مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: باکتری سودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت‌های بیمارستانی است که از معضلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه محسوب می‌شود. مقاومت این باکتری گرم منفی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف، به‌ویژه بتالاکتام و کرباپنم به شکلی روزافزون گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف در ایزوله‌های بالینی سودومونا س آئروژینوزا انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، 108 سویه سودومونا س آئروژینوزا از مراکز درمانی در شهر اراک جمع‌آوری شد. حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های ایزوله‌شده به روش انتشار دیسک در آگار (Kirby-Bauer) نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفتازیدیم، ایمی‌پنم، مروپنم، سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و جنتامایسین تعیین شد. سویه‌های تولید‌کننده بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف به روشCombined Disk  شناسایی شدند. همچنین تست MIC جهت آنتی‌بیوتیک‌های ایمی‌پنم، سفپیم، سیپروفلوکساسین و سفتازیدیم برای 36 ایزوله انجام گرفت. یافته‌ها: در بین 108 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا ، مقاومت به سفتازیدیم (3/33%)،       ایمی‌پنم (2/22%)، مروپنم (24%)، آمیکاسین (3/20%)، سیپروفلوکساسین (7/15%) و                  جنتامایسین (4/19%) به دست آمد. در آزمایش MIC، میزان مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها به ترتیب                              15، 20، 10 و 15% گزارش شد. 32 سویه از 36 سویه مقاوم به سفتازیدیم (8/88%)،                                        ESBL (Extended Spectrum- beta Lactamases) مثبت تشخیص داده شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، نشان‌دهنده گستردگی بالای مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در بین سویه‌های سودوموناس آئروژینوزای ایزوله‌شده می‌باشد. بنابراین، لازم است نسبت به استفاده از پروتکل‌های درمانی مناسب‌تر اقدام شود. کلید واژه‌ها: بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف؛ مقاومت دارویی میکروبی؛ سودوموناس آئروژینوزا ؛ مقاومت دارویی باکتریایی.