دوره 11، شماره 11 - ( بهمن 1396 )
جلد 11 شماره 11 صفحات 57-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Mofrad A, Nikbakht M, Ghanbarzadeh M, Habibi A. Compare of training in aquatic and land environment on nerve growth factor and insulin-like growth factor-1 in patients with multiple sclerosis. Qom Univ Med Sci J 2018; 11 (11) :49-57
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1142-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1142-fa.html
محمدی ابوذر، نیکبخت مسعود، قنبرزاده محسن، حبیبی عبدالحمید. مقایسه تمرین در دو محیط آبی و خشکی بر تغییرات فاکتور رشد عصبی و فاکتور رشد شبه‌انسولینی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (11) :49-57
ابوذر محمدی* 
1، مسعود نیکبخت2 ، محسن قنبرزاده2 ، عبدالحمید حبیبی2
1، مسعود نیکبخت2 ، محسن قنبرزاده2 ، عبدالحمید حبیبی2
1- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. ، abuzar.mofrad@gmail.com
2- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
چکیده: (5381 مشاهده)
زمینه و هدف: نوروتروفین‌ها نقش مهمی در وضعیت بیماری افراد مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تمرین در محیط آبی و خشکی بر تغییرات فاکتور رشد عصبی و رشد شبه‌انسولینی 1 در بیماران مرد مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه، 27 نفر مرد مبتلا به MS با درجه ناتوانی بین 3-1، از بین بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان الزهرای اصفهان به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند، سپس آزمودنی‌ها به‌طور مساوی و تصادفی در یکی از 3 گروه (کنترل، تمرین در آب و تمرین در خشکی) قرار گرفتند. نمونه‌گیری‌های خونی در دو مرحله: قبل از دوره تمرینی و بعد از دوره تمرینی جمع‌آوری شد. تمرین استقامتی برای گروه تمرین در آب شامل انجام دوچرخه ثابت در آب بود و گروه تمرین در خشکی، تمرین استقامتی (دوچرخه ثابت در خشکی) را انجام دادند. شدت و مدت تمرین برای هر دو گروه تمرین به‌صورت مساوی به مدت 30 دقیقه، با 60% حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد.
یافته‌ها: سطوح فاکتور رشد عصبی و فاکتور رشد شبه‌انسولینی در گروه‌های تمرینی در هر دو محیط، در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون، افزایش معنی‌داری داشت، ولی در گروه کنترل تفاوت معنی‌داری بین زمان‌های اندازه‌گیری مشاهده نشد. همچنین فاکتورهای مورد اندازه‌گیری در گروه تمرین در آب نسبت به گروه تمرین در خشکی، به‌طور معنی‌داری بالاتر بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، انجام تمرینات استقامتی باعث افزایش فاکتورهای نوروتروفینی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس می‌‌شود که این افزایش در گروه تمرینی در محیط آبی نسبت به محیط خشکی بیشتر است.
روش بررسی: در این مطالعه، 27 نفر مرد مبتلا به MS با درجه ناتوانی بین 3-1، از بین بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان الزهرای اصفهان به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند، سپس آزمودنی‌ها به‌طور مساوی و تصادفی در یکی از 3 گروه (کنترل، تمرین در آب و تمرین در خشکی) قرار گرفتند. نمونه‌گیری‌های خونی در دو مرحله: قبل از دوره تمرینی و بعد از دوره تمرینی جمع‌آوری شد. تمرین استقامتی برای گروه تمرین در آب شامل انجام دوچرخه ثابت در آب بود و گروه تمرین در خشکی، تمرین استقامتی (دوچرخه ثابت در خشکی) را انجام دادند. شدت و مدت تمرین برای هر دو گروه تمرین به‌صورت مساوی به مدت 30 دقیقه، با 60% حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد.
یافته‌ها: سطوح فاکتور رشد عصبی و فاکتور رشد شبه‌انسولینی در گروه‌های تمرینی در هر دو محیط، در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون، افزایش معنی‌داری داشت، ولی در گروه کنترل تفاوت معنی‌داری بین زمان‌های اندازه‌گیری مشاهده نشد. همچنین فاکتورهای مورد اندازه‌گیری در گروه تمرین در آب نسبت به گروه تمرین در خشکی، به‌طور معنی‌داری بالاتر بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، انجام تمرینات استقامتی باعث افزایش فاکتورهای نوروتروفینی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس می‌‌شود که این افزایش در گروه تمرینی در محیط آبی نسبت به محیط خشکی بیشتر است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1395/6/12 | پذیرش: 1395/9/1 | انتشار: 1396/10/26
دریافت: 1395/6/12 | پذیرش: 1395/9/1 | انتشار: 1396/10/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
