زمینه و هدف: اثر مفید ال – کارنیتین برای درمان بیماریهای عصبی در مطالعات مختلف بررسی شده است. مطالعه حاضر با هدف تأثیر مکمل ال – کارنیتین بر رفتار اضطرابی در موشهای صحرایی نر بالغ توسط ماز مرتفع Æ شکل انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، گروههای مورد آزمایش به سه گروه شامل گروه سالم، سالین و تجربی تقسیم شدند. ال – کارنیتین در غلظتهای 5/0، 1، 2 و 4 میلیگرم بر کیلوگرم به روش درون صفاقی تیمار شد و گروه کنترل سالین، سالین را بهعنوان حلال دریافت کردند. دادهها با استفاده از آزمون واریانس یکطرفه و تعقیبی Dunnett تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنیداری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافتهها: در این مطالعه بعد از 30 دقیقه، پاسخ ضداضطرابی دارو توسط ماز مرتفع Æ شکل بررسی شد. تیمار ال – کارنیتین، زمان سپری شدن در بازوهای باز، تعداد ورود به بازوهای باز و بسته یا فعالیت حرکتی %OAE را افزایش و %OAT را کاهش داد ( 01/0 > p). نتیجهگیری: نتایج این پژوهش دلالت بر اثر ضداضطرابی ال – کارنیتین در موشهای صحرایی دارد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |