زمینه و هدف: پسودوتومور سربری با افزایش خوشخیم فشار داخل جمجمهای تعریف میگردد. پسودوتومور سربری دلایل مختلفی دارد. البته اغلب موارد ایدیوپاتیک است که به طور تیپیک در دختران چاق دیده میشود. در این افراد مایع مغزی- نخاعی طبیعی بوده و شواهدی از توده داخل جمجمه، ترومبوز سینوسهای وریدی و یا انسدادی در جریان مایع مغزی- نخاعی وجود ندارد. در این مطالعه یک مورد پسودوتومور سربری بعد از گذشت 7 سال از پیوند موفق کلیه در بیمار تحت درمان با سیکلوسپورین و پردنیزولون و آزاتیوپرین، شرح داده شده است.
معرفی مورد: بیمار دختر 17 سالهای است، که هفت سال بعد از پیوند کـــلیه با وزن نسبتاً بالا (نمایه توده بدنی برابر 30 کیلوگرم در مترمربع) دچار پسودوتومورسربری گردیده است. سیتیاسکن، MRA (Magnetic Resonance Angiography) مغزی و آنالیز مایع مغزی- نخاعی طبیعی و فشار مایع نخاع بالا بود. برای بیمار چند بار بذل مایع نخاع انجام و استازولامید شروع شد. سردردهای بیمار با وجود ادامه سیکلوسپورین و پردنیزولون و همچنین ادامه کمخونی و پایداری نارسایی نسبی کلیوی بهبودی پیدا کرد.
در بیمارانی که پیوند کلیه شدهاند و با سردرد مراجعه میکنند، باید پسودوتوموسربری را در تشخیص افتراقی آنها قرار داد. نوروتوکسیسیتی سیکلوسپورین نادر نبوده و باید به عوارض عصبی دارو هم توجه نمود. بعد از تشخیص سودوتومور سربری در این بیماران، باید از پیشرفت علایم و کاهش بینایی بیمار جلوگیری کرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |