مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: نانوفناوری از علومی‌ است که باوجود کاربردهای وسیع، دارای معایبی می‌باشد که استفاده از آن را با چالش روبرو کرده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیرمصرف مزمن ذرات نانو نقره بر غده تیروئید و روند بارداری در رت انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 14 سر رت باردار در 2 گروه 5 و 9تایی (کنترل و تجربی) قرار گرفتند. گروه تجربی نانونقره را با غلظت ثابت ppm16 به روش گاواژ در مدت 30 روز دریافت کردند. سپس میزان هورمون‌های تیروئیدی، یک‌هفته پس از زایمان به روش Elisa تعیین و غده تیروئید از نظر پاتولوژیک بررسی‌ شد. اطلاعات با استفاده از آزمون من‌ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه، افزایش معنی‌داری در T4 گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. اما T3 و TSH اختلاف معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. همچنین در بررسی‌های پاتولوژیکی، اثری از ضایعات ناشی از مواجهه با نانونقره مشاهده نگردید. در این مطالعه شواهدی مبنی بر اختلال در روند بارداری توسط نانو نقره دیده نشد و تمامی ‌نوزادان سالم به دنیا آمدند. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، احتمالاً نانونقره تجمع‌یافته در بافت تیروئید کمتر از حدی بوده است که بتواند آثار هیستوپاتولوژیک برجای بگذارد. همچنین نانونقره باعث عوارض نامطلوب در روند حاملگی نشده است. بنابراین، افزایش هورمون T4 گروه تجربی نسبت به گروه کنترل احتمالاً ناشی از اختلال در روند دیدیناسیون T4 می‌باشد