1- دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران 2- دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران ، ma_nejadali@yahoo.com 3- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریزو متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
چکیده: (222 مشاهده)
هدف:واسپین یکی از آدیپوسیتوکین جدید است. مطالعات نشان داده است واسپین با انواع سرطان ارتباط دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط پلی مورفیسم rs2236242 واسپین و سطح واسپین با کارسینوم پاپیلاری تیروئید (PTC) و گواتر چند ندولار (MNG) انجام شد. مواد و روش ها:این مطالعه مورد-شاهدی شامل 134 زن بود. شرکت کنندگان به سه گروه تقسیم شدند، 49 بیمار مبتلا به PTC ، 30 بیمار مبتلا به MNGو 55 شرکت کننده به عنوان گروه کنترل.ده میلی لیتر خون محیطی از شرکت کنندگان گرفته شد، 5 میلی لیتر خون برای استخراج DNA و 5 میلی لیتر برای تهیه سرم استفاده شد. اندازهگیری هورمون واسپین با روش سنجش ایمنی متصل به آنزیم (الایزا) انجام شد.تعیین ژنوتیپ های پلیمورفیسم rs2236242 واسپین با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز تتراآرمز انجام شد. نتایج: تفاوت معنی داری در غلظت سرمی واسپین در سه گروه وجود نداشت. یافتهها نشان داد ارتباط معنیداری بین ژنوتیپهای پلیمورفیسم ژن واسپین rs2236242 و سطوح سرمی واسپین در PTC، MNG و شاهد وجود ندارد( 05/0 <P). تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که فراوانی ژنوتیپهای پلیمورفیسم rs2236242 واسپین در گروههای MNG نسبت به گروه کنترل معنیدار بود(P-value<0.05)ژنوتیپ TA درپلی مورفیسم rs2236242 ژن واسپین اثر محافظتی در بیماران مبتلا به PTC و MNG داشت (P-value<0.05). نتیجه گیری:نتایج نشان داد در سطح واسپین بین گروهها (PTC، MNG و شاهد) تفاوت معنیداری وجود نداشت.هیچ ارتباطی بین پلی مورفیسم ژن rs2236242 و سطوح سرمی واسپین وجود ندارد. ژنوتیپ TA پلی مورفیسم rs2236242 اثر محافظتی در بیماران مبتلا به MNG دارد.
turki S, Nezhadali M, hedayati M. Evaluation of vaspin gene polymorphism and serum vaspin levels in women with papillary thyroid cancer and multinodular goiter. Qom University of Medical Sciences Journal 2022; 16 (9) URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3563-fa.html
ترکی سحر، نژادعلی معصومه، هدایتی مهدی. بررسی پلی مورفیسم ژن واسپین و سطوح سرمی واسپین در زنان مبتلا به سرطان تیروئید پاپیلاری و گواتر مولتی ندولار. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم 1401; 16 (9)