جلد 18 -                   جلد 18 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.FALA.REC.1399.014

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zolfaghari A, Beheshti-Maal K, Ahadi A M, Monajemi R. Clinical and Epidemiological Characteristics of Leishmania Species in Isfahan, Iran. Qom Univ Med Sci J 2024; 18 : 2943.1
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3795-fa.html
ذوالفقاری آزاده، بهشتی مآل کیوان، احدی علی‌محمد، منجمی رامش. مشخصات بالینی و اپیدمیولوژیک گونه‌های لیشمانیا در اصفهان، ایران. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1403; 18 ()

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-3795-fa.html

مشخصات بالینی و اپیدمیولوژیک گونه‌های لیشمانیا در اصفهان، ایران
آزاده ذوالفقاری1 ، کیوان بهشتی مآل* 2، علی‌محمد احدی3 ، رامش منجمی4
1- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، فلاورجان، ایران.
2- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، فلاورجان، ایران. ، beheshtimaal@iaufala.ac.ir
3- گروه ژنتیک، دانشکده علوم، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
4- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، فلاورجان، ایران.
چکیده:   (526 مشاهده)
زمینه و هدف: لیشمانیوز یک بیماری منتقله توسط انگل‌های تک‌یاخته‌ای از جنس لیشمانیا است. لیشمانیوز به‌عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در سراسر جهان و یکی از نگرانی‌های اصلی سازمان بهداشت جهانی است. هدف از این مطالعه شناسایی خصوصیات بالینی و اپیدمیولوژیک گونه‌های لیشمانیا در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی بود.
روش بررسی: در بین بیماران مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک اصفهان (مرکز ارجاعی لیشمانیوز) با ضایعات پوستی مشکوک، اسمیر رنگ‌آمیزی‌شده 62 بیمار برای لیشمانیا مثبت بود. سپس سنجش Nested PCR با استفاده از پرایمرهای خاص انجام شد. همچنین چک‌لیست اطلاعات جمعیت‌شناختی و بالینی موردنیاز بیماران تکمیل شد. برای ارزیابی متغیرهای طبقه‌بندی‌شده از آزمون مجذور کای استفاده شد. 0/05<P برای معناداری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: از 62 اسمیر مثبت لیشمانیا، 70/30 درصد مرد و 20/96 درصد زن بودند. همچنین بیشترین فراوانی سنی بیماران در گروه سنی 30 تا 39 سال بود. باندهایNested- PCR  در تمام 62 نمونه مشاهده شد که 54 نمونه (87/1 درصد) لیشمانیاماژور و 8 (12/9 درصد) لیشمانیاتروپیکا را نشان دادند. میزان بهبودی بیماران پس از اتمام دوره درمان بر‌اساس پیامد استاندارد، در 3 گروه بهبودی کامل، بهبودی نسبی و عدم بهبودی ارزیابی شد.
 نتیجه‌گیری: اگرچه لیشمانیاماژور گونه غالبی است که باعث ایجاد لیشمانیوز جلدی می‌شود، شناسایی گونه‌های لیشمانیا مولد بیماری و همچنین بررسی ویژگی‌های بالینی به دلیل تفاوت در میزبان‌های مخزن برای استراتژی‌های درمانی مؤثر و کنترل بیماری حیاتی است.
شماره‌ی مقاله: 2943.1
واژه‌های کلیدی: لیشمانیاماژور، لیشمانیاتروپیکا، اپیدمیولوژیک، لیشمانیوز
متن کامل [PDF 4555 kb]   (177 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (111 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: میکروب شناسی
دریافت: 1402/5/24 | پذیرش: 1402/7/3 | انتشار: 1403/2/10
فهرست منابع
1. Cortes S, Bruno de Sousa C, Morais T, Lago J, Campino L. Potential of the natural products against leishmaniasis in Old World-A review of in-vitro studies. Pathog Glob Health. 2020; 114(4):170-82. [DOI:10.1080/20477724.2020.1754655] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1080/20477724.2020.1754655]
2. Barbosa Gomes de Carvalho YM, Shanmugam S, Batista MS, Serafini MR, Araújo AAS, Quintans Júnior LJ. Pharmaceutical agents for treatment of leishmaniasis: A patent landscape. Expert Opin Ther Pat. 2020; 30(8):633-41. [DOI:10.1080/13543776.2020.1789100] [PMID] [DOI:10.1080/13543776.2020.1789100]
3. Cantanhêde LM, Mattos CB, de Souza Ronconi C, Filgueira CPB, da Silva Júnior CF, Limeira C, et al. First report of Leishmania (Viannia) lindenbergi causing tegumentary leishmaniasis in the Brazilian western Amazon region. Parasite. 2019; 26:30. [DOI:10.1051/parasite/2019030] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1051/parasite/2019030]
4. Zolfaghari A, Beheshti-Maal K, Ahadi AM, Monajemi R. Identification of Leishmania species and frequency distribution of LRV1 and LRV2 viruses on cutaneous leishmaniasis patients in Isfahan Province, Iran. Indian J Med Microbiol. 2023; 41:13-8. [DOI:10.1016/j.ijmmb.2022.11.008] [PMID] [DOI:10.1016/j.ijmmb.2022.11.008]
5. Soltani S, Foroutan M, Hezarian M, Afshari H, Kahvaz MS. Cutaneous leishmaniasis: An epidemiological study in Southwest of Iran. J Parasit Dis. 2019; 43(2):190-7. [DOI:10.1007/s12639-018-1073-0] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1007/s12639-018-1073-0]
6. Darzi F, Davoudian R, Nateghi Rostami M. Differential inflammatory responses associated with Leishmania major and L tropica in culture. Parasite Immunol. 2021; 43(8):e12841. [DOI:10.1111/pim.12841] [PMID] [DOI:10.1111/pim.12841]
7. Doroodgar A, Sayyah M, Doroodgar M, Mahbobi S, Nemetian M, Rafizadeh S, et al. Progressive increasing of cutaneous leishmaniasis in Kashan district, central of Iran. Asian Pac J Trop Dis 2012; 2:260-3. [DOI:10.1016/S2222-1808 (12)60057-7] [DOI:10.1016/S2222-1808(12)60057-7]
8. Echchakery M, Chicharro C, Boussaa S, Nieto Martinez FJ, Ortega S, Carrillo E, et al. Molecular identification of Leishmania tropica and L. infantum isolated from cutaneous human leishmaniasis samples in central Morocco. J Vector Borne Dis. 2020; 57(1):71-7. [Link] [DOI:10.4103/0972-9062.308804]
9. Usmael UA, Tesema NB, Girma S, Kendie DA, Abas MK. Detection of Leishmania donovani using ITS1-RFLP from positive and negative smear samples among clinically reported patients visiting University of Gondar Comprehensive Specialized Hospital. BMC Infect Dis. 2022; 22(1):963. [DOI:10.1186/s12879-022-07930-1] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1186/s12879-022-07930-1]
10. Rojas-Jaimes J, Rojas-Palomino N, Pence J, Lescano AG. Leishmania species in biopsies of patients with different clinical manifestations identified by high resolution melting and nested PCR in an Endemic district in Peru. Parasite Epidemiol Control. 2019; 4:e00095. [DOI:10.1016/j.parepi.2019.e00095] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.parepi.2019.e00095]
11. Sharifi I, Khosravi A, Aflatoonian MR, Salarkia E, Bamorovat M, Karamoozian A, et al. Cutaneous leishmaniasis situation analysis in the Islamic Republic of Iran in preparation for an elimination plan. Front Public Health. 2023; 11:1091709. [DOI:10.3389/fpubh.2023.1091709] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3389/fpubh.2023.1091709]
12. Tayyebi M, Darchini-Maragheh E, Layegh P, Kiafar B, Goyonlo VM. The effect of oral miltefosine in treatment of antimoniate resistant anthroponotic cutaneous leishmaniasis: An uncontrolled clinical trial. PLoS Negl Trop Dis. 2021; 15(3):e0009241. [DOI:10.1371/journal.pntd.0009241] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1371/journal.pntd.0009241]
