دوره 11، شماره 11 - ( بهمن 1396 )
جلد 11 شماره 11 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi T, Azandeh S, bijan Nejad D, Shamseddini lori N. Effect of Vitamin C on Bioviability and Differentiation Potential of Human Umbilical Cord Wharton’s Jelly-Derived Mesenchymal Stem Cells. Qom Univ Med Sci J 2018; 11 (11) :1-11
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1036-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1036-fa.html
محمدی طیبه، آزنده سعید، بیژن نژاد داریوش، شمس الدینی لری نجمه. اثر ویتامین ث بر بقای زیستی و پتانسیل تمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج‌شده از ژله وارتون بندناف انسان. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (11) :1-11
طیبه محمدی* 
1، سعید آزنده2 ، داریوش بیژن نژاد2 ، نجمه شمس الدینی لری3
1، سعید آزنده2 ، داریوش بیژن نژاد2 ، نجمه شمس الدینی لری3
1- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، t.mohammadi@scu.ac.ir
2- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (6847 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج‌شده از ژله وارتون بندناف انسان، یکی از منابع ارزشمند برای سلول درمانی و مهندسی بافت است و برای این اهداف لازم است در محیط کشت تکثیر شوند. محیط کشت، استرس اکسیداتیو را به سلول‌ها تحمیل می‌کند. ویتامین ث یک آنتی‌اکسیدان قوی است. هدف این مطالعه بررسی اثر ویتامین ث روی تکثیر و تمایز این سلول‌ها بود.
روش بررسی: بعد از جداسازی و کشت سلول‌ها از ژله وارتون بندناف، سلول‌های پاساژ سوم کشت سلولی، تحت تیمار با غلظت‌های مختلف ویتامین ث در پنج گروه شامل: 1- فاقد ویتامین ث؛ 2- محیط غنی‌شده با 5 میکرومول ویتامین ث؛ 3- محیط غنی‌شده با 50 میکرومول ویتامین ث ؛ 4- محیط غنی‌شده با 250 و محیط غنی‌شده با 500 میکرومول ویتامین ث قرار گرفتند. طول مدت تیمار 9 روز بود. بقای زیستی سلول‌ها با استفاده از آزمون MTT و پتانسیل تمایز آنها با کمک محیط القاگر تمایزی استئوژنیک، آدیپوژنیک و رنگ‌آمیزی هیستوشیمیایی بررسی شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، ویتامین ث با غلظت 250 میکرومول، بقای سلولی را افزایش داد؛ درحالی‌که سایر غلظت‌ها آن را کاهش داد (05/0p≤). همچنین غلظت 50 میکرومول، تمایز استئوژنیک را بهبود بخشید؛ درحالی‌که در رابطه با تمایز آدیپوژنیک با غلظت 50 میکرومول فقط توانست پراکندگی قطرات چربی را یکنواخت کند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ویتامین ث با غلظت مناسب می‌تواند بقای سلول‌های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون را افزایش دهد و به‌صورت وابسته به دوز روی تمایز استئوژنیک و آدیپوژنیک آنها اثر بگذارد.
زمینه و هدف: سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج‌شده از ژله وارتون بندناف انسان، یکی از منابع ارزشمند برای سلول درمانی و مهندسی بافت است و برای این اهداف لازم است در محیط کشت تکثیر شوند. محیط کشت، استرس اکسیداتیو را به سلول‌ها تحمیل می‌کند. ویتامین ث یک آنتی‌اکسیدان قوی است. هدف این مطالعه بررسی اثر ویتامین ث روی تکثیر و تمایز این سلول‌ها بود.
روش بررسی: بعد از جداسازی و کشت سلول‌ها از ژله وارتون بندناف، سلول‌های پاساژ سوم کشت سلولی، تحت تیمار با غلظت‌های مختلف ویتامین ث در پنج گروه شامل: 1- فاقد ویتامین ث؛ 2- محیط غنی‌شده با 5 میکرومول ویتامین ث؛ 3- محیط غنی‌شده با 50 میکرومول ویتامین ث ؛ 4- محیط غنی‌شده با 250 و محیط غنی‌شده با 500 میکرومول ویتامین ث قرار گرفتند. طول مدت تیمار 9 روز بود. بقای زیستی سلول‌ها با استفاده از آزمون MTT و پتانسیل تمایز آنها با کمک محیط القاگر تمایزی استئوژنیک، آدیپوژنیک و رنگ‌آمیزی هیستوشیمیایی بررسی شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، ویتامین ث با غلظت 250 میکرومول، بقای سلولی را افزایش داد؛ درحالی‌که سایر غلظت‌ها آن را کاهش داد (05/0p≤). همچنین غلظت 50 میکرومول، تمایز استئوژنیک را بهبود بخشید؛ درحالی‌که در رابطه با تمایز آدیپوژنیک با غلظت 50 میکرومول فقط توانست پراکندگی قطرات چربی را یکنواخت کند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ویتامین ث با غلظت مناسب می‌تواند بقای سلول‌های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون را افزایش دهد و به‌صورت وابسته به دوز روی تمایز استئوژنیک و آدیپوژنیک آنها اثر بگذارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1395/5/1 | پذیرش: 1395/6/31 | انتشار: 1396/10/25
دریافت: 1395/5/1 | پذیرش: 1395/6/31 | انتشار: 1396/10/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
