مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: افسردگی یکی از شایع ‌ ترین اختلالات روانی است که درمان مؤثر آن موجب حفظ عملکرد بیمار در سطح قابل‌قبولی می‌گردد. ویتامین E به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان از سلول‌های بدن در مقابل تخریب محافظت می‌کند . این تحقیق با هدف بررسی تأثیر ویتامین E و سیتالوپرام بر نورون‌های ناحیه هیپوکامپ در موش‌های افسرده ماده انجام شد. روش بررسی: در مطالعه حاضر 30 رأس موش رت ماده با وزن متوسط g 20 ± 200 به 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه‌ها شامل: 1- گروه C (کنترل غیرافسرده)؛ 2- گروه D (کنترل افسرده که با آب و غذای معمولی تیمار شدند)؛ 3- گروه DS (دریافت‌کننده سیتالوپرام با دوز mg/kg/bw 30)؛ 4- گروه DE (تیمارشده با ویتامین E با دوز mg/kg/bw 100)؛ 5- گروه DES (گروهی که ویتامین E و سیتالوپرام را توأماً دریافت کردند). یک‌ماه پس از تیمار، حیوانات به روش آسان‌کشی، کشته شدند، سپس مغز و ناحیه هیپوکامپ جدا و پس از تثبیت در فرمالین، مقاطع بافتی تهیه گردید. پس از رنگ‌آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین با میکروسکوپ نوری ساختمان بافتی هیپوکامپ مورد مطالعه قرار گرفت. جهت القای افسردگی، موش‌ها به مدت 2 ماه در تاریکی مطلق قرار داده شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی صورت گرفت. سطح معنی‌داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: حدود 40 و 50% نورون‌های ناحیه CA 1 و DG در موش‌های افسرده دچار نکروز نورونی شدند، درحالی‌که در موش‌های تیمارشده با سیتالوپرام و ویتامین E ، میزان نکروز نورونی به‌طور معنی‌داری کاهش نشان داد (05/0> p ). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد سیتالوپرام و ویتامین E علیه آسیب نورونی ناحیه هیپوکامپ در حیوانات افسرده، اثر حفاظتی دارند.