زمینه و هدف: با توجه به اینکه تاکنون مطالعات جامعی درخصوص بیخطرسازی پسماندهای عفونی در بیمارستانهای شهر قم انجام نشده است، این تحقیق با هدف بررسی روشهای بیخطرسازی مورد استفاده در این بیمارستانها و پایش عملکرد دستگاههای امحای پسماند صورت گرفت.
روش بررسی: اطلاعات مورد نیاز از طریق مراجعه حضوری و مشاهده وضعیت موجود به دست آمد و با توجه به نوع سیستمهای بیخطرسازی، متغیرهای تأثیرگذار بر بیخطرسازی پسماندها استخراج شد و براساس آن، آزمونهای پایش بیولوژیک مربوط به بیمارستانهای مورد مطالعه طراحی گردید. دادهها با استفاده از آزمون دقیق فیشر آنالیز شدند.
یافتهها: در این مطالعه از 9 بیمارستان فعال در استان قم، تنها 3 بیمارستان مجهز به دستگاه بیخطرساز پسماندهای عفونی بودند. در بیمارستان A در 25/6% از نمونهها رشد اسپور باسیلوس استئاروترموفیلوس مشاهده گردید، درحالیکه در بیمارستان B، هیچگونه رشد میکروبی ثبت نشد. سرمایهگذاری اولیه جهت خریداری دستگاه در بیمارستان A تقریباً 4 برابر بیمارستان B بود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد دستگاه بیخطرساز بیمارستان B با توجه به نابودی کامل اسپورها، هزینه کمتر (برای خریداری) و نگهداشت مناسبتری نسبت به دستگاههای موجود در بیمارستان A دارد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |