دوره 11، شماره 3 - ( خرداد 1396 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 42-32 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ataei S, Kian S, Heydari P, Varmazyar S. Quantitative Risk Assessment of Patient Manual Handling in Wards of One of the Hospitals of Tehran using MAPO Method, Iran. Qom Univ Med Sci J 2017; 11 (3) :32-42
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-322-fa.html
عطایی سجاد، کیان شیرین، حیدری پیام، ورمزیار سکینه. ارزیابی کمّی ریسک جابه‌جایی دستی بیمار در بخش‌های یکی از بیمارستان‌های تهران، به روش MAPO. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (3) :32-42

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-322-fa.html

ارزیابی کمّی ریسک جابه‌جایی دستی بیمار در بخش‌های یکی از بیمارستان‌های تهران، به روش MAPO
سجاد عطایی1 ، شیرین کیان1 ، پیام حیدری1 ، سکینه ورمزیار* 2
1- دانشگاه علوم پزشکی قزوین
2- دانشگاه علوم پزشکی قزوین ، Svarmazyar@qums.ac.ir
چکیده:   (5718 مشاهده)

زمینه و هدف: جابه‌جایی دستی بیماران ناتوان، یکی از فاکتورهای مهم و مؤثر بر کمردردهای حاد در بین پرستاران در معرض مواجهه است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کمّی ریسک جابه‌جایی دستی بیمار در بین پرستاران بخش‌های یکی از بیمارستان‌های تهران، به روش MAPO انجام گرفت.

روش بررسی: مطالعه حاضر به روش تحلیلی - مقطعی در یکی از بیمارستان‌های شهر تهران در 26 بخش انجام شد. نمونه‌ها به روش سرشماری، در بین پرستاران و بهیاران بخش‌های مختلف بیمارستان انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و چک‌لیست MAPO استفاده گردید.

یافته‌ها: بالاترین میزان امتیاز MPAO به ترتیب مربوط به بخش‌های دی‌کلینیک (امتیاز 7/14)، ارتوپدی مردان (امتیاز 3/6) و اتاق عمل جنرال (امتیاز 7/5) بود. 8/53% از بخش‌های بیمارستانی در سطح 2 اقدام اصلاحی قرار داشتند که نشانگر ریسک وقوع اختلالات اسکلتی - عضلانی 4/2 برابر بالاتر از اقدام اصلاحی سطح 1 بود.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه نسبت بیماران ناتوان در همکاری و یا همکاری جزئی،‌ ابزار بلندکننده، کمکی،‌ ویلچر و آموزش، بیشترین نقش را در بین ریسک فاکتورها برای بخش‌های فوق‌الذکر دارند‌ می‌توان با افزایش تعداد نیروی انسانی و ویلچر، استفاده از ابزار بلندکننده، کمکی و آموزش؛ میزان امتیاز MAPO و در نتیجه سطح ریسک بروز اختلالات                   اسکلتی – عضلانی را کاهش داد.

واژه‌های کلیدی: بیماری‌های اسکلتی – عضلانی، ‌ پرستاران، ‌ بیمارستان، شاخص MAPO
متن کامل [PDF 520 kb]   (1630 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش بهداشت
دریافت: 1394/12/4 | پذیرش: 1395/2/18 | انتشار: 1396/2/30
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb