 دختر ورزشکار هندبالیست و غیرورزشکار نشان دادند ظرفیت آنتیاکسیدانی تام در دختران ورزشکار نسبت به دختران غیرورزشکار افزایش مییابد [26].
باتوجهبه نتایج بهدستآمده از مطالعات انجامشده میتوان به این نتیجه رسید که ورزش منظم باعث سازگاری در ظرفیت آنتیاکسیدانی و محافظت از سلولها در برابر اثرات مضر استرس اکسیداتیو میشود. سطوح رادیکالهای آزاد در بافت بیولوژیکی بعد از تمرین حاد و مزمن افزایش مییابد که با تخریب بافت همراه است. ازطرفی، محققان گزارش کردند که تمرین منظم موجب سازگاری در ظرفیت آنتیاکسیدانی میشود و سلولها را در مقابل تأثیرات مضر استرس اکسایدها محافظت میکند و درنتیجه از تخریب سلول و بافت، پیشگیری بهعمل میآورد [23].
فعالیت ورزشی در شدتهای مختلف موجب سازگاری و افزایش ظرفیت دفاعی آنتیاکسیدانی می شود و متعاقب آن نقش پیشگیری و درمانی در بیماریهای عمده مرتبط با استرس اکسیداتیو دارد [27]. نتایج تحقیق دِ سوسا و همکاران نشان داد که صرفنظر از شدت، حجم، نوع تمرین و جمعیت مطالعهشده، شاخصهای آنتیاکسیدانی به افزایش و شاخصهای پراکسیدانی تمایل به کاهش بعد از تمرینات ورزشی هوازی تمایل دارند.
ازاینرو، میتوان نتیجه گرفت که فعالیت بدنی اثر آنتیاکسیدانی را القا و برای کاهش یا متعادل کردن حالت پراکسیداسیونی ورزش هوازی مؤثر است [18].
از دیگر نتایج این تحقیق میتوان گفت که بین 4 گروه تحقیقی در متغیر مالوندیآلدئید تفاوت معناداری وجود دارد که این تفاوت بیشتر بین گروه اینتکت و گروه کادمیوم و گروه آزمایش+کادمیوم دیده میشود. نتایج حاصل از مطالعات انسانی و حیوانی نشان میدهد که افزایش سیستمیک فعالیت متابولیک موجب تغییرات قابلتوجهی در بیومولکولهای بدن و سیستمهای اکسیداتیو میشود [28].
آسیب اکسیداتیو ناشی از ورزش در بافتها به غشای سلولی آسیب میرساند و باعث تورم سلولی، کاهش جریان غشای سلولی، حفظ گرادیان یونی، التهاب بافت، آسیب دیانای و تغییرات پروتئین میشود. گزارش شده است که افزایش سطح مالوندیآلدئید متابولیسم، یکپارچگی و عملکرد سلولهای عضلانی را مختل میکند و همچنین تمرینات هوازی منظم ممکن است سیستم اکسیداتیو را بهبود بخشد و استرس اکسیداتیو را کاهش دهد [29].
طی پراکسیداسیون لیپیدی، لیپیـدها شکسته شده و محصولاتی حاوی کربونیـل پایـدار مانند مالوندیآلدئید، 4ـهیدروکسـی، 2ـآلکنال از اسیدهای چرب امگاـ6 تولید میشـوند. از ایـن دسته اسیدهای چرب میتوان به دوکـوزا هگزانوئیـک اسـید اشاره کرد که از مهمترین اسـیدهای چـرب غیراشباع اسپرم است و در تنظـیم سـیالیت آن نقش اساسـی دارد و از طرفــی مهمتــرین سوبســترای پراکسیداســیون لیپیدی است. این در حالی است که مالوندیآلدئید جهشزا و 4ـ هیدروکسیـ2ـ آلکنال، توکسی ژنیک است. تولیـد ایـن محصولات علاوهبـر سـمیت سـلولی، خطـرات دیگـری مانند شکست دیانای اسپرم به همراه دارند.
