دوره 13، شماره 9 - ( آذر 1398 )
جلد 13 شماره 9 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shafie B, Pourahmad J, Rezaei M. Comparison of the Protective Effects of Curcumin and Nanocurcumin on Acrolein Induced Mitochondrial Toxicity Isolated from Rat Liver. Qom Univ Med Sci J 2019; 13 (9) :1-9
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2539-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-2539-fa.html
شفیع بهناز، پوراحمد جلال، رضایی محسن. مقایسه اثر محافظتی کورکومین و نانوکورکومین بر سمّیت آکرولئین در میتوکندری‌های جداشده از کبد موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1398; 13 (9) :1-9
بهناز شفیع1 
، جلال پوراحمد2 ، محسن رضایی* 3
، جلال پوراحمد2 ، محسن رضایی* 3
1- گروه سم‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت‌مدرس
2- دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
3- گروه سم‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت‌مدرس ،rezaei.m@modares.ac.ir
2- دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
3- گروه سم‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت‌مدرس ،
چکیده: (4243 مشاهده)
زمینه و هدف: تماس با آکرولئین، به‌سرعت گلوتاتیون داخل سلولی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی آن را کاهش می‌دهد و سبب اختلال در میتوکندری می‌شود. استفاده از برخی نانوذرات پلیمری نانوکورکومین نیز موجب افزایش پایداری کورکومین می‌گردد. در این مطالعه اثر این دو بر سمّیت ناشی از آکرولئین در میتوکندری‌های جداشده از سلول‌های کبد موش صحرایی بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار (با وزن 200-180 گرم) استفاده شد. میتوکندری‌های به‌دست‌آمده از کبد موش صحرایی در مواجهه با غلظت‌های مختلفی از کورکومین و نانوکورکومین قرار گرفتند، سپس آکرولئین در غلظت سمّی با آن‌ها مواجه گردید و میزان زنده‌مانی میتوکندری‌ها نسبت به گروه فاقد این ماده محافظ ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه آنالیز شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه کورکومین و نانوکورکومین در غلظت‌های مختلف، در میزان زنده‌مانی میتوکندری تفاوت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل نشان ندادند که بیانگر اثر غیرسمّی آن‌ها بر میتوکندری بود؛ بااین‌حال کورکومین و نانوکورکومین در تمامی غلظت‌ها نتوانستند در حضور آکرولئین اثر محافظتی خود را بر میتوکندری‌ها اعمال کنند. همچنین میتوکندری در مقابل سمّیت حاد آکرولئین توانست به‌عنوان یک ارگان هدف موردتوجه قرار گیرد. مکانیسم سمّیت آکرولئین به‌گونه‌ای بود که کورکومین و نانوکورمین نتوانستند در مقابل سمّیت میتوکندریایی آکرولئین، اثرات محافظتی خود را اعمال کنند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ازآنجایی‌که مکانیسم سموم مختلف متفاوت است؛ بنابراین در سمّیت‌های مختلف، مواد محافظت‌کننده اثرات متفاوتی دارند و هر ماده محافظتی نمی‌تواند در مقابل همه سموم تأثیر خود را اعمال کند.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار (با وزن 200-180 گرم) استفاده شد. میتوکندری‌های به‌دست‌آمده از کبد موش صحرایی در مواجهه با غلظت‌های مختلفی از کورکومین و نانوکورکومین قرار گرفتند، سپس آکرولئین در غلظت سمّی با آن‌ها مواجه گردید و میزان زنده‌مانی میتوکندری‌ها نسبت به گروه فاقد این ماده محافظ ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه آنالیز شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه کورکومین و نانوکورکومین در غلظت‌های مختلف، در میزان زنده‌مانی میتوکندری تفاوت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل نشان ندادند که بیانگر اثر غیرسمّی آن‌ها بر میتوکندری بود؛ بااین‌حال کورکومین و نانوکورکومین در تمامی غلظت‌ها نتوانستند در حضور آکرولئین اثر محافظتی خود را بر میتوکندری‌ها اعمال کنند. همچنین میتوکندری در مقابل سمّیت حاد آکرولئین توانست به‌عنوان یک ارگان هدف موردتوجه قرار گیرد. مکانیسم سمّیت آکرولئین به‌گونه‌ای بود که کورکومین و نانوکورمین نتوانستند در مقابل سمّیت میتوکندریایی آکرولئین، اثرات محافظتی خود را اعمال کنند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ازآنجایی‌که مکانیسم سموم مختلف متفاوت است؛ بنابراین در سمّیت‌های مختلف، مواد محافظت‌کننده اثرات متفاوتی دارند و هر ماده محافظتی نمی‌تواند در مقابل همه سموم تأثیر خود را اعمال کند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی
دریافت: 1398/4/15 | پذیرش: 1398/7/28 | انتشار: 1398/9/10
دریافت: 1398/4/15 | پذیرش: 1398/7/28 | انتشار: 1398/9/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
