مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه       و هدف: شیوع دیابت ملیتوس (مقاومت به انسولین) در افراد سندرم داون، بیشتر از افراد عادی است که احتمالاً ناشی از شیوع بالای چاقی در آنها می‌باشد. آدیپونکتین از جمله آدیپوسایتوکاین‌های مترشحه از بافت چربی است که در پاتوژنز چاقی و مقاومت به انسولین نقش دارد. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی ‌آدیپونکتین و بررسی ارتباط آن با مقاومت انسولینی مردان سندرم داون غیرفعال پس از یک دوره تمرین هوازی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 9 مرد مبتلا به سندرم داون با میانگین سنی 7/3 ± 7/26 سال و شاخص توده بدنی 7/7 ± 7/29 ب ه مدت 10 هفته، 3 جلسه در هفته (هر جلسه 50-45 دقیقه) به فعالیت هوازی پرداختند. نمونه‌های خون جهت اندازه‌گیری سطوح سرمی ‌آدیپونکتین، گلوکز و انسولین، در دو مرحله؛ قبل از تمرین (پس از 12 ساعت ناشتایی) و بعد از تمرین (72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین) تهیه شد. برای تعیین مقاومت انسولینی از شاخص مقاومت استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری کولموگروف - اسمیرنوف، آزمون تی و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0> p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه تمرینات هوازی، سطوح آدیپونکتین سرم را تا 1/3% افزایش و سطوح مقاومت به انسولین را 26% در مردان سندرم داون کاهش داد. بین آدیپونکتین با شاخص مقاومت به انسولین، قبل و بعد از تمرین در مردان مبتلا به سندرم داون، همبستگی معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تغییر در سطوح آدیپونکتین در مردان سندرم داون، به‌سختی انجام می‌‌گیرد. کلید واژه‌ها: آدیپونکتین؛ مقاومت به انسولین؛ ورزش؛ سندرم داون.