مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است هرچند نرخ لانه‌گزینی بلاستوسیست در مقایسه با مراحل قبل، بالاتر است، اما در مقابل، نرخ بقای رویان‌های ذوب‌شده در این مرحله نسبت به مراحل دیگر پایین‌تر بوده که می‌تواند ناشی از وجود حفره پر از مایع بلاستوسل و افزایش احتمال تشکیل کریستال‌های یخ باشد. همچنین وجود این مایع می‌تواند به‌عنوان مانعی در مقابل نفوذ مواد محافظ سرما به داخل جنین عمل کند. در این مطالعه با سوراخ‌کردن مصنوعی(Artificial Collapse, AC)، تأثیر کاهش حجم مایع حفره بلاستوسل، قبل از انجماد شیشه‌ای بر کیفیت رویان‌های ذوب‌شده برون‌تنی موش با بررسی نرخ بقا، خروج بلاستوسیست از زونا پلوسیدا و نیز میزان بیان ژنFgf4بررسی شد.

روش بررسی:در این مطالعه، بلاستوسیست‌هایبرون‌تنیموشدرسهگروهقرار گرفتند. گروهاول پساز کاهش حجم حفره بلاستوسل و گروه دوم بدون کاهش حجم حفره بلاستوسل، منجمدوذوبشدند و بلاستوسیست‌های گروه سوم، بدون انجماد و هیچ تیمار دیگری به‌عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. میزان بیانژنFgf4توسطتکنیک Real-time PCRارزیابیگردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های واریانس یک‌طرفه و تست تعقیبی Duncanتجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p≤ در نظر گرفته شد.

یافته‌ها:ACقبل از انجماد شیشه‌ای، نرخ خروج بلاستوسیست از زونا پلوسیدا و نیز میزان بیان ژن Fgf4 را در مقایسه با گروه کنترل به‌صورت معنی‌داری افزایش داد (05/0p≤).

نتیجه‌گیری:طبق نتایج این مطالعه می‌توان ACقبل از انجماد شیشه‌ای را به‌عنوان یک روش کارآمد برای بهبود نرخ لانه‌گزینی درنظر گرفت.