13. Camara Coelho LI, Paes M, Guerra JA, Barbosa MD, Coelho C, Lima B, et al. Characterization of Leishmania spp. causing cutaneous leishmaniasis in Manaus, Amazonas, Brazil. Parasitol Res. 2011; 108(3):671-7. [DOI:10.1007/s00436-010-2139-9] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1007/s00436-010-2139-9]
14. Pourmohammadi B, Motazedian M, Hatam G, Kalantari M, Habibi P, Sarkari B. Comparison of three methods for diagnosis of cutaneous leishmaniasis. Iran J Parasitol. 2010; 5(4):1-8. [PMID] [PMCID]
15. Faber WR, Oskam L, van Gool T, Kroon NC, Knegt-Junk KJ, Hofwegen H, et al. Value of diagnostic techniques for cutaneous leishmaniasis. J Am Acad Dermatol. 2003; 49(1):70-4. [DOI:10.1067/mjd.2003.492] [PMID] [DOI:10.1067/mjd.2003.492]
16. Farrokhi-Karibozorg M, Ghayour-Najafabadi Z, Hejazi SH, Ataei-Pirkooh A, Mohebali M, Teimouri P, et al. Molecular identification of Leishmania RNA virus in cutaneous leishmaniasis patients and rodent reservoirs in Isfahan province, Iran. Infect Genet Evol. 2022; 98:105222. [DOI:10.1016/j.meegid.2022.105222] [PMID] [DOI:10.1016/j.meegid.2022.105222]
17. Doudi M, Hejazi SH, Razavi MR, Narimani M, Khanjani S, Eslami G. Comparative molecular epidemiology of Leishmania major and Leishmania tropica by PCR-RFLP technique in hyper endemic cities of Isfahan and Bam, Iran. Med Sci Monit. 2010; 16(11):CR530-5. [PMID]
18. Karami M, Doudi M, Setorki M. Assessing epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Isfahan, Iran. J Vector Borne Dis. 2013; 50(1):30-7. [PMID] [DOI:10.4103/0972-9062.112532]
19. Khosrotaj MH, Rakhshani T, Nazari M, Gheibi Z, Soltani A. Epidemiological and clinical features of cutaneous leishmaniasis and its time trend model in a high-endemic focus of disease in the southwest of Iran from 2014 to 2019. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2022; 116(6):538-44. [DOI:10.1093/trstmh/trab166] [PMID] [DOI:10.1093/trstmh/trab166]
20. Sanei-Dehkordi A, Soleimani-Ahmadi M, Zare M, Mirzaei H. Epidemiological features of cutaneous leishmaniasis and distribution of sand flies in an endemic area in southeast of Iran. Parasite Epidemiol Control. 2021; 14:e00220. [DOI:10.1016/j.parepi.2021.e00220] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.parepi.2021.e00220]
21. Khosravi A, Sharifi I, Fekri A, Kermanizadeh A, Bamorovat M, Mostafavi M, et al. Clinical features of anthroponotic cutaneous leishmaniasis in a major focus, Southeastern Iran, 1994-2014. Iran J Parasitol. 2017; 12(4):544-53. [PMID] [PMCID]
22. Hatami I, Khanjani N, Aliakbarpoor M, Dehghan A. [Epidemiologic characteristics and time trend of cutaneous leishmaniasis incidence in cities under the surveillance of Shiraz University of Medical Sciences (Persian)]. J Sch Publ Health Inst Publ Health Res. 2018; 16(1):1-18. [Link]
23. Jorjani O, Mirkarimi K, Charkazi A, Shahamat YD, Mehrbakhsh Z, Bagheri A. The epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Golestan Province, Iran: A cross-sectional study of 8-years. Parasite Epidemiol Control. 2019; 5:e00099. [DOI:10.1016/j.parepi.2019.e00099] [PMID] [PMCID] [DOI:10.1016/j.parepi.2019.e00099]
24. Akhlagh A, Salehzadeh A, Zahirnia AH, Davari B. 10-Year trends in epidemiology, diagnosis, and treatment of cutaneous leishmaniasis in Hamadan Province, West of Iran (2007-2016). Front Public Health. 2019; 7:27. [DOI:10.3389/fpubh.2019.00027] [PMID] [PMCID] [DOI:10.3389/fpubh.2019.00027]
25. Ahmadi Mirqhaed M, Dastoorpoor M, Behbahani A. Trend analysis of cutaneous leishmaniasis incidence in Izeh County during 2014-2019. Dis Diagn. 2021; 10(3):99-103. [DOI:10.34172/ddj.2021.19] [DOI:10.34172/ddj.2021.19]
26. Rezaee N, Raissi V, Rajaeipour A, Nazari M, Getso M, Taghipour A, et al. Epidemiology, associated factors and treatment methods of cutaneous leishmaniasis based on previous data from 2013 to 2018 in Ilam, Western Iran. Acta Parasitol. 2020; 65(3):760-7. [DOI:10.2478/s11686-020-00198-y] [PMID] [DOI:10.2478/s11686-020-00198-y]
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb