دوره 13، شماره 8 - ( آبان 1398 )
جلد 13 شماره 8 صفحات 41-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Daneshkhah M, Setorki M. Effect of Artemisia persica Essential Oil on Memory Deficits, Depression, and Anxiety in Pentylenetetrazole (PTZ) Kindled Male Mice. Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (8) :33-41
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2399-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2399-fa.html
دانشخواه مژگان، سترکی محبوبه. تأثیر اسانس درمنه ایرانی بر اختلالات حافظه، افسردگی و اضطراب در موش‌های سوری کیندل‌شده با پنتیلن‌تترازول . مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (8) :33-41
مژگان دانشخواه1 
، محبوبه سترکی* 2
، محبوبه سترکی* 2
1- گروه زیست‌شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه زیست‌شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی ،doctor.setorgi@gmail.com
2- گروه زیست‌شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی ،
چکیده: (4751 مشاهده)
زمینه و هدف: صرع، شایع‌ترین اختلال عصبی پس از سکته مغزی است که باعث تشنج‌های مکرر می‌شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی اسانس درمنه ایرانی بر اختلالات حافظه، افسردگی و اضطراب در موش‌های سوری کیندل‌شده با پنتیلن تترازول انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 70 موش سوری نر به‌صورت تصادفی به هفت گروه تقسیم شدند: گروه نرمال‌سالین، مدل صرع، دریافت‌کننده PTZ به مدت 9 روز (با دوز 35 میلی‌گرم برکیلوگرم) به فواصل 48 ساعت و اسانس در روز دهم (دوز 60 میلی‌گرم برکیلوگرم)؛ گروه‌های درمان، دریافت‌کننده PTZ به فواصل 48 ساعت و اسانس (دوزهای 50، 75 و 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌طور روزانه؛ گروه کنترل مثبت، دریافت‌کننده PTZ با فواصل 48 ساعت و اسانس (دوز 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌طور روزانه و دیازپام در روز دهم به مدت 30 دقیقه قبل از تزریق PTZ؛ گروه فلومازنیل که PTZ را با فواصل 48 ساعت و اسانس (دوز 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) را به‌طور روزانه و فلومازنیل را 30 دقیقه قبل از تزریق PTZ در روز دهم دریافت کردند.
یافته‌ها: اسانس گیاه درمنه ایرانی (دوز 50 میلی‌گرم برکیلوگرم) سبب افزایش معنی‌دار تأخیر در شروع تشنج در موش‌های دریافت‌کننده PTZ شد (05/0p<)، همچنین در دوز 50 میلی‌گرم برکیلوگرم سبب کاهش معنی‌داری زمان تأخیر ثانویه در آزمون شاتل باکس گردید (05/0p<). دوزهای مختلف اسانس درمنه، اثر معنی‌داری بر زمان بی‌حرکتی در آزمون معلق ماندن از دُم نداشت و دفعات ورود به بازوی بسته ماز به‌علاوه‌ای مرتفع در گروه دریافت‌کننده دوز 50 میلی‌گرم، به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه PTZ بود (05/0p<).
نتیجه‌گیری: اسانس درمنه ایرانی (با دوز 50 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌طور مؤثری باعث کاهش زمان شروع تشنج، افزایش معنی‌دار حافظه احترازی و کاهش معنی‌دار اضطراب در موش‌های دریافت‌کننده PTZ می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 70 موش سوری نر به‌صورت تصادفی به هفت گروه تقسیم شدند: گروه نرمال‌سالین، مدل صرع، دریافت‌کننده PTZ به مدت 9 روز (با دوز 35 میلی‌گرم برکیلوگرم) به فواصل 48 ساعت و اسانس در روز دهم (دوز 60 میلی‌گرم برکیلوگرم)؛ گروه‌های درمان، دریافت‌کننده PTZ به فواصل 48 ساعت و اسانس (دوزهای 50، 75 و 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌طور روزانه؛ گروه کنترل مثبت، دریافت‌کننده PTZ با فواصل 48 ساعت و اسانس (دوز 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌طور روزانه و دیازپام در روز دهم به مدت 30 دقیقه قبل از تزریق PTZ؛ گروه فلومازنیل که PTZ را با فواصل 48 ساعت و اسانس (دوز 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) را به‌طور روزانه و فلومازنیل را 30 دقیقه قبل از تزریق PTZ در روز دهم دریافت کردند.
یافته‌ها: اسانس گیاه درمنه ایرانی (دوز 50 میلی‌گرم برکیلوگرم) سبب افزایش معنی‌دار تأخیر در شروع تشنج در موش‌های دریافت‌کننده PTZ شد (05/0p<)، همچنین در دوز 50 میلی‌گرم برکیلوگرم سبب کاهش معنی‌داری زمان تأخیر ثانویه در آزمون شاتل باکس گردید (05/0p<). دوزهای مختلف اسانس درمنه، اثر معنی‌داری بر زمان بی‌حرکتی در آزمون معلق ماندن از دُم نداشت و دفعات ورود به بازوی بسته ماز به‌علاوه‌ای مرتفع در گروه دریافت‌کننده دوز 50 میلی‌گرم، به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه PTZ بود (05/0p<).
نتیجه‌گیری: اسانس درمنه ایرانی (با دوز 50 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌طور مؤثری باعث کاهش زمان شروع تشنج، افزایش معنی‌دار حافظه احترازی و کاهش معنی‌دار اضطراب در موش‌های دریافت‌کننده PTZ می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1398/5/26 | انتشار: 1398/7/10
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1398/5/26 | انتشار: 1398/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
