زمینه و هدف: جسمانیسازی یک اختلال شبهجسمی است که معاینات پزشکی قادر به توضیح علت آن نمیباشد. در پژوهش حاضر نقش عزتنفس، بیخوابی و افکار پارانوئید در اختلال جسمانیسازی بررسی گردید.
روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی، از نوع همبستگی بر روی تمامی دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1394-1393 انجام شد. 270 نفر به شیوه نمونهگیری تصادفی طبقهای، انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامههای عزتنفس Eysenck، شاخص شدت بیخوابی (ISI)، جسمانیسازی (15-PHQ) و سنجش افکار پارانوئید (GPTS) استفاده گردید. دادههای بهدستآمده با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج همبستگی نشان داد اختلال جسمانیسازی با افکار پارانوئید و بیخوابی، رابطه مثبت و معنیدار و با عزتنفس، رابطه منفی معنیداری دارد. همچنین براساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه، شاخص بیخوابی، بیشترین توان را در پیشبینی اختلال جسمانیسازی داشت.
نتیجهگیری: طبق نتایج این مطالعه، در درمان اختلال جسمانیسازی؛ عواملی چون بیخوابی، تفکرات پارانوئید و عزتنفس پایین باید مورد توجه قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |