مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: نوع، شدت و مدت ورزش، تعیین‌کننده میزان تأثیر ورزش بر روی سیستم ایمنی است. این مطالعه با هدف تعیین اثر تمرینات با شدت‌های مختلف بر پاسخ الگوی سایتوکاینی در فوتبالیست‌های مرد دانشگاهی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه نیمه‌تجربی، 11 مرد فوتبالیست دانشگاه جهرم (میانگین قد 04/0±70/1 متر، وزن 44/6±42/64 کیلوگرم، سن 87/0±90/21 سال و شاخص توده بدنی 68/1±05/22 کیلوگرم بر مجذور متر) با حداقل 6 ماه سابقه فعالیت، بررسی شدند. آزمودنی‌ها در هفته اول، یک جلسه با شدت 65% ضربان قلب بیشینه و در هفته دوم، یک جلسه با شدت 80% ضربان قلب بیشینه، به مدت 30 دقیقه در پیست دومیدانی دویدند. نمونه‌های خونی، قبل و بلافاصله بعد از هر جلسه تمرین از آزمودنی‌ها گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0=a در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تمرین با شدت 65% ضربان قلب بیشینه، تأثیر معنی‌داری بر IFN-γ (60/0=p)، IL-4 (14/0=p) و نسبت IL-4/IFN-γ (22/0=p) نداشت. یک جلسه تمرین با شدت 80% ضربان قلب بیشینه، اثر معنی‌داری را بر IL-4 (57/0=p) و نسبت IL-4/IFN-γ (38/0=p) نداشت، درحالی‌که  IFN-γ کاهش معنی‌داری یافت (01/0=p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، پاسخ سیستم ایمنی با توجه به شدت تمرین تغییر کرده و تمرین با شدت 80% ضربان قلب بیشینه در مقایسه با تمرین 65% ضربان قلب بیشینه، اثر معنی‌داری بر پاسخ IFN-γ می‌گذارد.