بنابراین پراکسیداسیون لیپیدی نهتنها بهطور مستقیم سبب آسیب غشـا و عملکـرد آن میشود، بلکه بهطور غیرمستقیم روی دیانای و سـلامت آن نیز تأثیر مـیگـذارد [30] کادمیوم ازطریق کاهش فعالیت آنتیاکسیدانی سوپر اکسید دیسموتاز گلوتاتیون ردوکتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و افزایش پراکسیداسیون لیپید، کربوکسیلاسیون پروتئین موجب القای استرس اکسیداتیو شده و از این طریق سبب تغییر در بافت بیضه میشود [31]. گونههای فعال اکسیژن به PUFAها حمله میکنند و درنهایت، موجب پراکسیداسیون لیپیدی و تشکیل مالوندیآلدئید میشود [27].
بهنظر میرسد مالوندیآلدئید میتواند از اسید آراشیدونیک، اسید α-لینولنیک و اسید لینولئیک تشکیل شود، علاوه بر PUFAهای نیتراتشده، نیتراسیون اسید آراشیدونیک نیز گزارش شده است [30] سطح مالوندیآلدئید نیز ارتباط مثبتی با ناهنجاریهای آکروزوم دارد. ازسویدیگر، بهخوبی نشان داده شده است که قرار گرفتن در معرض آلایندههای هوا میتواند باعث افزایش سیستمیک در استرس اکسیداتیو شود [28].
نتایج لی و همکاران نشان داد با افزایش شدت تمرین، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در موشهای مبتلا به استئوآرتریت زانو بهتدریج کاهش یافت. درحالیکه سطوح مالوندیآلدئید و نیتریک اکساید بهتدریج افزایش یافت [32] که با مطالعه حاضر همخوان است. همچنین افرونده و همکاران نتیجه گرفتند 6 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سیستم آنتیاکسیدانی بافت قلب موشهای دیابتی تأثیر مطلوبی دارد. بهنظر میرسد تمرین با شدت متوسط تا حدودی باعث بهبود وضعیت اکسیداتیو میشود [33].
نتایج کانتر و همکاران نشان میدهد ورزش با شدت کم با کاهش استرس اکسیداتیو و آپوپتوز و حفظ یکپارچگی میوکارد همراه است و اثر محافظتی درمانی در دیابت دارد [34]. عبدالهی و همکاران نشان دادند 4 هفته تمرین هوازی به همراه اکتاپامین موجب کاهش معنادار غلظت مالوندیآلدئید در موشهای چاق میشود [35] که با نتایج پژوهش حاضر مخالف است. این نتایج متفاوت ممکن است بهدلیل تفاوت در شدت و حجم تمرین، نوع تغذیه و شرایط آزمودنیها باشد.
امروزه شرکت در برنامههای ورزشـی مـنظم ضـرورتی انکارناپـذیر بــرای پیشـگیری از بــروز بیماریهــا و بهبـود کیفیت زندگی به شـمار مـیرود.
نتیجهگیری
نتایج این پژوهش نشان داد قرار گرفتن در معرض کادمیوم، استرس اکسایدها را افزایش میدهد و این امر موجب ناباروری القاشده میشود و همچنین ورزش هوازی و کادمیوم موجب افزایش مالوندیآلدئید شده است. کلرید+کادمیوم موجب افزایش پراکسیداسیون لپید و همچنین کاهش قدرت آنتیاکسیدانی در بافت بیضه موشها میشود.
نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی میتواند باعث متعادلسازی آثار مخرب کادمیوم شود. همچنین میتوان نتیجه گرفت که انجام ورزش منظم با شدت متوسط بر هومئوستازی هورمونهای بدن و افزایش توان باروری تأثیر مثبتی میگذارد و این امر میتواند شاخصهای آنتیاکسیدانی درونزا را افزایش دهد و میتوان اثربخشی را در بافت بیضه موشها مشاهده کرد. آنتیاکسیدانها بدن را در مقابل تولیدات استرس اکسیداتیو مقاومتر میسازند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله برگرفته از پایاننامه کارشناسی ارشد گرایش فیزیولوژی ورزشی است که در دانشگاه آزاد اسلامی قم اجرا شد. همه اصول اخلاقی تأییدشده توسط کمیته اخلاق دانشگاه قم با شماره کد IR.QOM.REC.1399.023 انجام شد.
حامی مالی
این پژوهش هیچگونه کمک مالی از سازمانیهای دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در آمادهسازی این مقاله مشارکت داشتند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از همکاری پرسنل آزمایشگاه دانشگاههای علومپزشکی و آزاد اسلامی قم که ما را در انجام این پژوهش یاری رساندند و نیز از دکتر حمید امینی که بهعنوان راهنمای دوم در پایاننامه حضور داشتند، تشکر و قدردانی میشود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1400/12/22 | پذیرش: 1401/2/28 | انتشار: 1401/2/10
دریافت: 1400/12/22 | پذیرش: 1401/2/28 | انتشار: 1401/2/10
فهرست منابع
1. Yan X, Dong L, Liu Y, Yang F, Tan K, Li J, et al. Effects of physical exercises on semen quality and reproductive outcomes in male infertility: A protocol for systematic review and Meta-Synthesis of randomized controlled trials. Medicine. 2019; 98(41):e17494. I:10.1097/MD.0000000000017494] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1097/MD.0000000000017494]
2. ES HB, El-Yamany MA. Chemical and nutraceutical studies on infertility of albino rats induced by cadmium chloride. Pak J Bio Sci. 2020; 23(10):1245-52. [DOI:10.3923/pjbs.2020.1245.1252] [PMID] [DOI:10.3923/pjbs.2020.1245.1252]
3. Li X, Yao Z, Yang D, Jiang X, Sun J, Tian L, et al. Cyanidin-3-O-glucoside restores spermatogenic dysfunction in cadmium-exposed pubertal mice via histone ubiquitination and mitigating oxidative damage. J Hazard Mater. 2020; 387:121706. [DOI:10.1016/j.jhazmat.2019.121706] [PMID] [DOI:10.1016/j.jhazmat.2019.121706]
4. Olaniyi KS, Amusa OA, Oniyide AA, Ajadi IO, Akinnagbe NT, Babatunde SS. Protective role of glutamine against cadmium-induced testicular dysfunction in Wistar rats: Involvement of G6PD activity. Life Sci. 2020; 242:117250. [DOI:10.1016/j.lfs.2019.117250] [PMID] [DOI:10.1016/j.lfs.2019.117250]
5. Kheradmand A. [Improvement of sperm evaluation parameters following ghrelin treatment in cadmium-induced testicular injury in rats (Persian)]. J Isfahan Med Sch. 2014; 31(265):2053-62. [Link]
6. Skolarczyk J, Budzynski M, Pekar J, Malecka-Massalska T, Skorzynska-Dziduszko K. The impact of cadmium on male infertility. J Elem. 2018; 23(1). [DOI:10.5601/jelem.2017.22.2.132]
7. Barati E, Nikzad H, Karimian M. Oxidative stress and male infertility: Current knowledge of pathophysiology and role of antioxidant therapy in disease management. Cell Mol Life Sci. 2020; 77(1):93-113. [DOI:10.1007/s00018-019-03253-8] [PMID] [DOI:10.1007/s00018-019-03253-8]
8. Steiner AZ, Hansen KR, Barnhart KT, Cedars MI, Legro RS, Diamond MP, et al. The effect of antioxidants on male factor infertility: The males, antioxidants, and infertility (MOXI) randomized clinical trial. Fertil Steril. 2020; 113(3):552-60.e3. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2019.11.008] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.fertnstert.2019.11.008]
9. Ranchordas MK, Rogerson D, Soltani H, Costello JT. Antioxidants for preventing and reducing muscle soreness after exercise: A cochrane systematic review. Br J Sports Med. 2020; 54(2):74-8. [DOI:10.1136/bjsports-2018-099599] [PMID] [DOI:10.1136/bjsports-2018-099599]
10. Thirupathi A, Wang M, Lin JK, Fekete G, István B, Baker JS, et al. Effect of different exercise modalities on oxidative stress: A systematic review. Biomed Res Int. 2021; 2021:1947928. [DOI:10.1155/2021/1947928] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1155/2021/1947928]
