مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: کودکان مبتلا به سرطان، اغلب دچار علائم و عوارضی هستند که باعث         به جای ماندن تأثیرات منفی در ارتباط متقابل با والدین شده و در سازگاری کودک با بیماری، اختلال ایجاد می‌کند. این پژوهش با هدف تعیین عوامل ایجادکننده سازگاری در مادران با بیماری کودک مبتلا به سرطان و آزمون الگوی Roy انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی، 119 نفر از مادران دارای کودک مبتلا به سرطان که به بخش انکولوژی مرکز آموزشی درمانی حضرت معصومه (س) قم      مراجعه کرده بودند، از طریق نمونه‌گیری مبتنی بر هدف بررسی شدند. داده‌ها از طریق          پرسشنامه‌های ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، حمایت اجتماعی چندبُعدی درک‌شده، سبک‌های            فرزندپروری Diana Baumrind، شیوه‌های مقابله مذهبی Pargamen، سبک‌های سازگاری Lazarus & Folkman و سلامت عمومی ‌Goldberg جمع‌آوری شدند. یافته‌ها: در این مطالعه بین حمایت اجتماعی، فرزندپروری و میزان مذهبی بودن با سازگاری مادران دارای کودک مبتلا به سرطان، ارتباط معنی‌داری وجود داشت. با توجه به معادله رگرسیون، با افزایش حمایت اجتماعی، بیشترین تغییر در سازگاری رخ داد. همچنین بین مدت زمان تشخیص بیماری و سازگاری مادران، رابطه معنی‌داری مشاهده شد (460/0=r) (01/0>p) . نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه مبنی بر عوامل مرتبط با سازگاری مادران دارای کودک مبتلا به سرطان، بایستی برای پیشبرد این عوامل تلاش کرده و برای کمک به سازگاری مادران برنامه‌ریزی کرد.