دوره 13، شماره 3 - ( خرداد 1398 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 22-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mousavi S M, Milajerdi A, Hassanzadeh Keshteli A, Esmaillzadeh A. The Relationship of Dietary Glycemic Index and Glycemic Load with Irritable Bowel Syndrome. Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (3) :10-22
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2257-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2257-fa.html
موسوی سید محمد، میلاجردی علیرضا، حسن زاده کشتلی عمار، اسماعیل زاده احمد. ارتباط شاخص گلایسمیک و بار گلایسمیک رژیم غذایی با سندرم روده تحریک‌پذیر. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (3) :10-22
1- دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- دانشگاه آلبرتا ادمونتون
3- دانشگاه علوم پزشکی تهران ،smmousavi@razi.tums.ac.ir
2- دانشگاه آلبرتا ادمونتون
3- دانشگاه علوم پزشکی تهران ،
چکیده: (4205 مشاهده)
زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، یک اختلال مزمن گوارشی است که با درد تحریک‌کننده در هنگام دفع یا تغییر عادت‌های روده مشخص می‌شود. در مطالعه حاضر ارتباط شاخص گلایسمیک و بار گلایسمیک رژیم غذایی با این سندرم در جمعیت وسیعی از بزرگسالان ایرانی بررسی گردید.
روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی بر روی 3363 فرد بزرگسال در اصفهان انجام شد. برای بررسی GI و GL، از رژیم غذایی استفاده گردید. وجود IBS به کمک پرسشنامه ROME III ارزیابی شد. خصوصیات عمومی و دریافت‌های غذایی شرکت‌کنندگان در مورد پنجک‌های GI و GL رژیم غذایی با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه، آزمون مجذور خطی کای‌اسکوئر و رگرسیون لجستیک در مدل‌های مختلف بررسی شد.
یافته‌ها: درمجموع، 748 نفر (2/22%)، دارای IBS بودند. شرکت‌کنندگان در بالاترین دسته شاخص گلایسمیک رژیم غذایی، از شانس بیشتری برای IBS نسبت به کسانی که در کمترین دسته قرار داشتند، برخوردار بودند (70/1- 03/1 :CI 95% ،34/1: OR)، ولی این ارتباط پس از تعدیل برای مخدوشگرهای بالقوه (61/1- 81/0 :CI 95% ،14/1: OR) معنی‌دار نبود. ارتباط معنی‌داری بین GI رژیم غذایی و شانس IBS- یبوست غالب (IBS-C)
(52/3-09/1 :CI 95% ،96/1 :OR) یافت شد، اما در مورد در مورد IBS- اسهال غالب (IBS-D) مشاهده نگردید (40/1-43/0 :CI 95% ،78/0:OR). بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS و یا دسته‌های آن، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. هیچ ارتباط معنی‌داری بین GI و GL رژیم غذایی و شدت IBS مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط قابل‌توجهی بین GI رژیم غذایی، خطر IBS و IBS-D، همچنین شدت علائم IBS وجود ندارد. بااین‌حال، ارتباط معنی‌دار مثبتی بین GI رژیم غذایی و IBS-C دیده شد و بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS یا دسته‌های آن و شدت علائم IBS ارتباطی وجود نداشت.
روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی بر روی 3363 فرد بزرگسال در اصفهان انجام شد. برای بررسی GI و GL، از رژیم غذایی استفاده گردید. وجود IBS به کمک پرسشنامه ROME III ارزیابی شد. خصوصیات عمومی و دریافت‌های غذایی شرکت‌کنندگان در مورد پنجک‌های GI و GL رژیم غذایی با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه، آزمون مجذور خطی کای‌اسکوئر و رگرسیون لجستیک در مدل‌های مختلف بررسی شد.
یافته‌ها: درمجموع، 748 نفر (2/22%)، دارای IBS بودند. شرکت‌کنندگان در بالاترین دسته شاخص گلایسمیک رژیم غذایی، از شانس بیشتری برای IBS نسبت به کسانی که در کمترین دسته قرار داشتند، برخوردار بودند (70/1- 03/1 :CI 95% ،34/1: OR)، ولی این ارتباط پس از تعدیل برای مخدوشگرهای بالقوه (61/1- 81/0 :CI 95% ،14/1: OR) معنی‌دار نبود. ارتباط معنی‌داری بین GI رژیم غذایی و شانس IBS- یبوست غالب (IBS-C)
(52/3-09/1 :CI 95% ،96/1 :OR) یافت شد، اما در مورد در مورد IBS- اسهال غالب (IBS-D) مشاهده نگردید (40/1-43/0 :CI 95% ،78/0:OR). بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS و یا دسته‌های آن، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. هیچ ارتباط معنی‌داری بین GI و GL رژیم غذایی و شدت IBS مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط قابل‌توجهی بین GI رژیم غذایی، خطر IBS و IBS-D، همچنین شدت علائم IBS وجود ندارد. بااین‌حال، ارتباط معنی‌دار مثبتی بین GI رژیم غذایی و IBS-C دیده شد و بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS یا دسته‌های آن و شدت علائم IBS ارتباطی وجود نداشت.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه
دریافت: 1397/7/5 | پذیرش: 1397/10/9 | انتشار: 1398/2/25
دریافت: 1397/7/5 | پذیرش: 1397/10/9 | انتشار: 1398/2/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
