دوره 15، شماره 6 - ( شهریور 1400 )
جلد 15 شماره 6 صفحات 413-404 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zallaghi E, Goudarzi G, Sabzalipour S, Zarasvandi A. The Effect of PM2.5 Pollutant on Acute Lower Respiratory Infection (ALRI) in Children Under 5 Years of Age in Ahvaz During the Years (2008-2017). Qom Univ Med Sci J 2021; 15 (6) :404-413
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3119-fa.html
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3119-fa.html
زلقی الهه، گودرزی غلامرضا، سبزعلی پور سیما، زراسوندی علیرضا. اثر آلاینده PM2.5 بر عفونت حاد تنفسی تحتانی کودکان زیر پنج سال در شهر اهواز طی سال های (2008-2017). مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1400; 15 (6) :404-413
الهه زلقی1 
، غلامرضا گودرزی2 ، سیما سبزعلی پور* 3، علیرضا زراسوندی4
، غلامرضا گودرزی2 ، سیما سبزعلی پور* 3، علیرضا زراسوندی4
1- گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- مرکز تحقیقات آلودگی هوا و بیماریهای تنفسی، دانشگاه علومپزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. ،shadi582@yahoo.com
4- گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2- مرکز تحقیقات آلودگی هوا و بیماریهای تنفسی، دانشگاه علومپزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. ،
4- گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
چکیده: (1804 مشاهده)
زمینه و هدف: شهر اهواز واقعشده در جنوب غربی ایران، به عنوان یکی از آلودهترین شهرهای جهان طی بازه زمانی سالهای 2017-2008 شناخته شد. هدف اصلی این مقاله ارزیابی اثر ذرات معلق زیر 5/2 میکرون بر عفونت حاد تنفسی تحتانی (ALRI) در کودکان زیر پنج سال منتسب به قرار گرفتن در معرض PM2.5 با استفاده از مدل AirQ+ در شهر اهواز طی سالهای 2008 الی 2017 بود.
روش بررسی: دادههای مربوط به مرگومیر (شامل جمعیت و میزان بروز پیامد سلامتی) و PM2.5 از معاونت بهداشت و درمان، سازمانهای حفاظت محیطزیست و هواشناسی شهر اهواز گرفته شده و پس از اعتبارسازی دادهها براساس رهنمودهای WHO، وارد نرمافزار AirQ+شدند. همچنین مقادیر BI در 100 هزار نفر و RR با فواصل اطمینان 95 درصد مورد استفاده قرار گرفتند. دادهها توسط نرمافزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت و به صورت توزیع فراوانی و میانگین گزارش شد.
یافتهها: بیشترین غلظت PM2.5 در سال 2010 (72/70 میکروگرم بر متر مکعب) و کمترین در سال 2014 (97/41 میکروگرم بر متر مکعب) بود و در تمام سالهای اندازهگیری، مقدار PM2.5 بیشتر از استاندارد WHO (10 میکروگرم بر متر مکعب) به دست آمد. نتایج حاصل از مدل AirQ+ نشان داد غلظت آلاینده ذرات معلق 5/2 میکرون بر خطر نسبی، درصد جزء منتسب و موارد منتسب عفونت حاد تنفسی تحتانی کودکان زیر پنج سال مؤثر بوده است، به طوری که با افزایش آلودگی هوای شهر اهواز به دلیل آلاینده PM2.5، مرگومیر و خطر ابتلا به این بیماری افزایش یافت. در طول ده سال مورد مطالعه، بیشترین مقادیر نسبت و موارد منتسب AP، BE و NE در پیامد سلامتی در سال 2010 مشاهده شدند. در بیماری ALRI 43/41 درصد، 8 و 10 نفر بودند.
نتیجهگیری: میبایست اقدامات و سیاستگذاریهای مناسبی برای کاهش آلودگی هوا در کنترل منابع آلودهکننده PM2.5 اتخاذ شود تا اثرات زیانبار ناشی از این آلاینده در کودکان زیر پنج سال شهری کاهش یابد.
روش بررسی: دادههای مربوط به مرگومیر (شامل جمعیت و میزان بروز پیامد سلامتی) و PM2.5 از معاونت بهداشت و درمان، سازمانهای حفاظت محیطزیست و هواشناسی شهر اهواز گرفته شده و پس از اعتبارسازی دادهها براساس رهنمودهای WHO، وارد نرمافزار AirQ+شدند. همچنین مقادیر BI در 100 هزار نفر و RR با فواصل اطمینان 95 درصد مورد استفاده قرار گرفتند. دادهها توسط نرمافزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت و به صورت توزیع فراوانی و میانگین گزارش شد.
یافتهها: بیشترین غلظت PM2.5 در سال 2010 (72/70 میکروگرم بر متر مکعب) و کمترین در سال 2014 (97/41 میکروگرم بر متر مکعب) بود و در تمام سالهای اندازهگیری، مقدار PM2.5 بیشتر از استاندارد WHO (10 میکروگرم بر متر مکعب) به دست آمد. نتایج حاصل از مدل AirQ+ نشان داد غلظت آلاینده ذرات معلق 5/2 میکرون بر خطر نسبی، درصد جزء منتسب و موارد منتسب عفونت حاد تنفسی تحتانی کودکان زیر پنج سال مؤثر بوده است، به طوری که با افزایش آلودگی هوای شهر اهواز به دلیل آلاینده PM2.5، مرگومیر و خطر ابتلا به این بیماری افزایش یافت. در طول ده سال مورد مطالعه، بیشترین مقادیر نسبت و موارد منتسب AP، BE و NE در پیامد سلامتی در سال 2010 مشاهده شدند. در بیماری ALRI 43/41 درصد، 8 و 10 نفر بودند.
نتیجهگیری: میبایست اقدامات و سیاستگذاریهای مناسبی برای کاهش آلودگی هوا در کنترل منابع آلودهکننده PM2.5 اتخاذ شود تا اثرات زیانبار ناشی از این آلاینده در کودکان زیر پنج سال شهری کاهش یابد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی
دریافت: 1400/2/9 | پذیرش: 1400/6/21 | انتشار: 1400/6/10
دریافت: 1400/2/9 | پذیرش: 1400/6/21 | انتشار: 1400/6/10
فهرست منابع
1. [1] Williams BG, Gouws E, Boschi-Pinto C, Bryce J, Dye C. Estimates of world-wide distribution of child deaths from acute respiratory infections. Lancet Infect Dis. 2002; 2(1):25-32. [DOI:10.1016/S1473-3099(01)00170-0]
2. [2] Zar HJ. Pneumonia in HIV-infected and HIV-uninfected children in developing countries: Epidemiology, clinical features, and management. Curr Opin Pulm Med. 2004; 10(3):176-82. [DOI:10.1097/00063198-200405000-00006] [PMID]
3. [3] UNICEF. State of the world’s children. New York: United Nations Children’s Fund; 2007.
4. [4] Zallaghi E, Geravandi S, Nourzadeh Haddad M, Goudarzi G, Valipour L, Salmanzadeh S, et al. Estimation of health effects attributed to nitrogen dioxide exposure using the airq model in Tabriz City, Iran. Health Scope. 2015; 4(4):e30164. [DOI:10.17795/jhealthscope-30164]
5. [5] Kassomenos PA, Dimitriou K, Paschalidou AK. Human health damage caused by particulate matter PM 10 and ozone in urban environments: The case of Athens, Greece. Environ Monit Assess. 2013; 185(8):6933-42. [DOI:10.1007/s10661-0133076-8] [PMID]
6. [6] Orru H, Lövenheim B, Johansson C, Forsberg B. Potential health impacts of changes in air pollution exposure associated with moving traffic into a road tunnel. J Expo Sci Environ Epidemiol. 2015; 25(5):524-31. [DOI:10.1038/jes.2015.24] [PMID]
7. [7] Shahsavani A, Tobías A, Querol X, Stafoggia M, Abdolshahnejad M, Mayvaneh F, et al. Short-term effects of particulate matter during desert and non-desert dust days on mortality in Iran. Environ Int. 2020; 134:105299. [PMID]
8. [8] Song C, He J, Wu L, Jin T, Chen X, Li R, et al. Health burden attributable to ambient PM2.5 in China. Environ Pollut. 2017; 223:575-86. [DOI:10.1016/j.envpol.2017.01.060] [PMID]
9. [9] Hadei M, Nazari SS, Yarahmadi E, Kermani M, Yarahmadi M, Naghdali Z, Shahsavani A. Estimation of lung cancer mortality attributed to long-term exposure to PM2.5 in 15 Iranian cities during 2015-2016; an AIRQ+ modeling. J Air Pollut Health. 2017; 2(1):19-26. https://japh.tums.ac.ir/index.php/japh/article/view/91
10. [10] Fattore E, Paiano V, Borgini A, Tittarelli A, Bertoldi M, Crosignani P, et al. Human health risk in relation to air quality in two municipalities in an industrialized area of Northern Italy. Environ Res. 2011; 111(8):1321-7. [DOI:10.1016/j.envres.2011.06.012] [PMID]
11. [11] Maji KJ, Dikshit AK, Arora M, Deshpande A. Estimating premature mortality attributable to PM2.5 exposure and benefit of air pollution control policies in China for 2020. Sci Total Environ. 2018; 612:683-93. [DOI:10.1016/j.scitotenv.2017.08.254] [PMID]
12. [12] Karimi A, Shirmardi M, Hadei M, Birgani YT, Neisi A, Takdastan A, et al. Concentrations and health effects of short-and longterm exposure to PM2.5, NO2, and O3 in ambient air of Ahvaz city, Iran (2014-2017). Ecotoxicol Environ Saf. 2019; 180:542-8. [PMID]
13. [13] Henschel S, Chan G, World Health Organization. Health risks of air pollution in Europe-HRAPIE project: New emerging risks to health from air pollution-results from the survey of experts. Copenhagen: WHO Regional Office for Europe. https://apps.who. int/iris/handle/10665/108632
14. [14] Hadei M, Shahsavani A, Krzyzanowski M, Querol X, Stafoggia M, Nazari SS, et al. Burden of mortality attributed to PM2.5 exposure in cities of Iran; contribution of short-term pollution peaks. Atmos Environ. 2020; 224:117365. [DOI:10.1016/j.atmosenv.2020.117365]
15. [15] Kihal-Talantikite W, Legendre P, Le Nouveau P, Deguen S. Premature adult death and equity impact of a reduction of NO2, PM10, and PM2.5 levels in Paris-A health impact assessment study conducted at the census block level. Int J Environ Res Public Health. 2019; 16(1):38. [DOI:10.3390/ijerph16010038] [PMID] [PMCID]
16. [16] Goudarzi G, Alavi N, Geravandi S, Yari AR, Aslanpour Alamdari F, Dobaradaran S, et al. Ambient particulate matter concentration levels of Ahvaz, Iran, in 2017. Environ Geochem Health. 2019; 41(2):841-9. [DOI:10.1007/s10653-018-0182-0] [PMID]
17. [17] Effatpanah M, Effatpanah H, Jalali S, Parseh I, Goudarzi G, Barzegar G, et al. Hospital admission of exposure to air pollution in Ahvaz megacity during 2010-2013. Clin Epidemiol Glob Health. 2020; 8(2):550-6. [DOI:10.1016/j.cegh.2019.12.001]
18. [18] World Health Organization. Air quality guidelines. Global update 2005. Particulate matter, ozone, nitrogen dioxide, and sulfur dioxide. Geneva: World Health Organization; 2005. https:// www.euro.who.int/en/health-topics/environment-and-health/ air-quality/publications/pre2009/air-quality-guidelines.-globalupdate-2005.-particulate-matter,-ozone,-nitrogen-dioxide-andsulfur-dioxide
19. [19] Khaniabadi YO, Polosa R, Chuturkova RZ, Daryanoosh M, Goudarzi G, Borgini A, et al. Human health risk assessment due to ambient PM10 and SO2 by an air quality modeling technique. Process Saf Environ Prot. 2017; 111:346-54. [DOI:10.1016/j. psep.2017.07.018]
20. [20] World Health Organization. Ambient air pollution: A global assessment of exposure and burden of disease. Geneva: World Health Organization; 2016. [DOI:10.17159/2410-972X/2016/ v26n2a4]
21. [21] Faridi S, Shamsipour M, Krzyzanowski M, Künzli N, Amini H, Azimi F, et al. Long-term trends and health impact of PM2.5 and O3 in Tehran, Iran, 2006-2015. Environ Int. 2018; 114:37-49. [DOI:10.1016/j.envint.2018.02.026] [PMID]
22. [22] Gholampour A, Nabizadeh R, Hassanvand M S, Taghipour H, Faridi S, Mahvi A. [Investigation of the ambient particulate matter concentration changes and assessing its health impacts in Tabriz (Persian)]. Iran J Health Environ. 2015; 7(4):541-56. http://ijhe. tums.ac.ir/article-1-5292-en.html
23. [23] Badyda AJ, Grellier J, Dąbrowiecki P. Ambient PM2.5 exposure and mortality due to lung cancer and cardiopulmonary diseases in Polish cities. Adv Exp Med Biol. 2017; 944:9-17. [DOI:10.1007/5584_2016_55] [PMID]
24. [24] Hopke PK, Nazari SS, Hadei M, Yarahmadi M, Kermani M, Yarahmadi E, et al. Spatial and temporal trends of short-term health impacts of PM2.5 in Iranian cities; A modelling approach (2013â 2016). Aerosol Air Qual Res. 2018; 18(2):497-504. [DOI:10.4209/ aaqr.2017.09.0325]
