روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. موشها به سه گروه 8 تایی شامل: گروه کنترل منفی (بدون مداخله)، گروه کنترل مثبت (دیابتی) و گروه دریافتکننده عصاره (دوز 200 میلیگرم بهازای هر کیلوگرم وزن بدندر روز) تقسیم شدند. پس از القای دیابت، عصاره آبی سنجد به مدت 3 هفته بهصورت خوراکی تجویز شد. از آزمونهای آلودینیای حرارتی، مکانیکی، هایپر آلژزیای حرارتی و آزمون فرمالین جهت بررسی درد نوروپاتی دیابتی (در روزهای 0، 7، 14 و 21) پس از تزریق استرپتوزوتوسین استفاده گردید. دادهها با استفاده از آزمون واریانس دوطرفه و پسآزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنیداری، 05/0p< در نظر گرفته شد.
یافتهها: اختلاف درد بین گروه کنترل منفی و کنترل مثبت در آزمونهای آلودینیای حرارتی (036/0p=) و مکانیکی (023/0p=)، هایپر آلژزیای حرارتی (001/0p=) و آزمون فرمالین (0001/0p<) قابلتوجه بود. تجویز عصاره آبی سنجد باعث بهبود درد نوروپاتی دیابتی در مقایسه با گروه کنترل مثبت در آزمونهای آلودینیای حرارتی (036/0p=) و مکانیکی (012/0p=)، هایپر آلژزیای حرارتی (011/0p=) و آزمون فرمالین (0001/0p<) شد.
نتیجهگیری: طبق نتایج این مطالعه، عصاره آبی سنجد درد نوروپاتی دیابتی را در موشهای صحرایی دیابتیشده با استرپتوزوتوسین بهبود میبخشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |