BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-179-fa.html
، مریم بختیاری* 2، علیرضا استقامتی3
2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ،
3- دانشگاه علوم پزشکی تهران
زمینه و هدف: دیابت ملیتوس نوع 2 یک بیماری اندوکرین می‌باشد. اخیراً نیز مشخص شده است احتمال ابتلا به افسردگی در بیماران دیابتی تقریباً تا دو برابر است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثربخشی درمان گروهی شناختی - رفتاری و مداخلات آموزش روانی دیابت بر میزان افسردگی و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. روش بررسی: از 180 بیمار دیابتی مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی تهران، 60 بیمار جهت مطالعه کارآزمایی بالینی انتخاب و در سه گروه درمان شناختی - رفتاری٬ آموزش روانی و گروه کنترل به تصادف قرار داده شدند. وضعیت افسردگی و قند خون با تست افسردگی بک ویرایش دوم(BDI-Π) و اندازه‌گیری HbA1C تعیین شد. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون‌های آماری واریانس یک‌طرفه وآزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته‌ها: میزان افسردگی و HbA1C در پس‌آزمون در بین سه گروه درمان شناختی - رفتاری٬ آموزش روانی و کنترل دارای اختلاف معنی‌داری بود (0001/0=p). آزمون تعقیبی توکی، اختلاف معنی‌داری را بین میزان افسردگی در پس‌آزمون در گروه درمان شناختی - رفتاری و آموزش روانی (0001/0=p)، همچنین بین گروه درمان شناختی - رفتاری و گروه کنترل (0001/0=p) نشان داد. بین میزان HbA1C در پس‌آزمون در بین دو گروه درمان شناختی - رفتاری و آموزش روانی، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت، ولی بین گروه کنترل و هریک از گروه‌های درمان شناختی - رفتاری و آموزش روانی، اختلاف معنی‌دار بود (0001/0=p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد درمان گروهی شناختی - رفتاری در درمان افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موفقیت‌آمیز بوده است.
دریافت: 1394/11/24 | پذیرش: 1394/12/4 | انتشار: 1394/12/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
