دوره 13، شماره 6 - ( شهریور 1398 )
جلد 13 شماره 6 صفحات 64-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Keshavarz mohammadi N, Aligol M, Mohammadbeigi A, Ramezankhani A. Effect of Community-Based Intervention on the Level of Physical Activity among Women in a Suburban Region in Qom City, (Iran). Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (6) :55-64
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2366-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2366-fa.html
کشاورز محمدی نسترن، علی گل محمد، محمدبیگی ابوالفضل، رمضانخانی علی. تأثیر مداخله اجتماع‌محور بر سطح فعالیت بدنی زنان در یک منطقه حاشیه‌نشین شهر قم. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (6) :55-64
1- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
2- گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی قم ،aligol1389@gmail.com
3- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم
2- گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی قم ،
3- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم
چکیده: (4261 مشاهده)
زمینه و هدف: کم‌تحرکی به‌عنوان یکی از چهار علل عمده مرگ در سراسر جهان شناخته شده است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند میزان فعالیت بدنی در زنان، به‌ویژه در مناطق حاشیه‌نشین، بالاتر از حد میانگین است و مداخلات اجتماع‌محور می‌تواند منجر به بهبود این وضعیت شود. این مطالعه با هدف طراحی، اجرا و ارزشیابی یک مداخله اجتماع‌محور برای افزایش فعالیت بدنی زنان بزرگسال در یک منطقه حاشیه‌نشین شهر قم صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه شبه‌تجربی در بین زنان بزرگسال در دو محله حاشیه‌نشین شهر قم انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای به تعداد 297 نفر انتخاب شدند. فعالیت بدنی زنان در قالب برنامه ارتقای سلامت اجتماع‌محور با استفاده از چارچوب اجتماعی اکولوژیک سنجیده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، بیش از 50% زنان دارای فعالیت بدنی ناکافی بودند. براساس آزمون تی مستقل، بین اختلاف نمره میانگین فعالیت بدنی کل در دو گروه قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی‌داری وجود داشت؛ به‌طوری‌که میانگین این اختلاف در گروه مداخله، Week/min.MET 82/757±18/214 و در گروه کنترل، Week/min.MET 17/279±85/36- به دست آمد. این اختلاف برای میانگین نمره فعالیت بدنی شدید، فاقد ارتباط معنی‌دار و برای میانگین فعالیت بدنی متوسط و پیاده‌روی، معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در این مطالعه، مداخله به‌صورت اجتماع‌محور و چندسطحی صورت گرفت؛ لذا به‌نظر می‌رسد تأثیر مجموعه عوامل مورد مداخله توانسته منجر به افزایش سطح فعالیت بدنی متوسط در زنان مورد مداخله شود.
روش بررسی: این مطالعه شبه‌تجربی در بین زنان بزرگسال در دو محله حاشیه‌نشین شهر قم انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای به تعداد 297 نفر انتخاب شدند. فعالیت بدنی زنان در قالب برنامه ارتقای سلامت اجتماع‌محور با استفاده از چارچوب اجتماعی اکولوژیک سنجیده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، بیش از 50% زنان دارای فعالیت بدنی ناکافی بودند. براساس آزمون تی مستقل، بین اختلاف نمره میانگین فعالیت بدنی کل در دو گروه قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی‌داری وجود داشت؛ به‌طوری‌که میانگین این اختلاف در گروه مداخله، Week/min.MET 82/757±18/214 و در گروه کنترل، Week/min.MET 17/279±85/36- به دست آمد. این اختلاف برای میانگین نمره فعالیت بدنی شدید، فاقد ارتباط معنی‌دار و برای میانگین فعالیت بدنی متوسط و پیاده‌روی، معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در این مطالعه، مداخله به‌صورت اجتماع‌محور و چندسطحی صورت گرفت؛ لذا به‌نظر می‌رسد تأثیر مجموعه عوامل مورد مداخله توانسته منجر به افزایش سطح فعالیت بدنی متوسط در زنان مورد مداخله شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت
دریافت: 1397/10/13 | پذیرش: 1398/4/9 | انتشار: 1398/5/24
دریافت: 1397/10/13 | پذیرش: 1398/4/9 | انتشار: 1398/5/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
