دوره 9، شماره 6 - ( شهریور 1394 1394 )                   جلد 9 شماره 6 صفحات 65-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sofizadeh A, Ghorbani M, Ghorbani M, Gorganli Davaji A, Gharemeshk Gharavi A. Epidemiological Status of Cutaneous Leishmaniasis and Ecological Characteristics of Sandflies in Maraveh-Tapeh County, Golestan Province, 2011-2012, Iran. Qom Univ Med Sci J 2015; 9 (6) :53-65
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-355-fa.html
صوفی‌زاده ایوب، قربانی مصطفی، قربانی مصطفی، گرگانلی دوجی احمد، قره‌مشک غراوی عبدالعظیم. وضعیت اپیدمیولو‍ژیک بیماری لیشمانیوز جلدی و خصوصیات اکولوژیک پشه‌خاکی‌ها در شهرستان مراوه‌تپه، استان گلستان، سال 1391-1390. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1394; 9 (6) :53-65

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-355-fa.html

وضعیت اپیدمیولو‍ژیک بیماری لیشمانیوز جلدی و خصوصیات اکولوژیک پشه‌خاکی‌ها در شهرستان مراوه‌تپه، استان گلستان، سال 1391-1390
ایوب صوفی‌زاده* 1، مصطفی قربانی2 ، مصطفی قربانی3 ، احمد گرگانلی دوجی4 ، عبدالعظیم قره‌مشک غراوی4
1- دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، a_Sofizadeh@yahoo.com
2- دانشگاه علوم پزشکی البرز
3- دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- دانشگاه علوم پزشکی گلستان
چکیده:   (5644 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری لیشمانیوز یکی از بیماری‌های ناقل است که توسط پشه‌خاکی‌ها انتقال می‌یابد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک این بیماری و خصوصیات اکولوژیک پشه‌خاکی‌ها در شهرستان مراوه‌تپه انجام شد
روش بررسی: در این مطالعه میزان بروز بیماری محاسبه و انتشار آن در دهستان‌های مختلف با استفاده از GIS رسم گردید. سپس تعداد 3 روستا به‌طور تصادفی انتخاب و نمونه‌گیری از پشه‌خاکی‌ها در ماه‌های تیر، مرداد و شهریور انجام شد. در هر ماه یک‌بار تعداد 10 عدد تله چسبان در هریک از اماکن محل زندگی انسان، دامها، پرندگان، لانه‌های جوندگان و محیط‌های غیرمسقف نصب ‌گردید. کل پشه‌خاکی‌های صیدشده جمع‌آوری و گونه آنها شناسایی شد. اطلاعات با استفاده از آزمون کای‌دو تجزیه و تحلیل شدند، سطح معنی‌داری، 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در سالهای 1391-1390، تعداد 159 مورد مبتلا به لیشمانیوز جلدی گزارش شد که بیشترین بروز بیماری در دهستان مراوه‌تپه بود. همچنین در مجموع 1983 عدد پشه‌خاکی صید و وجود 13 گونه پشه‌خاکی مشخص گردید. Ph. papatasi گونه غالب منطقه (6/31%)، همچنین گونه غالب در لانه‌های جوندگان، اماکن داخلی محل زندگی دامها و انسان بود. S. sintoni گونه غالب در اماکن داخلی محل زندگی پرندگان و محیط‌های غیرمسقف بود. بین وفور گونه‌های مختلف پشه‌خاکی‌ها و اماکن مختلف صید آنها، ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0>p). به‌ازای هر تله، تعداد 93/7 عدد پشه‌خاکی صید شد که بیشترین وفور در لانه‌های جوندگان و کمترین وفور در اماکن انسانی و به ترتیب برابر 94/17 و 3/2 عدد در هر تله بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد لانه‌های جوندگان یک محل مناسب جهت استراحت و تکثیر پشه‌خاکی‌ها می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: نتایج این مطالعه نشان دادلانه‌های جوندگان یک محل مناسب جهت استراحت و تکثیر پشه‌خاکی‌ها می‌باشد
متن کامل [PDF 702 kb]   (1819 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
دریافت: 1394/12/16 | پذیرش: 1394/12/16 | انتشار: 1394/12/16
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb