دوره 11، شماره 2 - ( اردیبهشت 1396 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 45-38 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi R, Matin Homaee H, azarbayjani M A, Baesi K. The Effect of 12-Week Resistance Training on Cardiac Hypertrophy, Glucose Level, Insulin, and Insulin Resistance Index in STZ-Induced Diabetic Rats. Qom Univ Med Sci J 2017; 11 (2) :38-45
URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-436-fa.html
محمدی رسول، متین همائی حسن، آذربایجانی محمد علی، باعثی کاظم. اثر 12 هفته تمرین مقاومتی بر‌ هایپرتروفی قلب، سطح گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های دیابتی‌شده با STZ. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. 1396; 11 (2) :38-45

URL: http://journal.muq.ac.ir/article-1-436-fa.html


1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، ‌واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، Hasanmatinhomaee@yahoo.com
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
4- انستیتو پاستور ایران
چکیده:   (7054 مشاهده)

زمینه و هدف: دیابت نوع 2 به‌عنوان یک عامل خطر برای بیماری قلبی به شمار می‌رود و سهم عمده‌ای در مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی - عروقی دارد. در پژوهش حاضر تأثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر ‌هایپرتروفی قلب، سطح گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های دیابتی‌شده با STZ بررسی گردید.

روش بررسی: ۱۶ سر رت نر نژاد ویستار (با میانگین وزن20±200 گرم) به‌‌صورت تصادفی به دو گروه دیابتی کنترل (8 سر) و دیابتی مقاومتی (8 سر) تقسیم شدند. گروه تمرین دیابتی مقاومتی، 12 هفته تمرین مقاومتی را اجرا کردند و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی، رت‌ها بیهوش و کشته شدند. متغیرهای مورد نظر در رت‌ها (وزن بدن ، وزن قلب، وزن بطن چپ، درصد وزن قلب به وزن بدن، درصد وزن بطن چپ به وزن قلب، ضربان قلب حالت استراحت، میزان گلوگز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین) اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از آزمون تی برای گروه‌های مستقل در سطح معنی‌داری، 05/0p≤ استفاده گردید.

یافته‌ها: بین میانگین وزن قلب (050/0p=)، وزن بطن چپ (002/0p=)، میزان گلوگز (000/0p=)، انسولین (000/0p=) و ضربان قلب حالت استراحت (021/0p=) در گروه دیابتی مقاومتی نسبت به گروه دیابتی کنترل، تفاوت معنی‌داری وجود داشت.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به‌‌نظر می‌رسد تمرین مقاومتی به‌‌عنوان یک استراتژی مهم در جهت بهبود ساختار و عملکرد قلب دیابتی‌ها بوده و می‌تواند به‌‌عنوان یک روش مداخله‌ای تأثیرگذار مورد توجه قرار گیرد.

متن کامل [PDF 422 kb]   (2876 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1394/12/22 | پذیرش: 1395/2/6 | انتشار: 1396/2/2

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی قم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Qom University of Medical Sciences Journal

Designed & Developed by : Yektaweb