دوره 12، شماره 7 - ( مهر 1397 )                   جلد 12 شماره 7 صفحات 20-12 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghorbani F, Sadraie S H, Kaka G. Effect of morphine on growth and development of stomach in Balb/c mouse embryo. Qom Univ Med Sci J 2018; 12 (7) :12-20
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1846-fa.html
قربانی فاطمه، صدرایی همایون، کاکا غلامرضا. اثر مورفین بر رشد و تکامل معده جنین موش نژاد Balb/c. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1397; 12 (7) :12-20

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1846-fa.html

اثر مورفین بر رشد و تکامل معده جنین موش نژاد Balb/c
فاطمه قربانی1 ، همایون صدرایی* 2، غلامرضا کاکا3
1- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاداسلامی
2- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج) ، h_sadraie@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)
چکیده:   (4859 مشاهده)
زمینه و هدف: وجود افراد معتاد در جامعه نه تنها باعث ایجاد مسائل و مشکلات زیادی می‌شود؛ بلکه می‌تواند نسل بعدی را نیز دچار مشکل کند. این مطالعه با هدف بررسی اثرات مورفین بر تغییرات ظاهری و هیستومورفولوژیکی بافت معده جنین موش نژاد Balb/C انجام شد.
روش بررسی: تعداد 30 سر موش ماده نژاد Balb/C بالغ به‌طور تصادفی به پنج گروه شامل: گروه کنترل (حلال مورفین)، تجربی 1 و 2 (دریافت‌کننده مورفین به ترتیب با دوز 01/0 و 1/0 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر طی بارداری) و تجربی 3 و 4 (دریافت‌کننده مورفین به ترتیب با دوز 01/0 و 1/0 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر قبل و طی بارداری) تقسیم شدند. موش‌های باردار در روز 20 بارداری، کشته و جنین‌ها خارج شدند. وزن و طول سری - دمی جنین‌ها ثبت و مقاطع ساجیتال 5 میکرونی تهیه‌شده، پس از پردازش بافتی و رنگ‌آمیزی با هماتوکسیلین - ائوزین، به‌وسیله میکروسکوپ نوری و نرم‌افزار موتیک بافت معده بررسی شد.
یافته‌ها: وزن جنین در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی‌داری داشت. میانگین طول سری - دمی جنین در گروه‌های تجربی 2 و 4 نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی‌داری نشان داد. ضخامت لایه زیرمخاطی در هر دو اپی‌تلیوم مطبق سنگفرشی شاخی و منشوری ساده معده در گروه‌های تجربی 3 و 4، افزایش معنی‌داری با گروه کنترل داشت. همچنین میانگین تعداد سلول‌ها در اپی‌تلیوم منشوری ساده در گروه تجربی 4، افزایش معنی‌داری با گروه کنترل نشان داد.
نتیجه‌گیری: مصرف مورفین با دوز پایین در دوران بارداری می‌تواند منجر به افزایش وزن جنین و جفت شود و در بروز ناهنجاری ظاهری و آسیب جدی به جنین‌ها نقشی ندارد، ولی دوزهای بالای این دارو باعث تغییرات هیستومورفولوژیک ضخامت لایه زیرمخاط در هر دو بخش اپی‌تلیوم مطبق سنگفرشی شاخی و منشوری ساده معده می‌شود.
واژه‌های کلیدی: جنین، مورفین، موش سوری، معده، مورفومتری.
متن کامل [PDF 783 kb]   (1031 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1800 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: بافت شناسی و جنین شناسی
دریافت: 1396/7/3 | پذیرش: 1396/10/20 | انتشار: 1397/6/24
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb