مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: بیماران دیالیزی به دلیل ماهیت بیماری خود و عوارض ناشی از آن، مشکلاتی را در ارتباط با فعالیت جنسی تجربه می‌کنند. مطالعه حاضر با هدف تعیین عملکرد جنسی بیماران دیالیزی شهر کاشان انجام شد . روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 72 نفر از بیماران همودیالیزی مراجعه‌کننده به واحد دیالیز بیمارستان اخوان، در سال 1392 بررسی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه وضعیت جنسی Golombok Rust بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر، فیشر، من‌ویتنی و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی‌داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه 4/94% از بیماران دیالیزی دارای اختلال عملکرد جنسی بودند. نارضایتی جنسی (2/79%) و فراوانی کاهش تماس جنسی (4/76%)، بیشترین فراوانی را در هر دو جنس به خود اختصاص داد. عدم نعوظ و انزال زودرس هرکدام به میزان 2/92% در مردان و عدم رسیدن به ارگاسم به میزان 5/90% در زنان مشاهده شد. در این بررسی بین سن، جنسیت، گروه دارویی و مدت دیالیز با اختلال عملکرد جنسی، تفاوت معنی‌دار نبود (05/0p>) ، درحالی‌که بین تحصیلات و علت دیالیز با اختلال عملکرد جنسی، تفاوت معنی‌داری به دست آمد (05/0p<) . نتیجه‌گیری: اکثر بیماران همودیالیزی، از اختلال عملکرد جنسی رنج می‌برند که این مسئله می‌تواند به‌طور جدی کیفیت زندگی بیماران را تحت‌ شعاع قرار دهد. بنابراین، اختلال عملکرد جنسی باید به‌عنوان یک نگرانی عمده در ارتباط با سلامتی این بیماران در نظر گرفته شود، لذا توجه به عملکرد جنسی این بیماران و بهبود آن حایز اهمیت است.