11. Higgins MR, Izadi A, Kaviani M. Antioxidants and exercise performance: With a focus on vitamin E and C supplementation. Int J Environ Res Public Health. 2020; 17(22):8452. [DOI:10.3390/ijerph17228452] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3390/ijerph17228452]
12. Khoobkhahi N, Delavar R, Nayebifar S. The combinatory effects of combined training (endurance-resistance) and garlic supplementation on oxidative stress and antioxidant adaptations in untrained boys. Sci Sports. 2019; 34(6):410.e1-7. [DOI:10.1016/j.scispo.2019.05.007] [DOI:10.1016/j.scispo.2019.05.007]
13. Golbidi S, Badran M, Laher I. Antioxidant and anti-inflammatory effects of exercise in diabetic patients.Exp Diabetes Res. 2012; 2012:941868. [DOI:10.1155/2012/941868] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1155/2012/941868]
14. Ahmadi M, Abbassi Daloii A, Shadmehri S, Aghaei Bahmanbeglu N. Compare the effect of eight weeks aerobic and resistance training on oxidant, antioxidant status and lipid profile in obese girls. J Sport Exerc Physiol. 2018; 11(1):139-52. [Link]
15. Satilmiş N, Çimen L, Çeti̇n İC, Polat Y, Çimen B. Effects of aerobic exercise on oxidant/antioxidant status in obese boys: A controlled trial. Exp Appl Med Sci. 2021; 2(1):117-27. [DOI:10.46871/eams.2021.15] [DOI:10.46871/eams.2021.15]
16. Qin F, Xu MX, Wang ZW, Han ZN, Dong YN, Zhao JX. Effect of aerobic exercise and different levels of fine particulate matter (PM2.5) on pulmonary response in Wistar rats. Life Sci. 2020; 254:117355 [DOI:10.1016/j.lfs.2020.117355] [PMID] [DOI:10.1016/j.lfs.2020.117355]
17. Usefpor M, Ghasemnian AA, Rahmani A. [The effect of a period of high intensive interval training on total antioxidant capacity and level of liver tissue malondialdehyde in male Wistar rats (Persian)]. Sci J Kurdistan Univ Med Sci. 2017; 22(5):103-10. [DOI:10.22102/22.5.103]
18. de Sousa CV, Sales MM, Rosa TS, Lewis JE, de Andrade RV, Simões. The antioxidant effect of exercise: A systematic review and Meta-Synthesis. Sports Med. 2017; 47(2):277-93. [DOI:10.1007/s40279-016-0566-1] [PMID] [DOI:10.1007/s40279-016-0566-1]
19. Ghahreman E, Eidi A, Mortazavi P, Oryan S. [Protective effect of purslane (portulaca oleracea) on cadmium chloride-induced testicular damage in adult male Wistar rats (Persian)]. J Comp Pathobiol Iran. 2019; 16(3):2883-92. [Link]
20. Afzalpour ME, Taheri Chadorneshin H, Foadoddini M, Abtahi Eivari H. Comparing interval and continuous exercise training regimens on neurotrophic factors in rat brain. Physiol Behav. 2015; 147:78-83. [DOI:10.1016/j.physbeh.2015.04.012] [PMID] [DOI:10.1016/j.physbeh.2015.04.012]
21. Nikokalam Nazif N, Khosravi M, Ahmadi R, Bananej M, Majd A. Effect of treadmill exercise on catalepsy and the expression of the BDNF gene in 1-methyl-4-phenyl-1, 2, 3, 6-tetrahydropyridine-induced parkinson in male NMRI mice. Iran J Basic Med Sci. 2020; 23(4):483-93. [DOI:10.22038/ijbms.2020.37707.8960] [PMID] [PMCID]
22. Fraga CG, Oteiza PI, Galleano M. In vitro measurements and interpretation of total antioxidant capacity. Biochim Biophys Acta. 2014; 1840(2):931-4. [DOI:10.1016/j.bbagen.2013.06.030] [PMID] [DOI:10.1016/j.bbagen.2013.06.030]
23. Rezaei S, Abbassi Daloi A, Barari Ar, Ahmadi M. [Effect of eight weeks aerobic training on the levels of antioxidant enzymes in the heart tissue of type 2 diabetic rats (Persian)]. J Anim Physiol Dev. 2020; 13(4):49-60. [Link]
