دوره 13، شماره 8 - ( آبان 1398 )
جلد 13 شماره 8 صفحات 72-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nazary A, Nakhaei M, Yari A R. Arsenic Removal from Aqueous Solution Using Titanium Dioxide Nanoparticles (Anatase). Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (8) :62-72
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2523-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2523-fa.html
نظری عطیه، نخعی محمد، یاری احمدرضا. حذف آلاینده آرسنیک با استفاده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (آناتاز) در محیط آبی. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (8) :62-72
عطیه نظری* 
1، محمد نخعی2 ، احمدرضا یاری3
1، محمد نخعی2 ، احمدرضا یاری3
1- گروه زمین‌شناسی کاربردی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی ، nazary_atieh@yahoo.com
2- گروه زمین‌شناسی کاربردی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی
3- مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی، دانشگاه علوم پزشکی قم، دانشکده بهداشت
2- گروه زمین‌شناسی کاربردی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی
3- مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی، دانشگاه علوم پزشکی قم، دانشکده بهداشت
چکیده: (5111 مشاهده)
زمینه و هدف: آب‌های زیرزمینی به‌عنوان منابع استراتژیک تأمین آب شرب، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. آرسنیک یکی از آلاینده‌های سمّی و سرطان‌زا بوده که به‌طور گسترده در آب‌های زیرزمینی وجود دارد. در سال‌های اخیر برای حذف آرسنیک، از خاصیت جذب سطحی نانوذرات استفاده می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی روند کاهش غلظت آرسنیک در محیط آبی در شرایط مشابه آب زیرزمینی، با استفاده از نانوذرات TiO2 (آناتاز) انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، با استفاده از آزمایش‌های پیمانه‌ای، اثر تغییرات فاکتورهای زمان، غلظت نانوذره و pH بر تغییرات غلظت آرسنیک در محلول آبی بررسی گردید. حدود تغییرات غلظت آرسنیک و pH مشابه شرایط آلودگی آب‌های زیرزمینی به آرسنیک در نظر گرفته شد. سطح ویژه جاذب، 240-200 مترمربع برگرم بود. داده‌ها به کمک آماره‌های میانگین مرکزی آنالیز شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، بیش از 90% آرسنیک موجود در محلول، پس از حدود 30 دقیقه مجاورت با نانوذرات آناتاز (3 گرم برلیتر) جذب شد، ولی برای رسیدن به استاندارد شرب آرسنیک، 60 دقیقه زمان لازم بود. همچنین افزایش غلظت جاذب سبب افزایش نرخ جذب آرسنیک گردید. در محدوده pH طبیعی آب زیرزمینی، آناتاز توانایی جذب نزدیک به 100% آرسنیک (با غلظت 200 میکروگرم برلیتر) را داشت، ولی با افزایش pH این توانایی افزایش یافت. همچنین جذب آرسنیک به‌وسیله نانوذرات آناتاز، با ایزوترم فروندلیچ تطابق بیشتری نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد گونه آناتاز نانوذرات TiO2، جاذب مؤثری برای حذف آرسنیک از محلول‌های آبی در شرایط مشابه آب زیرزمینی است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، با استفاده از آزمایش‌های پیمانه‌ای، اثر تغییرات فاکتورهای زمان، غلظت نانوذره و pH بر تغییرات غلظت آرسنیک در محلول آبی بررسی گردید. حدود تغییرات غلظت آرسنیک و pH مشابه شرایط آلودگی آب‌های زیرزمینی به آرسنیک در نظر گرفته شد. سطح ویژه جاذب، 240-200 مترمربع برگرم بود. داده‌ها به کمک آماره‌های میانگین مرکزی آنالیز شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، بیش از 90% آرسنیک موجود در محلول، پس از حدود 30 دقیقه مجاورت با نانوذرات آناتاز (3 گرم برلیتر) جذب شد، ولی برای رسیدن به استاندارد شرب آرسنیک، 60 دقیقه زمان لازم بود. همچنین افزایش غلظت جاذب سبب افزایش نرخ جذب آرسنیک گردید. در محدوده pH طبیعی آب زیرزمینی، آناتاز توانایی جذب نزدیک به 100% آرسنیک (با غلظت 200 میکروگرم برلیتر) را داشت، ولی با افزایش pH این توانایی افزایش یافت. همچنین جذب آرسنیک به‌وسیله نانوذرات آناتاز، با ایزوترم فروندلیچ تطابق بیشتری نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد گونه آناتاز نانوذرات TiO2، جاذب مؤثری برای حذف آرسنیک از محلول‌های آبی در شرایط مشابه آب زیرزمینی است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط
دریافت: 1398/4/2 | پذیرش: 1398/6/26 | انتشار: 1398/7/10
دریافت: 1398/4/2 | پذیرش: 1398/6/26 | انتشار: 1398/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
