مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس ازجمله عوامل مهم در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی است. یکی از مشکلات عمده در درمان و پیشگیری عفونت‌های ناشی از این باکتری، مقاومت آن نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف از قبیل بتالاکتام‎ها، آمینوگلیکوزیدها و ماکرولیدها می‎باشد، لذا تعیین دقیق الگوی آنتی‎بیوگرام ارگانیسم‎های جداشده از بیماران می‎تواند در درمان و پیشگیری از بروز عفونت‎های خطرناک، کمک‌کننده باشد. هدف از این مطالعه، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و یافتن الگوی حساسیت آنتی‎بیوتیکی ایزوله‎های جداشده از مراجعین به برخی از مراکز درمانی شهر قم بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، تعداد 340 نمونه بالینی از شهریورماه سال 1394 تا تیرماه سال 1395 جمع‎آوری شد. پس از جداسازی و تشخیص اولیه ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس (با روش‌های استاندارد باکتری‌شناسی)، سویه‎های جداشده با استفاده از تکنیک PCR و تکثیر ژن femA به‌عنوان یکی از مارکرهای تشخیص مولکولی استافیلوکوکوس اورئوس تأیید شدند. درنهایت، الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها به روش انتشار از دیسک براساس دستورالعمل CLSI تعیین شد.

یافته‌ها: از 340 نمونه بالینی مختلف، تعداد 86 سویه استافیلوکوکوس اورئوس، براساس خصوصیات فنوتیپی، جدا و تعیین هویت شدند. با بررسی ژنوتیپی، ژن femA تنها در 45 مورد از سویه‎ها (32/52%) مشاهده گردید. نتایج تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی، نشان‌دهنده بیشترین مقاومت نسبت به پنی‎سیلین (04/86%) و کمترین مقاومت نسبت به کلرامفنیکل (0%) بود.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ژن femA به‌تنهایی توانایی شناسایی تمامی سویه‎های استافیلوکوکوس اورئوس را ندارد. همچنین با توجه به نتایج تست آنتی‏بیوگرام، انجام تست سنجش حساسیت آنتی‎بیوتیکی در ایزوله‎های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از بیماران، ضروری به‌نظر می‎رسد.