مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: باکتری هموفیلوس آنفلوانزا می‌تواند به‌عنوان پاتوژن بخش تنفسی انسان عمل کند. عفونت‌ ناشی از این باکتری به‌طور سنتی به‌وسیله آنتی‌بیوتیک‌ها‌ درمان می‌شود. استفاده از واکسن‌های کونژوگه در مهار بیماری‌های ناشی از این باکتری نیز بسیار موفقیت‌آمیز بوده است. در طراحی این واکسن‌ها از کپسول پلی‌ساکاریدی هموفیلوس آنفلوانزا و پروتئین‌های ایمونوژن استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی مولکولی ژن oapA به‌عنوان ژن پروتئین ایمونوژنیک حفاظت‌شده و کاندید در طراحی واکسن انجام شد. روش بررسی: تعدادی سویه بالینی هموفیلوس آنفلوانزا از بیمارستان میلاد در تهران تهیه و پس از انجام تست‌های تشخیصی موجود، تست‌های بیوشیمیایی جهت تشخیص بیوتایپ سویه‌ها انجام گرفت. در ادامه، DNA از طریق جوشاندن، استخراج و واکنش PCR اختصاصی جهت آنالیز مولکولی ژن oapA طراحی گردید. در نهایت، تعیین توالی محصولات PCR، به‌منظور تأیید نتایج صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج واکنش PCR نشان داد 79% از سویه‌های مورد بررسی، حدود 99-95% به توالی‌های نوکلئوتیدی ژن oapA هموفیلوس آنفلوانزا در NCBI شباهت دارند و21% باقیمانده از سویه‌هادارای یک حذف حدود 125 نوکلئوتیدیبوده و 96-94% شبیه به توالی‌های موجود در NCBI هستند. در همه سویه‌هایی که این حذف 125 نوکلئوتیدی را نشان دادند (سویه‌های   non-typeable  و سویه‌های تیپ b) شباهت 99-95% برقرار بود.نتایج تعیین بیوتایپ نشان داد سویه‌های مورد مطالعه، مربوط به بیوتایپ‌های مختلف می‌باشد. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌شود استفاده از پروتئین ژن حفاظت‌شده oap A در تولید واکسن علیه تیپ b این باکتری بیشتر مورد توجه قرار گیرد. کلید واژه‌ها: هموفیلوس آنفلوانزا ؛ ژن oapA ؛ واکنش زنجیره‌ای پلیمراز.