مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین مسائل در افزایش و ارتقای سلامت مادران و نوزادان، کاهش عوارض پس از سزارین می‌باشد. این تحقیق با هدف تأثیر دو روش ترمیم لایه‌های پریتوئن احشایی و جداری و عدم ترمیم این لایه‌ها بر میزان عوارض پس از عمل در مادران سزارین شده، در زایشگاه شبیه‌خوانی کاشان انجام گردید.

روش بررسی: این مطالعه با روش کارآزمایی بالینی- تصادفی یک سوکور بر روی 100 زن که تحت سزارین اورژانس یا انتخابی قرار گرفته بودند، انجام شد. زنان با عمل سزارین قبلی و یا هرگونه سابقه‌ی جراحی شکمی، بیماری‌هایی مثل دیابت، فشار خون و پارگی طولانی‌مدت کیسه‌ی آب و خونریزی قبل از عمل، از مطالعه حذف گردیدند. سپس نمونه‌ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، در یک گروه ترمیم هر دو لایه پریتوئن صورت گرفت و در گروه دیگر ترمیم لایه‌ها انجام نشد. در ادامه، عوارض پس از عمل شامل تب، خونریزی، شدت درد پس از عمل و میزان مصرف مسکن‌ها و مدت زمان عمل جراحی بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند و 05/0P< سطح معنی‌دار اختلاف‌ها تلقی شد.

یافته‌ها: در این پژوهش بین دو گروه از نظر سن، علت سزارین، سن حاملگی و تعداد بارداری تفاوت معنی‌دار آماری وجود نداشت، و از نظر میزان تب و خونریزی اختلافی مشاهده نگردید، اما از نظر شدت درد پس از جراحی (0003/0=P) و میزان مصرف مسکن‌ها (0003/0=P) و مدت زمان عمل (004/0=P) در دو گروه اختلاف معنی‌دار آماری دیده شد. در گروهی که ترمیم لایه‌ها صورت نگرفته بود، میزان مصرف مسکن و شدت درد و مدت زمان عمل جراحی کمتر مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که عدم ترمیم لایه‌های پریتوئن به عنوان یک تکنیک کوتاه‌ و آسان‌، تأثیری در افزایش عوارض پس از سزارین ندارد. لذا جهت افزایش سریع‌ سلامت مادران و شیردهی زودتر نوزادان، عدم ترمیم لایه‌های پریتوئن توصیه می‌‌گردد.