دوره 12، شماره 8 - ( آبان 1397 )
جلد 12 شماره 8 صفحات 47-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudi R, Rafieirad M, Goudarzi S. Effect of Hydroalcoholic Extract of Ferulago angulata (Schlecht) Boiss on Motor and Memory Disorders in Animal Model of Parkinson Disease. Qom Univ Med Sci J 2018; 12 (8) :36-47
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1965-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-1965-fa.html
محمودی راضیه، رفیعی راد مریم، گودرزی سمیرا. اثر عصاره هیدروالکلی گیاه چویل بر اختلالات حرکتی و حافظه، در مدل حیوانی بیماری پارکینسون. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1397; 12 (8) :36-47
راضیه محمودی1 
، مریم رفیعی راد* 2، سمیرا گودرزی3
، مریم رفیعی راد* 2، سمیرا گودرزی3
1- گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد شهر کرد، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی ،rafieirad.m@gmail.com
3- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی ،
3- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (5202 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری پارکینسون بر اثر از بین رفتن سلول‌‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به‌نام دوپامین ایجاد می‌شود. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ آنتی‌اکسیدانی ﮔﻴﺎه چویل، مطالعه ﺣﺎﺿﺮ با هدف ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﻋﺼﺎره این گیاه بر اختلالات حرکتی و حافظه در ﻣﺪل حیوانی ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (250-200 گرم) به پنج گروه شامل: 1-کنترل؛ 2-پارکینسونی‌شده و 3-گروه‌های پارکینسونی دریافت‌کننده عصاره چویل (با دوزهای100، 200 و400 میلی‌گرم برکیلوگرم) به روش گاواژ به مدت 14 روز تقسیم شدند. به‌منظور ایجاد مدل حیوانی پارکینسون، موش‌ها سم عصبی 6- هیدروکسی دوپامین را درون دسته قدامی _ داخلی (MFB) سمت چپ مغز دریافت کردند. یک‌روز بعد از آخرین گاواژ، تست‌های حرکتی و حافظه از موش‌ها به عمل آمد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: 14 روز بعد از ضایعه در MFB، موش‌ها متعاقب تجویز آپومورفین در جهت راست به میزان بیش از 10 دور در هر دقیقه، چرخش 360 درجه داشتند. در تست‌های حرکتی گروه پارکینسونی، حفظ تعادل در روتارود (01/0>p)، مدت زمان نگهداشتن دست‌ها روی میله افقی (001/0>p)، سفتی عضلانی (001/0>p)، طول قدم (001/0>p) و حافظه اجتنابی (001/0>p) نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی‌داری را نشان داد. همچنین عصاره چویل به‌طور معنی‌داری باعث بهبود انواع اختلالات حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون شد و در دوز200 و 400 سبب بهبود حافظه در موش‌های پارکینسونی گردید (05/0>p).
نتیجه‌گیری: ﺗﺠﻮﻳﺰ داﺧﻞ ﺻﻔﺎﻗﻲ ﻋﺼﺎره ﮔﻴـﺎه چویل دارای اﺛـﺮ ﺣﻔـﺎﻇﺘﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ 6- ﻫﻴﺪروﻛﺴﻲ دوﭘﺎﻣﻴﻦ در ﻣﺪل ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (250-200 گرم) به پنج گروه شامل: 1-کنترل؛ 2-پارکینسونی‌شده و 3-گروه‌های پارکینسونی دریافت‌کننده عصاره چویل (با دوزهای100، 200 و400 میلی‌گرم برکیلوگرم) به روش گاواژ به مدت 14 روز تقسیم شدند. به‌منظور ایجاد مدل حیوانی پارکینسون، موش‌ها سم عصبی 6- هیدروکسی دوپامین را درون دسته قدامی _ داخلی (MFB) سمت چپ مغز دریافت کردند. یک‌روز بعد از آخرین گاواژ، تست‌های حرکتی و حافظه از موش‌ها به عمل آمد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: 14 روز بعد از ضایعه در MFB، موش‌ها متعاقب تجویز آپومورفین در جهت راست به میزان بیش از 10 دور در هر دقیقه، چرخش 360 درجه داشتند. در تست‌های حرکتی گروه پارکینسونی، حفظ تعادل در روتارود (01/0>p)، مدت زمان نگهداشتن دست‌ها روی میله افقی (001/0>p)، سفتی عضلانی (001/0>p)، طول قدم (001/0>p) و حافظه اجتنابی (001/0>p) نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی‌داری را نشان داد. همچنین عصاره چویل به‌طور معنی‌داری باعث بهبود انواع اختلالات حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون شد و در دوز200 و 400 سبب بهبود حافظه در موش‌های پارکینسونی گردید (05/0>p).
نتیجه‌گیری: ﺗﺠﻮﻳﺰ داﺧﻞ ﺻﻔﺎﻗﻲ ﻋﺼﺎره ﮔﻴـﺎه چویل دارای اﺛـﺮ ﺣﻔـﺎﻇﺘﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ 6- ﻫﻴﺪروﻛﺴﻲ دوﭘﺎﻣﻴﻦ در ﻣﺪل ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن می‌باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1396/10/6 | پذیرش: 1396/11/24 | انتشار: 1397/7/23
دریافت: 1396/10/6 | پذیرش: 1396/11/24 | انتشار: 1397/7/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
