مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: رینوسینوزیت قارچی آلرژیک (AFRS)، یک بیماری نسبتاً جدید، شناخته‌شده و با درمان مؤثر است که در گروه بیماری‌های پولیپوز بینی قرار می‌گیرد. با توجه به بروز بالای این بیماری در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی رینوسینوزیت قارچی آلرژیک در بیماران رینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپوز بینی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت انجام شد.

روش بررسی: طی جراحی آندوسکوپیک سینوس، نمونه‌های به‌دست‌آمده از 55 بیمار دچار برینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپوز بینی جمع‌آوری شد و هیستوپاتولوژی، قارچ‌شناسی، کشت و اندازه‌گیری IgE توتال سرم مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: در این مطالعه، 17 (9/30%) بیمار زن و 38 (1/69%) بیمار مرد با میانگین سنی 67/12±34/38 سال بودند. 5/54% بیماران سابقه آتوپی، 5/25% سابقه آسم و 9/26% ائوزینوفیل خون بالاتر از حد طبیعی (6%<) داشتند. در 9/48% از مراجعین، سطح IgE توتال، بالاتر از حد طبیعی گزارش شد. براساس معیارهای Kuhn and Benet، میزان فراوانی نسبی AFRS، 5/5%  (سه بیمار) و رینوسینوزیت‌های غیرقارچی همراه موسین ائوزینوفیلیک (NF-EMRS)، 4/16%        (9 بیمار) بود. از سه بیمار AFRS، سه مورد سابقه آتوپی، سه مورد موسین ائوزینوفیلیک مثبت، دو مورد آسم، یک مورد اسمیر مستقیم مثبت، سه مورد رنگ‌آمیزی PAS مثبت و یک مورد دارای کشت (آسپرژیلوس فومیگاتوس) مثبت بودند.

نتیجه‌گیری: در نمونه‌های سینوس بیماران مورد بررسی، فراوانی موسین ائوزینوفیلیک در مقایسه با سایر گزارشهای موجود، بسیار بالاتر بوده است، هرچند که فراوانی اسمیر و کشت قارچ مثبت نسبت به مطالعات مشابه دیگر پایین‌تر می‌باشد.