دوره 11، شماره 12 - ( اسفند 1396 )
جلد 11 شماره 12 صفحات 34-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barzegari A, Mirdar S. The Effect of 12 Weeks of Submaximal Swimming Exercise on Resting Levels of VEGF in Rats Exposed to Nicotine-Derived Nitrosamine Ketone. Qom Univ Med Sci J 2018; 11 (12) :25-34
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1294-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1294-fa.html
برزگری علی، میردار شادمهر. تأثیر 12 هفته تمرین ورزشی شنا زیربیشینه بر سطوح استراحتی VEGF رت‌های در معرض نیتروز آمین کتون مشتق از تنباکو
. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (12) :25-34
علی برزگری1 
، شادمهر میردار* 2
، شادمهر میردار* 2
1- 1گروه علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. ،shadmehr.mirdar@gmail.com
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. ،
چکیده: (5272 مشاهده)
زمینه و هدف: دخانیات حاوی مواد سرطان‌زا، ازجمله NNK با تحریک بیان VEGF در القای سرطان ریه نقش دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی تغییرات سطوح استراحتی VEGF بافت ریه رت‌های در معرض نیتروز آمین کتون مشتق از تنباکو در پی 12 هفته تمرین هوازی شنای زیربیشینه بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 46 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به پنج گروه شامل: گروه تمرین، تمرین+NNK، NNK، حلال و کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تحت القای NNK به‌صورت زیرجلدی، یک‌بار در هفته و به میزان 5/12 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن در طی 12 هفته، NNK دریافت کردند. گروه‌های تمرین نیز به‌مدت 12 هفته به شنای زیربیشینه پرداختند. مقادیر سطوح VEGF در بافت هموژنیزه‌شده ریه با روش ELISA اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه و توکی در سطح معنی‌داری، 05/0≥p تحلیل شدند.
یافته‌ها:در این مطالعه، یک دوره برنامه تمرینی شنا سبب کاهش معنی‌دار سطوح VEGF بافت ریه نسبت به گروه‌های کنترل (039/0=p) و NNK (001/0≥p) شد. همچنین در سطوح VEGF گروه تمرین+NNK نسبت به گروه NNK (001/0≥p)، کاهش معنی‌داری مشاهده گردید. علاوه بر این، در گروه NNK، سطوح VEGF نسبت به گروه‌های تمرین (001/0≥p)، تمرین+NNK (001/0≥p) و حلال (001/0≥p)، افزایش معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت تمرین ورزشی منظم هوازی زیربیشینه، در مهار آثار التهابی ریه ناشی از القای NNK با کاهش میزان فعالیت VEGF، نقش مؤثری دارد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 46 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به پنج گروه شامل: گروه تمرین، تمرین+NNK، NNK، حلال و کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تحت القای NNK به‌صورت زیرجلدی، یک‌بار در هفته و به میزان 5/12 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن در طی 12 هفته، NNK دریافت کردند. گروه‌های تمرین نیز به‌مدت 12 هفته به شنای زیربیشینه پرداختند. مقادیر سطوح VEGF در بافت هموژنیزه‌شده ریه با روش ELISA اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه و توکی در سطح معنی‌داری، 05/0≥p تحلیل شدند.
یافته‌ها:در این مطالعه، یک دوره برنامه تمرینی شنا سبب کاهش معنی‌دار سطوح VEGF بافت ریه نسبت به گروه‌های کنترل (039/0=p) و NNK (001/0≥p) شد. همچنین در سطوح VEGF گروه تمرین+NNK نسبت به گروه NNK (001/0≥p)، کاهش معنی‌داری مشاهده گردید. علاوه بر این، در گروه NNK، سطوح VEGF نسبت به گروه‌های تمرین (001/0≥p)، تمرین+NNK (001/0≥p) و حلال (001/0≥p)، افزایش معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت تمرین ورزشی منظم هوازی زیربیشینه، در مهار آثار التهابی ریه ناشی از القای NNK با کاهش میزان فعالیت VEGF، نقش مؤثری دارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1395/8/24 | پذیرش: 1395/9/29 | انتشار: 1396/11/30
دریافت: 1395/8/24 | پذیرش: 1395/9/29 | انتشار: 1396/11/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
