مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: کمرین، آدیپوکین تازه کشف‌شده‌ای است که به ایجاد مقاومت انسولینی در عضلات اسکلتی می‌انجامد. در تحقیق حاضر، میزان ترشح کمرین پلاسما و تأثیر آن بر شاخص مقاومت به انسولین، پس از 8 هفته تمرین مقاومتی در موش‌های نر بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه، 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 23±161 گرم و سن 5-4 هفته) به‌طور تصادفی به 3 گروه 8‌ تایی (کنترل سالم، کنترل مقاوم به انسولین، تمرین مقاوم به انسولین) تقسیم شدند. یک برنامه تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان با وزنه‌های متصل به دُم (3 روز در هفته، برای 8 هفته) انجام گرفت. بعد از 8 هفته تمرین مقاومتی موش‌ها بیهوش و عمل نمونه‌گیری انجام شد. سطوح کمرین، انسولین، گلوکز خون ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: سطوح کمرین در گروه تمرین مقاومتی، به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (01/0>p). همچنین کاهش معنی‌داری در سطوح پلاسمایی گلوکز (001/0>p)، انسولین (001/0>p) مشاهده گردید. تمرین مقاومتی، شاخص مقاومت به انسولین را کاهش داد (0001/0>p). نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه به‌نظر می‌رسد، تمرین مقاومتی می‌تواند به‌عنوان یک عامل مهم در کاهش غلظت کمرین و بهبود حساسیت انسولینی مورد توجه قرار گیرد.