زمینه و هدف: استرس شغلی یک بیماری مزمن است که بهعلت شرایط سخت کاری ایجادشده و بر روی عملکرد فردی و سلامت جسمی و ذهنی فرد تأثیر میگذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تنیدگی شغلی در کارکنان شاغل 115 استان اردبیل انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی، 103 نفر از کارکنان پایگاههای اورژانس 115 استان اردبیل در سال 1390 از نظر میزان استرس به روش نمونهگیری در دسترس بررسی شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای دو قسمتی شامل بخش اول اطلاعات فردی، اجتماعی و بخش دوم پرسشنامه مربوط به استرس Hari بود. دادهها پس از جمعآوری با استفاده از آمار ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و واریانس یکطرفه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: در این مطالعه اکثریت واحدهای مورد پژوهش 77 نفر (8/74%)، میانگین نمره استرس بین 250-150 داشتند، که نشاندهنده وجود استرس در آنها بود و 4 نفر (9/3%) دارای نمره بالای 250 بودند که استرس شدید را نشان میداد.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه کارکنان فوریتهای پزشکی و اورژانس پیشبیمارستانی جزء کادر درمانی مهم جهت نجات زندگی افراد محسوب میشوند، همچنین استرس عامل مهمی در ایجاد و تشدید فرسودگی شغلی است، لذا نظام مدیریتی صحیح در جهت تسهیل و دور کردن خطرهای ناشی از استرسهای شغلی و تدابیری برای جلوگیری از عواقب آن، لازم و ضروری است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |