مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: ویتامین E، یک ویتامین محلول در چربی با خاصیت آنتی‌اکسیدانتی است که از بروز صدمات بافتی رادیکال‌های آزاد از طریق خنثی‌کردن آنها جلوگیری می‌کند. این مطالعه با هدفتعیین اثرویتامین E بر ترمیم زخم سوختگی درموش بزرگ آزمایشگاهی انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه از 16 رأس موش بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ با وزن 270-250 گرم، در دو گروه 8 تایی استفاده شد. بعد از ایجاد بیهوشی و تراشیدن موهای پشت حیوانات، مساحت معینی از پوست پشت آنها به مدت 8 ثانیه در معرض آب 95 درجه سانتیگراد قرار گرفت تا سوختگی مرطوب ایجاد شود. گروه مداخله،ویتامین E محلول در آب را روزانه(دوز 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌صورت گاواژ تا 15 روز دریافت کردند. مقایسه بین تغییرات شاخص‌های پوستی دو گروه با و بدون مداخله در روز شانزدهم بعد از سوختگی انجام گرفت. داده‌ها با استفادهاز آزمون Unpaired Testتجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: در گروه سوختگی درمان‌شده با ویتامین E، میزان اپی‌تلیزاسیون و میزان تشکیل عروق خونی در پوست سوخته، از گروه سوختگی بدون درمان بیشتر مشاهده شد که از نظر آماری معنی‌دار بود(01/0>p).همچنین تعداد فولیکول‌های مو در گروه سوختگی و ویتامین E نسبت به گروه دیگر، بیشتر بود (05/0>p). درصورتی‌که اختلاف درصد میزان بهبودی زخم در روزهای مختلف در بین گروه‌ها، از نظر آماری معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ویتامین E بر روی شاخص‌های ترمیم زخم سوختگی مؤثر بوده و مصرف آن در زمان سوختگی می‌تواند روند ترمیم زخم سوختگی را تا حد زیادی تسریع کند.