زمینه و هدف: مشکلات تنظیم هیجان، خوردن آشفته را پیش‌بینی می‌کند، اما اینکه چگونه مشکلات تنظیم هیجان منجر به خوردن آشفته می‌شود، سؤالی است که بی‌جواب مانده است. در این پژوهش، نقش ناگویی خُلقی و مشکلات تنظیم هیجان در پیش‌بینی رفتارهای خوردن آشفته در میان دانشجویان بررسی شد.

روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی 264 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند، انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های ناگویی خُلقی تورنتو (Toronto)، آزمون بازخورد خوردن و پرسشنامه تنظیم هیجان‌شناختی جمع‌آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام صورت گرفت. سطح معنی‌داری، 01/0p< در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بین مشکلات تنظیم هیجان، ناگویی خُلقی و خوردن آشفته، همبستگی معنی‌داری وجود دارد (01/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد ناگویی خُلقی و مشکلات تنظیم هیجان، به‌طور معنی‌داری رفتارهای خوردن آشفته را پیش‌بینی می‌کنند (01/0p<)، و مشکلات تنظیم هیجان در رابطه بین ناگویی خُلقی و رفتارهای خوردن آشفته، نقش واسطه‌ای دارد (05/0p<).

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از اهمیت مشکلات تنظیم هیجان و ناگویی خُلقی در پیش‌بینی رفتارهای خوردن آشفته بوده و این عوامل می‌توانند میزان بالایی از واریانس رفتارهای خوردن آشفته را تبیین کنند.