دوره 12، شماره 4 - ( تیر 1397 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 60-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Doodman P. The Relationship between Parenting Practices and Accountability of High School Students in Mehr Town, 2015-2016 (Iran)
Parvaneh Doodman*
. Qom Univ Med Sci J 2018; 12 (4) :51-60
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1058-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1058-fa.html
دودمان پروانه. رابطه شیوه‌های فرزندپروری والدین بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان مهر، سال 1395-1394. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1397; 12 (4) :51-60
گروه علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، fdoodman@gmail.com
چکیده: (5819 مشاهده)
زمینه و هدف: ﺧﺎﻧﻮاده دارای ﮐﺎرﮐﺮدﻫﺎی ﻣﻬﻤﯽ، ازجمله ﺑﺎزﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻋﺎﻃﻔﯽ، ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ، ارﺗﻘﺎی ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﺤﻤﻞ و ﻣﺪارا، ﻧﻘﺶ ﺳـﺎزﻧﺪه در ﺗـﺄﻣﯿﻦ یک‌پارچگی اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ از طریق جامعه‌پذیری، ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺮزﻧﺪان، اراﺋﻪ اﻟﮕﻮﻫﺎ و ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی اﺧﻼﻗـﯽ و رﻓﺘـﺎری می‌باشد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر شیوه‌های فرزندپروری بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان مهر صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی (از نوع همبستگی) بر روی 200 نفر از دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان مهر (100دختر و 100 پسر) در سال تحصیلی 1395-1394انجام شد. دانش‌آموزان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش مسئولیت‌پذیری از مقیاس مسئولیت‌پذیریHarrison-Goff و برای سنجش شیوه‌های فرزندپروری از مقیاس Baumrind (سال 1973) استفاده گردید. پایایی پرسشنامه سنجش مسئولیت‌پذیری در مقیاس کلی، 76/0 و فرزندپروری Baumrind در مقیاس کلی، 90/0 به دست آمد و روایی محتوایی پرسشنامه‌ها مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار استنباطی همبستگی، رگرسیون چندگانه به روش همزمان و تی مستقل تحلیل شدند.
یافته‌ها: شیوه‌های فرزندپروری والدین قادر به پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری فرزندان بود، همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد از بین سه شیوه فرزندپروری؛ شیوه‌های اقتدار منطقی و استبدادی والدین قادر به پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری فرزندان است و شیوه آزادگذاری والدین در پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری فرزندان، قدرت پیش‌بینی‌کنندگی بسیار کمی دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیوه‌های فرزندپروری والدین بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دبیرستانی می‌تواند اثربخش باشد و از بین سه شیوه فرزندپروری؛ شیوه اقتدار منطقی والدین تأثیر مثبت بیشتری بر مسئولیت‌پذیری فرزندان دارد و درمقابل، شیوه استبدادی والدین، تأثیر منفی بر میزان مسئولیت‌پذیری فرزندان می‌گذارد.
روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی (از نوع همبستگی) بر روی 200 نفر از دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان مهر (100دختر و 100 پسر) در سال تحصیلی 1395-1394انجام شد. دانش‌آموزان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش مسئولیت‌پذیری از مقیاس مسئولیت‌پذیریHarrison-Goff و برای سنجش شیوه‌های فرزندپروری از مقیاس Baumrind (سال 1973) استفاده گردید. پایایی پرسشنامه سنجش مسئولیت‌پذیری در مقیاس کلی، 76/0 و فرزندپروری Baumrind در مقیاس کلی، 90/0 به دست آمد و روایی محتوایی پرسشنامه‌ها مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار استنباطی همبستگی، رگرسیون چندگانه به روش همزمان و تی مستقل تحلیل شدند.
یافته‌ها: شیوه‌های فرزندپروری والدین قادر به پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری فرزندان بود، همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد از بین سه شیوه فرزندپروری؛ شیوه‌های اقتدار منطقی و استبدادی والدین قادر به پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری فرزندان است و شیوه آزادگذاری والدین در پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری فرزندان، قدرت پیش‌بینی‌کنندگی بسیار کمی دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیوه‌های فرزندپروری والدین بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دبیرستانی می‌تواند اثربخش باشد و از بین سه شیوه فرزندپروری؛ شیوه اقتدار منطقی والدین تأثیر مثبت بیشتری بر مسئولیت‌پذیری فرزندان دارد و درمقابل، شیوه استبدادی والدین، تأثیر منفی بر میزان مسئولیت‌پذیری فرزندان می‌گذارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی
دریافت: 1395/5/12 | پذیرش: 1395/6/10 | انتشار: 1397/3/25
دریافت: 1395/5/12 | پذیرش: 1395/6/10 | انتشار: 1397/3/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
