دوره 12، شماره 5 - ( مرداد 1397 )
جلد 12 شماره 5 صفحات 52-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ataei M, Motevaseli E, Modarressi M H, Sadroddiny E, Tavoosidana G. Cloning, Expression, and Purification of α, βa, and βb Subunits of Human Inhibin Protein in Escherichia coli. Qom Univ Med Sci J 2018; 12 (5) :44-52
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1723-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1723-fa.html
عطائی محمد، متوسلی الهه، مدرسی محمدحسین، صدرالدینی اسماعیل، طاوسی‌دانا غلامرضا. کلونینگ، بیان و خالص‌سازی زیرواحدهای α، βa و βb پروتئین اینهیبین انسانی در اشرشیاکلی. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1397; 12 (5) :44-52
محمد عطائی1 
، الهه متوسلی* 2، محمدحسین مدرسی3 ، اسماعیل صدرالدینی1 ، غلامرضا طاوسی‌دانا3
، الهه متوسلی* 2، محمدحسین مدرسی3 ، اسماعیل صدرالدینی1 ، غلامرضا طاوسی‌دانا3
1- دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه پزشکی مولکولی، دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ،E-motevaseli@gmail.com
3- گروه پزشکی مولکولی، دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه پزشکی مولکولی، دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ،
3- گروه پزشکی مولکولی، دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (5589 مشاهده)
زمینه و هدف: اینهیبین، یک هورمون گلیکوپروتئینی است که به‌طور معمول در گردش خون وجود دارد، اما در برخی بیماری‌ها میزان آن افزایش می‌یابد و اندازه‌گیری آن به روش سرولوژی با استفاده از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال علیه آن نیز می‌تواند به تشخیص برخی بیماری‌های ژنتیکی کمک کند. این مطالعه با هدف کلونینگ، بیان و خالص‌سازی زیرواحدهای α، βa و βb پروتئین اینهیبین انسانی در اشرشیاکلی انجام شد.
روش بررسی: برای ژن هرکدام از زیرواحدهای اینهیبین، یک جفت پرایمر طراحی گردید، سپس توالی ژنی هریک از زیرواحدهای اینهیبین به روش PCR(واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) از DNA (دزوکسی ریبونوکلئوتید اسید) ژنومی انسان به دست آمد و پس از هضم آنزیمی در وکتور pET22b کلون شد. وکتور نوترکیب مربوط به هریک از زیرواحد‌ها، به میزبان اشرشیاکلی (سویه BL21) انتقال یافت. سلول‌های ترانسفورم‌شده در محیط کشت LB حاوی آمپی‌سیلین کشت داده شدند، سپس کلنی‌های مثبت جهت تولید انبوه پروتئین نوترکیب جداسازی گردید. پس از کشت انبوه و القای سویه‌های ترانسفورم‌شده با IPTG (ایزوپروپیل بتا دی تیو گالاکتوپیرانوزید)، پروتئین نوترکیب تولید‌شده به کمک روش کروماتوگرافی میل ترکیبی ستون نیکل جداسازی شد.
یافته‌ها: ژن زیرواحدهای هورمون اینهیبین به‌درستی در وکتور pET22b کلون و بیان آن در اشرشیاکلی، به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای بالا بود. نتایج حاصل از بیان هورمون اینهیبین نشان داد درصورت عدم انجام بهینه‌سازی کدونی، بیان اینهیبین در میزبان پروکاریوت به‌طور قابل‌توجهی بالا می‌رود. زیرواحدهای پروتئینی α، βa و βb هورمون اینهیبین به ترتیب با اوزان مولکولی 7/13، 12 و 12 کیلودالتون خالص‌سازی شدند.
نتیجه‌گیری: زیرواحدهای پروتئینی هورمون اینهیبین به‌دلیل اندازه کوچک و توالی کوتاه ژن، همچنین تغییرات بعد از ترجمه‌ای اندک، در میزبان پروکاریوتی قابل‌بیان هستند.
روش بررسی: برای ژن هرکدام از زیرواحدهای اینهیبین، یک جفت پرایمر طراحی گردید، سپس توالی ژنی هریک از زیرواحدهای اینهیبین به روش PCR(واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) از DNA (دزوکسی ریبونوکلئوتید اسید) ژنومی انسان به دست آمد و پس از هضم آنزیمی در وکتور pET22b کلون شد. وکتور نوترکیب مربوط به هریک از زیرواحد‌ها، به میزبان اشرشیاکلی (سویه BL21) انتقال یافت. سلول‌های ترانسفورم‌شده در محیط کشت LB حاوی آمپی‌سیلین کشت داده شدند، سپس کلنی‌های مثبت جهت تولید انبوه پروتئین نوترکیب جداسازی گردید. پس از کشت انبوه و القای سویه‌های ترانسفورم‌شده با IPTG (ایزوپروپیل بتا دی تیو گالاکتوپیرانوزید)، پروتئین نوترکیب تولید‌شده به کمک روش کروماتوگرافی میل ترکیبی ستون نیکل جداسازی شد.
یافته‌ها: ژن زیرواحدهای هورمون اینهیبین به‌درستی در وکتور pET22b کلون و بیان آن در اشرشیاکلی، به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای بالا بود. نتایج حاصل از بیان هورمون اینهیبین نشان داد درصورت عدم انجام بهینه‌سازی کدونی، بیان اینهیبین در میزبان پروکاریوت به‌طور قابل‌توجهی بالا می‌رود. زیرواحدهای پروتئینی α، βa و βb هورمون اینهیبین به ترتیب با اوزان مولکولی 7/13، 12 و 12 کیلودالتون خالص‌سازی شدند.
نتیجه‌گیری: زیرواحدهای پروتئینی هورمون اینهیبین به‌دلیل اندازه کوچک و توالی کوتاه ژن، همچنین تغییرات بعد از ترجمه‌ای اندک، در میزبان پروکاریوتی قابل‌بیان هستند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1396/4/18 | پذیرش: 1396/6/7 | انتشار: 1397/4/24
دریافت: 1396/4/18 | پذیرش: 1396/6/7 | انتشار: 1397/4/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
