مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: احساس اطمینان دانشجویان نسبت به توانایی ها و تصور آن ها از مهارت های پژوهشی،از مهم ترین عوامل موثر بر انجام پژوهش می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی خودکارآمدی پژوهشی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان رشته های علوم پزشکی شاغل به تحصیل دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم انجام شده است.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 303 دانشجوی رشته های علوم پزشکی شاغل به تحصیل در سال 1395 در دانشگاه آزاد اسلامی قم با روش نمونه گیری چند مرحله ای متناسب با سهم هر رشته انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل مشخصات فردی، تحصیلی و پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوایی مقیاس توسط اساتید و پایایی از روش ضریب همسانی درونی (ضریب آالفای کرونباخ = 72/0) تایید گردید.اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS  و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی T مستقل ANOVA  و ضریب همبستگی پیرسون و با سطح معناداری  (05/0>P)تحلیل انجام شد.

یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی پژوهشی نمونه ها 28/15± 99/61 بود و این نمره در رشته پرستاری نسبت به سایر رشته ها به طور معنی داری کمتر بود. از طرفی بین معدل با خودکارآمدی پژوهشی همبستگی مستقیم معنی داری وجود داشت(321/0 =r و 018/0=P). آزمون T مستقل تفاوت معنی داری در مقایسه میانگین و انحراف معیار نمره خودکارامدی پژوهشی از نظر جنس، و وضعیت تأهل نشان نداد(05/0>P) .اما این آزمون اختلاف معنی داری را در خودکارآمدی پژوهشی بر حسب مقطع و دوره تحصیلی نشان داد (05/0>P). همچنین آزمون T مستقل نشان داد که خودکارآمدی پژوهشی بر حسب گذراندن واحد درسی یا کارگاه روش تحقیق، سابقه اجرا یا همکاری پروژه های تحقیقاتی و ارائه مقالات به مجلات و همایشهای پژوهشی تفاوت دارد (001/0>P) .

نتیجه گیری: با توجه خودکارآمدی پژوهشی متوسط دانشجویان در مطالعه حاضر ، افزایش توانمندی پژوهشی آنان در بدو ورود به دانشگاه با ارائه دروس پیش نیاز و تقویت برنامه های آموزشی و ارائه کارگاه ، فزایش آگاهی دانشجویان از آیین نامه استعداد درخشان و باشگاه پژوهشگران جوان ، افزایش انگیزه و توانمند سازی اساتید دانشگاههای علوم پزشکی و ایجاد ابزار های تشویقی جدی در پژوهش دانشجویی مورد تاکید است.