مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: دی‌اکسید تیتانیوم (TiO2)، نانوذره‌ای است که به‌طور گسترده در زمینه‌‌های مختلف به‌عنوان ترکیب بهداشتی جهت کنترل میکروارگانیسم‌‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. اندازه کوچک این نانوذره، ترکیب شیمیایی و واکنش‌پذیری بالای آن، ممکن است خطرات بالقوه‌‌ای برای سلامتی انسان و محیط زیست داشته باشد. به دلیل کاربرد فراوان این نانوذره طی چند قرن اخیر،در این مطالعه تأثیر ماده مذکور بر روده کوچک موش سوری بررسی شد. روش بررسی: در این تحقیق، ابتدا 12 سر موش سوری نر به‌طور تصادفی به 3 گروه 4تایی تقسیم شدند. گروه اول به‌عنوان کنترل– شم، محلول حلال  HPMCرا با دوز 1 میلی‌لیتر دریافت کردند؛ گروه دوم TiO2 را با دوز 1 میلی‌لیتر و  HPMCرا با دوز 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم و گروه سومTiO2  را با دوز 1 میلی‌لیتر، HPMC را با دوز 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از 35 روز تیمار، وزن موش‌‌ها مجدداً اندازه‌گیری شد و بعد از بیهوشی، روده کوچک آنها جدا شده و پس از انتقال به فرمالین 10% و تثبیت نمونه‌ها، پاساژ بافتی انجام گرفت. سپس مقاطع بافتی تهیه گردید و بعد از رنگ‌آمیزی با H&E، به‌وسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی در سطح احتمال 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌‌ها: در این مطالعه کاهش وزن موش‌‌ها، تخریب اپی‌تلیوم در ناحیه دئودنوم، افزایش سلول‌‌های واکوئل‌دار، تخریب گلیکوکالیکس در رأس اپی‌تلیوم و بزرگ‌شدن ندول‌‌های لنفاوی در ناحیه ایلئوم موش‌‌های تیمارشده با TiO2 مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، TiO2 باعث کاهش گلیکوکالیکس، افزایش سلول‌‌های واکوئل‌دار و تخریب کرک‌‌های روده کوچک می‌شود.