مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

چکیده

زمینه و هدف: اختلالات عضلانی - اسکلتی از شایع‌ترین و پر‌هزینه‌ترین صدمات شغلی محسوب می‌شوند؛ زیرا هرساله یک‌سوم صدمات مرتبط با کار را تشکیل می‌دهند. در این مطالعه عوامل مؤثر بر اختلالات عضلانی - اسکلتی در پرستاران اورژانس بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم بررسی گردید.

روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی، بر روی 127 نفر از پرستاران بخش اورژانس بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1393، به روش سرشماری انجام شد. شرکت‌کنندگان، پرسشنامه اختلالات عضلانی - اسکلتی نوردیک را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری من‌ویتنی و کای‌دو تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: در این مطالعه، 46 نفر (2/36%) از شرکت‌کنندگان، مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی، 892/8±87/33 سال و میانگین ساعت‌کاری در هفته، 675/17±71/57 بود. شیوع کلی اختلال عضلانی – اسکلتی، 7/82% گزارش شد که با وزن، تداخل در کار روزانه و درد در شبانه‌روز، رابطه معنی‌داری داشت (05/0p<)، ولی با سن، جنس و سابقه کار، ارتباطی نداشت (05/0p>). همچنین تنها 16 نفر در کارگاه‌های ارگونومی ‌شرکت کرده بودند و 118 نفر نیز از خطرات شغلی خود آگاهی داشتند.

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه و شیوع بالای اختلالات عضلانی - اسکلتی در پرستاران پیشنهاد می‌شود با توجه به نوع اختلال؛ تغییر در شیوه عملکرد شغلی و تعدیل ساعت‌کاری، همچنین برگزاری کارگاه‌های ارگونومی و ‌اقدامات پیشگیرانه در دستور کار قرار گیرد.

کلید واژه‌ها: اختلال عضلانی اسکلتی؛ پرستاران اورژانس؛ آسیب‌های شغلی.