مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: صرع شایع‌ترین اختلال عصبی پس از سکته مغزی است. با وجود داروهای ضدتشنج متنوع فعلی، تحقیقات برای کشف داروهای جدید با اثربخشی بهتر و عوارض نامطلوب کمتر ادامه دارد. گیاهان دارویی با داشتن مواد متنوع طبیعی و خواص متفاوت، زمینه مناسبی برای این‌گونه تحقیقات هستند. این مطالعه با هدف تعیین اثر شیرابه گیاه آلوئه‌ورا بر تشنج در موش‌های سوری نر انجام شد. روش بررسی: موش‌های کوچک آزمایشگاهی در 2 گروه 8 تایی شم و آزمایش قرار گرفتند. گروه شم سرم فیزیولوژی و گروه آزمایش شیرابه آلوئه‌ورا (با دوزهای 15، 25 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و نیم‌ساعت بعد پنتیلن تترازول (با دوز 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم) را به‌صورت داخل صفاقی دریافت کردند. بلافاصله پس از تزریق پنتیلن تترازول، آستانه تشنج و طول مدت تشنج ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از واریانس یک‌طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: گروه دریافت‌کننده شیرابه آلوئه‌ورا (با دوز 25 میلی‌گرم بر کیلوگرم) نسبت به گروه شم (دریافت‌کننده سالین) در آستانه تشنج، افزایش معنی‌دار و در طول مدت تشنج، کاهش معنی‌داری را نشان داد (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیرابه آلوئه‌ورا در پیشگیری و بهبود تشنج مؤثر است. کلید واژه‌ها: آلوئه‌ورا؛ پنتیلن تترازول؛ تشنج؛ موش سوری.