24. Tofas T, Fatouros IG, Draganidis D, Deli CK, Chatzinikolaou A, Tziortzis C, et al. Effects of cardiovascular, resistance and combined exercise training on cardiovascular, performance and blood redox parameters in coronary artery disease patients: An 8-month training-detraining randomized intervention. Antioxidants. 2021; 10(3):409. [DOI:10.3390/antiox10030409] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3390/antiox10030409]
25. Emadi S, Azamian Jazi A, Hemati S. [Effect of 6 weeks of low-volume high-intensity interval training on antioxidant defense and aerobic power in female survivors of breast cancer (Persian)]. Med J Mashhad Univ Med Sci. 2018; 60(6):779-91. [DOI:10.22038/MJMS.2018.10742]
26. Bagheri Najafbad A, Sharifi G, Mirzaei A. [Comparsion of oxidative stress index and plasma antioxidant capacity among female handball atheletes and non athlete females (Persian)]. Armaghan-e-Danesh. 2012; 17(4):349-58. [Link]
27. Parastesh M, Yousefvand Z, Moghadasi S. [Comparison of the effect of moderate-intensity interval training (MICT) and high-intensity interval training (HIIT) on testicular structure, serum level of malondialdehyde and total antioxidant capacity of male diabetic rats (Persian)]. Daneshvar Med. 2020; 27(2):27-40. [DOI:10.22070/27.141.27]
28. Zhang G, Jiang F, Chen Q, Yang H, Zhou N, Sun L, et al. Associations of ambient air pollutant exposure with seminal plasma MDA, sperm mtDNA copy number, and mtDNA integrity. Environ Int. 2020; 136:105483. [DOI:10.1016/j.envint.2020.105483] [PMID] [DOI:10.1016/j.envint.2020.105483]
29. Algul S, Ugras S, Kara M. Comparative evaluation of MDA levels during aerobic exercise in young trained and sedentary male subjects. East J Med. 2018; 23(2):98-101. [DOI:10.5505/ejm.2018.40469] [DOI:10.5505/ejm.2018.40469]
30. Tsikas D. Assessment of lipid peroxidation by measuring malondialdehyde (MDA) and relatives in biological samples: Analytical and biological challenges. Anal Biochem. 2017; 524:13-30. [DOI:10.1016/j.ab.2016.10.021] [PMID] [DOI:10.1016/j.ab.2016.10.021]
31. Chehreii S, Momeni H, Atabaki Z. [Effect of curcumin on plasma membrane integrity and stress oxidative factors testis and serum in mice treated with cadmium chloride (Persian)]. Cell Tissue J. 2018; 9(1):1-11. [DOI:10.52547/JCT.9.1.1]
32. Li X, Sun G, Zhu W, Wang Y. Effects of high intensity exhaustive exercise on SOD, MDA, and NO levels in rats with knee osteoarthritis. Genet Mol Res. 2015; 14(4):12367-76. [DOI:10.4238/2015.October.16.3] [PMID] [DOI:10.4238/2015.October.16.3]
33. Afrundeh R, Khajehlandi M, Mohammadi R. [Comparison of the effect of 6 weeks aerobic training on the activity of catalase enzyme and malondialdehyde in heart tissue of healthy and streptozotocin-diabetic male wistar rats (intervention: Experimental) (Persian)]. Stud Med Sci. 2019; 30(5):337-46. [Link]
34. Kanter M, Aksu F, Takir M, Kostek O, Kanter B, Oymagil A. Effects of low intensity exercise against apoptosis and oxidative stress in streptozotocin-induced diabetic rat heart.Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2017; 125(09):583-91. [DOI:10.1055/s-0035-1569332] [PMID] [DOI:10.1055/s-0035-1569332]
35. Abdollahi S, Mohamadzadeh Salamat K, Azizbeigi K, Etemad Z. [The effect of 4 weeks of aerobic training and octapamine on the levels of malondialdehyde and caspase 3 in brown adipose tissue in rats received deeply heated oils treatment (Persian)]. J Jiroft Univ Med Sci. 2020; 7(2):394-403. [Link]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