25. [25] Khaefi M, Goudarzi G, Yari AR, Geravandi S, Dobaradaran S, Idani E, et al. An association between ambient pollutants and hospital admitted respiratory cases in Ahvaz, Iran. Fresenius Environ Bull. 2016; 25(10):3955-61. https://www.researchgate. net/ [26] Khodarahmi F, Soleimani Z, Yousefzadeh S, Alavi N, Babaei AA, Mohammadi MJ, et al. Levels of PM10, PM2.5 and PM1 and impacts of meteorological factors on particle matter concentrations in dust events and non-dusty days. Int J Health Stud. 2016; 1(3):7-12. http://ijhs.shmu.ac.ir/index.php/ijhs/article/view/63
26. [27] Feigin RD, Cherry J, Demmler GJ. Textbook of pediatric infectious diseases. Philadelphia: Saunders; 2004. https://www. google.com/books/edition/Textbook_of_Pediatric_Infectious_ Disease/cFCbtQEACAAJ?hl=en
27. [28] Mehta S, Shin H, Burnett R, North T, Cohen AJ. Ambient particulate air pollution and acute lower respiratory infections: A systematic review and implications for estimating the global burden of disease. Air Qual Atmos Health. 2013; 6(1):69-83. [DOI:10.1007/s11869-011-0146-3] [PMID] [PMCID]
28. [29] Horne BD, Joy EA, Hofmann MG, Gesteland PH, Cannon JB, Lefler JS, et al. Short-term elevation of fine particulate matter air pollution and acute lower respiratory infection. Am J Respir Crit Care Med. 2018; 198(6):759-66. [DOI:10.1164/ rccm.201709-1883OC] [PMID]
29. [30] Lanki T, Pekkanen J, Aalto P, Elosua R, Berglind N, D’Ippoliti D, et al, Associations of traffic related air pollutants with hospitalization for first acute myocardial infarction: The HEAPSS study. Occup Environ Med. 2006; 63(12):844-51. [DOI:10.1136/ oem.2005.023911] [PMID] [PMCID]
30. [31] Katsouyanni K, Schwartz J, Spix C, Touloumi G, Zmirou D, Zanobetti A, et al . Short term effects of air pollution on health: A European approach using epidemiologic time series data: The APHEA protocol. J Epidemiol Community Health. 1996; 50(Suppl 1):S12-8. [DOI:10.1136/jech.50.Suppl_1.S12] [PMID] [PMCID]
31. [32] Hoek G, Brunekreef B, Verhoeff A, van Wijnen J, Fischer P. Daily mortality and air pollution in the Netherlands. J Air Waste Manag Assoc. 2000; 50(8):1380-9. [PMID]
32. [33] Zhang Y, Wang SG, Ma YX, Shang KZ, Cheng YF, Li X, et al. Association between ambient air pollution and hospital emergency admissions for respiratory and cardiovascular diseases in Beijing: A time series study. Biomed Environ Sci. 2015; 28(5):35263. [PMID]
33. [34] Santus P, Russo A, Madonini E, Allegra L, Blasi F, Centanni S, et al. How air pollution influences clinical management of respiratory diseases. A Case-crossover study in Milan. Respir Res. 2012; 13(1):95. [DOI:10.1186/1465-9921-13-95] [PMID] [PMCID]
34. [35] Wichmann J, Voyi K. Ambient air pollution exposure and respiratory, cardiovascular and cerebrovascular mortality in Cape Town, South Africa: 2001–2006. Int J Environ Res Public Health. 2012; 9(11):3978-4016. [DOI:10.3390/ijerph9113978] [PMID] [PMCID]
35. [36] Anderson HR, Atkinson RW, Bremner SA, Carrington J, Peacock J. Quantitative systematic review of short term associations between ambient air pollution (particulate matter, ozone, nitrogen dioxide, sulphur dioxide and carbon monox
36. ide), and mortality and morbidity. London: Division of Community Health Sciences; 2007. https://assets.publishing. service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/215975/dh_121202.pdf
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی قم
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی قم
شاپا چاپی: 7799-1375
شاپا الکترونیک: 1375-2008
ایمیل مجله: journal@muq.ac.ir
j.muq.ac@gmail.com
